Aangezien het aantal brouwerijen de afgelopen vier decennia gestaag is gestegen, is een gelukkig bijproduct de mogelijkheid voor drinkers om niet alleen een duizelingwekkend array van stijlen maar zie ook uit de eerste hand waar het bier wordt gemaakt en hoe het wordt geproduceerd.

Geen twee brouwerijen zijn volledig identiek. Van de meer dan 8.000 in de Verenigde Staten verschillen brouwerijen qua grootte, uitrusting, ethos en intentie. Toch veranderen ze allemaal water, mout, hop en gist (plus andere speciale ingrediënten) in een heerlijke drank.

De meeste brouwerijen bieden rondleidingen aan. In sommige staten, zoals New Jersey, is het een wet dat bezoekers van een brouwerij minstens één keer per jaar de faciliteit moeten bezoeken. Terwijl sommige brouwerijen rondleidingen plichtmatig benaderen, maken anderen er een show van door te pronken met hun roestvrij staal en ruwe ingrediënten. Een goede brouwerij heeft energieke, gepassioneerde en deskundige gidsen in dienst die het proces leuk en educatief maken.

Aangezien het even kan duren voordat we terug in het brouwhuis kunnen lopen om tussen de apparatuur te lopen, beschouw dit als een virtuele tour om u te helpen het brouwproces beter te begrijpen en om u enthousiast te maken voor een persoonlijk bezoek.

De levenscyclus van bier

NAAR brouwdag begint met het klaarmaken van de ingrediënten. Granen komen eerst en afhankelijk van het recept of de stijl, een verscheidenheid aan mout en granen kunnen worden gebruikt. Grotere brouwerijen hebben een graantoren die aan de brouwerij is bevestigd voor opslag, maar de meeste brouwerijen in de VS slaan graan op in zakken op planken of op smaakpapillen totdat ze klaar zijn voor gebruik.

Hele granen worden door een korenmolen gehaald die de korrels breekt en opent. Van daaruit wordt het naar de maischkuip getransporteerd waar het wordt gemengd met heet (meer dan 155 ° F) water, waar het een tijdje trekt. Tijdens dit proces komen eenvoudige suikers in het graan vrij, wat later helpt alcohol maken ​

Drie van de beste bierbrouwpakketten voor beginners

Het resultaat is een dikke havermoutachtige substantie die puree wordt genoemd. De suikerachtige vloeistof, nu bekend als wort, wordt afgevoerd uit de beslagkuip en overgebracht naar een brouwketel. In de brouwketel wordt het wort aan de kook gebracht, met een standaardtijd voor veel bieren van ongeveer 90 minuten, hoewel sommige langer duren en andere korter. Meestal tijdens dit proces hop worden met verschillende tussenpozen toegevoegd om aroma, smaak en bitterheid te extraheren. Verschillende recepten bepalen wanneer hop wordt toegevoegd, wat het eindresultaat beïnvloedt.

Als het koken klaar is, kan het wort verschillende kanten op gaan. In de meeste gevallen, voor ales en lagers, wordt het overgebracht door een warmtewisselaar die helpt om de vloeistof snel af te koelen voordat het in een fermentatievat wordt gepompt waar gist wordt toegevoegd.

In andere gevallen kan het hete wort worden overgebracht naar een coolship , soms gespeld als koelschip. Dit is een ondiepe kuip waarin de vloeistof kan worden blootgesteld aan de buitenlucht. Terwijl het wort in dit vat afkoelt, reageert het met gist uit de omgeving, wat het brouwproces op gang brengt. Na ongeveer een dag wordt het bier overgebracht naar een ander vat, zoals een vat, foudre of roestvrijstalen gistingsvat.

Illustratie door Eric DeFreitas

Er zijn twee hoofdtypen fermentatievaten. Horizontale tanks worden meestal gebruikt voor lagers, terwijl conische fermentoren, die rechtop staan, de voorkeur geven aan ales. Deze, evenals brouwketels, worden in volume gemeten door het vat, waar een standaard vat bier 31 gallon is. Grotere brouwerijen zullen gistingstanks hebben die vele honderden vaten groot zijn. Kleinere brouwerijen kunnen schepen gebruiken die slechts een half vat bevatten.

Gist wordt toegevoegd aan de fermentatievaten om het proces te starten waarbij de suikers van het wort worden omgezet in alcohol, terwijl ook CO2 vrijkomt. Er zijn veel verschillende giststammen die een grote verscheidenheid aan smaken en aroma's kunnen geven. Bepaalde bierstijlen vertrouwen ook op een specifiek type gist om een ​​gewenst resultaat te bereiken.

Het is ook tijdens het fermentatieproces dat sommige brouwers een bier laten drogen door hop toe te voegen aan de afgekoelde wort in het vat om een ​​levendiger en sappiger hopprofiel te geven zonder de bitterheid. Dit is vooral populair bij de IPA in New England-stijl ​

Alles wat u moet weten om vandaag met thuisbrouwen te beginnen

De fermentatie kan voor sommige bieren een paar dagen duren, maar zal meestal weken duren lagers worden gemaakt. Sommige kunnen zelfs een jaar of langer worden bewaard bij het maken van grote boozy bieren, zoals een imperial stout gerijpt in Bourbonvaten.

Nadat de gisting is voltooid, worden veel bieren gefilterd of door een centrifuge gedraaid om eventuele deeltjes te verwijderen. Sommige kunnen ook worden overgebracht naar brite-tanks, zodat er meer tijd is voor rijping.

Om wat extra bruis te creëren krijgt het bier voordat het verpakt wordt een gezonde dosis extra CO2. Bier kan worden verpakt in vaatjes, blikjes of flessen. Sommige brouwers voegen een kleine hoeveelheid gist toe aan een fles voordat deze wordt gevuld, om flesconditionering of secundaire gisting mogelijk te maken, waarbij de gist langzaam alle resterende suikers opneemt en ervoor zorgt dat het bier in de fles evolueert.

Eindelijk is het bier klaar om te drinken. Vers consumeren is het beste voor de meeste bieren. Wanneer een brouwer een bier aan het publiek uitbrengt, is dit meestal een indicatie dat hij denkt dat het op zijn hoogtepunt en het meest wenselijk is. Toch kunnen andere bieren een tijdje in de kelder bewaard worden en met de jaren verder evolueren.