Het is moeilijk vast te stellen wanneer de populaire mening beweert dat goede wijnen droog moeten zijn, maar het kan niet verder van de waarheid zijn. Of het nu de recente rosé-heropleving was die ons leerde om droogte te waarderen als reactie op de bulk blush-wijn uit vervlogen tijden, of slechte ervaringen met goedkope, zoete alcohol, de meeste liefhebbers kiezen tegenwoordig voor droge wijnen.

Zoete wijnen worden echter gemaakt van enkele van de meest gereguleerde, zorgvuldig geobserveerde druiven, en ze vertegenwoordigen terroir en traditie net zo fel als elk droog offer.

Overweeg de rigoureuze Duitse Prädikatswein systeem, dat topdruiven uit specifieke regio's rangschikt op basis van hun rijpheid bij de oogst. Of er is de serieuze manier waarop een portproducent de omstandigheden van het jaar en de resulterende jonge wijn beoordeelt voordat hij een vintage verklaart. De voorspelling bepaalt of een bepaalde botteling de moeite waard is decennia van bewaking , en op het spel staat niets minder dan de reputatie van de producent.

Een kunstig gemaakte zoete wijn is een arbeidsintensieve inspanning met bij elke beurt risico's.

Zoete wijnen rijpen in een kelder in Tokaj, Hongarije / Getty

Wanneer is een wijn zoet?

Of een wijn 'zoet' is is niet zo'n eenvoudige vraag ​Maar een blik op de alcohol per volume (abv) kan een aanwijzing geven.

Veel droge wijnen registreren meer dan 14% abv, terwijl het vinden van alcohol onder de 10% op een fles over het algemeen duidt op een zoete wijn, zoals gebruikelijk bij Kabinet Riesling of Moscato d'Asti ​Hoewel de categorie 'dessertwijn' nog steeds voorkomt op wijnlijsten en elders, is het van cruciaal belang om te begrijpen welke technisch zoet zijn, en in welke mate, om ze te begrijpen en te waarderen.

Hoe zoetheid in wijn wordt gemeten

Over de zoetheid van een wijn wordt gesproken in termen van restsuiker, gemeten in gram suiker per liter die in de afgewerkte wijn achterblijft. Wijnen die als droog worden beschouwd, hebben geen waarneembare restsuiker en worden doorgaans gefermenteerd tot 0-3 gram per liter, hoewel veel wijnen die als droog passeren zelfs tot 8-10 gram, of ongeveer 2 ½ theelepels, per liter kunnen bevatten. De perceptie van zoetheid varieert afhankelijk van een aantal factoren, van het natuurlijke zuur van de druiven tot de techniek van de wijnmaker.

Naast de smaak in onze mond, voegt de aanwezigheid van suiker een merkbaar gewicht toe aan de wijn en verandert de textuur ervan. Dit kan zich manifesteren als een vleugje wellust, in het geval van een still Vouvray of Rhône wit, of de dichte siroop van verouderd Peter Jimenez ​

Door wat restsuiker in een wijn achter te laten, worden ook zuurrijke druiven in evenwicht gehouden, een verrassend veel voorkomende techniek, maar deze wijnen worden nog steeds als droog geclassificeerd. Hoewel dit niet verplicht is, zullen de meeste producenten op het etiket aangeven of het product in het vage territorium van niet-droge of lichtzoete wijn terechtkomt. In een mousserende wijn kan dit tot grote verwarring worden bestempeld als 'extra droog'.

Zoete wijnen worden het best gemaakt van druiven met een hoog zuurgehalte. Zuur structureert wat anders een milde zoetheid kan zijn, terwijl restsuiker zure smaken en aroma's smakelijker maakt.

Zelfs bij de zoetste wijnen kan de rol van zuur niet genoeg worden benadrukt.

De terrasvormige wijngaarden van Madeira, bekend om zijn zoete wijnen van wereldklasse met een bijna onbegrensd verouderingspotentieel / Getty

Wat zijn de verschillende soorten zoete wijn?

Hoe een wijn is gemaakt, kan de zoetheid van de uiteindelijke botteling voorspellen. Zoete wijnen worden ofwel rechtstreeks gefermenteerd uit druiven met geconcentreerd sap, zoals bij wijnen van de late oogst, of door een lopende gisting met alcohol, temperatuur of sulfieten stop te zetten, of in sommige gevallen een zoetmiddel na de gisting toe te voegen. Ze kunnen van elke soort worden gemaakt op een locatie die geschikt is om te groeien.

Druiven met late oogst

Niet-versterkte wijnen, ook wel 'van nature zoet' genoemd, zijn afkomstig van druiven die op de een of andere manier zijn geconcentreerd. Dit kan betekenen dat druiven laat in het seizoen worden geoogst, een stijl die gebruikelijk is in koelere klimaten. Het kan ook worden bereikt door een periode van drogen na de oogst, of door het fruit te inoculeren met schimmelachtige Botrytis cinerea , een k een 'nobele rot.'

Wat de techniek ook is, het doel is om het watergehalte te verminderen, waardoor de resterende suiker, zuur en smaak van de druif wordt versterkt. Hoe meer water je laat uitdrogen, hoe intenser de wijn.

Druiven worden gedroogd in de passito-stijl in de regio Veneto in Italië / Getty

Passito

Sommige druiven worden tijdens de oogst geplukt, maar laten ze enkele weken tot enkele maanden drogen, meestal op matten. Dit zorgt voor een hoge zuurgraad en gecontroleerde droging. In Italië wordt deze stijl van wijnmaken genoemd passito. Het wordt gebruikt om zowel droge als zoete Amarone te maken, evenals Vin Santo, de zoete wijn die het meest met het land wordt geassocieerd.

Andere stijlen vereisen gewoon wachten totdat alle bessen aan de wijnstok lijken op rozijnen, waarna ze zorgvuldig met de hand worden geplukt en geperst.

Wachten tot druiven deze staat bereiken, is lastig. Als regen en hagel geen bedreiging vormen, is er altijd het risico van onvriendelijke rot, of zelfs vogels die uw gewas opeten. In wijnmakerijen waar zoete wijn niet de enige is die wordt geproduceerd, moeten wijnboeren vaak mogelijke verliezen afwegen wanneer ze beslissen of ze een zoete of droge wijn willen maken.

Wanneer het suikergehalte te hoog wordt, remt het ook de gist. Bij basisgisting verbruikt gist suiker om alcohol en koolstofdioxide te produceren. Als er te veel suiker is, wordt de gist overmatig gevoed en kan hij zijn werk niet meer doen, waardoor er nog een potentieel risico ontstaat bij het produceren van wijnen in deze stijl.

Druiven besmet met Botrytis cinerea, of 'noble rot' / Getty

Botrytized wijnen

Wijnen gemaakt van druiven die zijn aangetast door edelrot, of Botrytis cinerea, behoren tot de beroemdste en duurste ter wereld. Er werd gezegd dat deze methode voor het eerst werd toegepast in de Tokaj-regio in Hongarije voordat ze zich verspreidde naar Duitsland en Frankrijk, hoewel ze beperkt is tot regio's waar het klimaat en de mist de rot kunnen veroorzaken.

The Beautiful Bounty of Botrytized Wines

Deze wijnen kunnen alleen worden gemaakt tijdens de beste jaargangen, en nobele rot is niet altijd gegarandeerd om de oogst vast te houden.

Toekomstige ijswijn aan de wijnstok de Okanagan Valley, British Columbia, Canada / Getty

Ijswijn

Ijswijn is een methode waarbij druiven worden geplukt als het weer koud genoeg wordt om te bevriezen. De druiven moeten ook bevroren worden geperst. Dit levert een meer geconcentreerd sap op door veel van het water achter te laten, nog bevroren in de druif. Deze methode is ontstaan ​​in Duitsland, waar het wordt genoemd eiswein ​Het is ook bijzonder populair geworden in Ontario, waar het handelsmerk is als ijswijn, meestal gemaakt van Riesling, Vidal Blanc en zelfs een unieke rode variant op basis van Cabernet Franc.

Versterkte zoete wijn

Aangezien gist sterft bij een alcoholpercentage van meer dan 18%, is het versterken van een wijn tot die graad of hoger een effectieve manier om de gisting te stoppen en eventuele overgebleven suiker te behouden. Wijnen houden van Haven ​ hout , en Frankrijk natuurlijke zoete wijn (VDN) worden allemaal op deze manier geproduceerd. Een instapfles die in deze stijl wordt geproduceerd, kost doorgaans minder dan een van nature zoete wijn.

Een techniek om versterkte wijn te maken is door een mutage te gebruiken, of ongegist druivensap vermengd met een neutrale alcohol, en het te mengen met de gistende wijn om het alcoholgehalte te verhogen en de gist te stoppen. Mutage kan zelfs op zichzelf worden geconsumeerd, vaak met brandewijn als basis, beter bekend als mistelle. Hoewel het technisch gezien geen wijn is, kan mistelle een vergelijkbaar verouderingspotentieel hebben en drinken als een versterkte wijn.

Portwijnkelder met houten vaten in Porto, Portugal / Getty

Hoe lang kunnen zoete wijnen rijpen?

Zoete en versterkte wijnen zijn enkele van de veiligste weddenschappen voor langdurige veroudering. Geproduceerd met de nadruk op zuurgraad en toegevoegde bewaarkracht in de vorm van veel suiker en soms alcohol, staan ​​deze wijnen bekend om hun lange levensduur.

Vintage Port is bedoeld om minimaal 15 jaar te rijpen, hoewel meerdere decennia de voorkeur hebben. Hetzelfde geldt voor Madeira van hoge kwaliteit, waarvan gezegd wordt dat de gekookte wijn eeuwig meegaat. Tokaj en Sauternes zijn onversterkte wijnen die tientallen jaren gerijpt kunnen worden, wat heeft geleid tot recordprijzen op veilingen voor antieke flessen.

Naarmate deze flessen ouder worden, verdwijnt de zoetheid niet, maar neemt de wijn donkere smaken op. Het biedt een betere balans tussen wat in jonge wijn naar eenvoudige suiker smaakte.

Sherry wordt ingeschonken / Getty

Zoete wijnen serveren

Bij het serveren van gasten, lichtzoete wijnen zoals een Halfdroge Riesling of Lieve Lambrusco zal over het algemeen snel worden geconsumeerd, zoals droge wijnen. De meeste mensen hebben echter de neiging om langzamer te genieten van zoetere opties, dus overweeg de juiste portiegrootte met een zeer zoete wijn. Veel serieuze zoete wijnen worden geleverd in halve flessen die passen bij hun geconcentreerde inhoud.

Zoete wijnen kunnen in gewone wijnglazen worden geserveerd, vooral als je er maar af en toe van geniet. Decoratieve miniatuurglazen moeten echter worden vermeden, omdat ze het wervelen en ruiken remmen die een gewaardeerd onderdeel zijn van het waarderen van deze wijnen. Als je wilt een speciaal vat voor versterkte wijnen , een Portglas, met zijn korte, tulpvormige kom, is nuttig om de blootstelling aan alcoholdampen en geconcentreerd aroma te verminderen.

Alle zoete wijnen moeten licht gekoeld worden. Het tempert de perceptie van suiker, maar belemmert geen delicate smaken.

Met zoveel stijlen en variabelen, van de manier waarop een wijn werd gemaakt tot de druiven en de leeftijd, is het duidelijk dat zoete wijnen niet minder complex zijn dan de droge wijnen die de meeste aandacht van het publiek krijgen. Degenen die nieuwsgierig genoeg zijn om ze te ontdekken, worden beloond met een hele reeks nieuwe en unieke smaken en texturen, allemaal mogelijk gemaakt door zoetheid.