als jij wervel wijn in een glas en zet het dan een paar seconden neer, dan zie je iets vreemds gebeuren. Het tart de zwaartekracht. Eerst stijgt een nok vloeistof langs de zijkanten van het glas, en dan druppelt de vloeistof terug naar beneden in kleine stroompjes die een soort ketting rond de binnenkant vormen.

Dit worden 'wijnpoten' of 'tranen' genoemd. Ze hebben ook niet altijd een werveling nodig om aan de slag te gaan. De simpele handeling van het inschenken van een volle wijn of geest in een glas kan ze ook op gang brengen.

Dus, wat zijn precies de benen op een wijnglas? Geven ze iets aan over de smaak of kwaliteit van de wijn?

Wat veroorzaakt wijnbenen?

Wetenschappers hebben eeuwenlang geprobeerd deze vraag te beantwoorden. In 1855 was de Schotse natuurkundige James Thomson de eerste die het fenomeen correct beschreef, vermoedelijk gebaseerd op jarenlang onderzoek naar zijn after-dinner Haven glas.

Thomson's kwalitatieve studie van het gedrag van water en alcohol in glazen, een expert in vloeistofdynamica, was gebaseerd op de rol van oppervlaktespanning en hoe deze varieert tussen de twee vloeistoffen, waardoor bewegingen worden veroorzaakt.

De volgende grote stap vond pas plaats in 1982, toen de in Australië geboren geofysicus Herbert Huppert een vergelijking creëerde die het gedrag van 'schokgolven' in oplossingen modelleert, zoals in wijnpoten. Hij goot vloeistoffen langs een helling en mat hun snelheid en hoogte om een ​​model te formuleren dat vergelijkbaar is met die van de verkeersstroom.

Wat betekent 'structuur' in wijn?

Een van de meest vooraanstaande experts van vandaag is Andrea Bertozzi, hoogleraar wiskunde aan de UCLA. 'Het verhaal van wijntranen is een oud verhaal over een evenwicht tussen oppervlaktespanning en zwaartekracht', zegt ze. Dit jaar publiceerden zij en haar team een ​​paper, A Theory for Undercompressive Shocks in Tears of Wine ​

Bertozzi vergelijkt de stijgende ring op een wijnglas met het fenomeen van regenwater dat de voorruit van een rijdende auto opstijgt, waarbij wind een oppervlaktespanning veroorzaakt. In een glas leidt de onmiddellijke verdamping van alcohol rond de rand van de vloeistof tot een lagere alcohol in dat gebied in vergelijking met de rest van het glas. Hierdoor ontstaat een verschil in oppervlaktespanning dat de vloeistof langs de zijkant van het glas naar boven trekt in een richel die Bertozzi een schokgolf noemt.

'Het werkt niet intuïtief', zegt ze, 'Alcohol als chemische stof kan de oppervlaktespanning van een vloeistof behoorlijk veranderen. De spanning is als een wind die het van gebieden met een lagere oppervlaktespanning naar een hogere oppervlaktespanning duwt, wat betekent dat het de stroom omhoog zal drijven. '

De krant noemt de opwaartse stroom een ​​omgekeerde onderdrukkende schok waarvan bekend is dat deze onstabiel is, volgens een samenvatting op de Fysieke beoordelingsvloeistoffen website, waar hun studie wordt gepubliceerd. Dus eventuele inconsistenties in de schokgolf groeien uit tot druppels die uiteindelijk als poten vallen.

Wat vertellen wijnbenen je over de wijn?

De prominente aanwezigheid van poten in een glas duidt over het algemeen op een hoger alcoholgehalte, en dus een rijker textuur en voller lichaam. Daarom zijn ze vooral prominent aanwezig in versterkte wijnen en sterke dranken. Het is ook bekend dat benen worden verminderd door een drank te koelen of te verdunnen met ijs.

Maar laat niemand je vertellen dat wijnpoten duiden op wijnkwaliteit. Tot nu toe heeft onderzoek niet zo'n verband gelegd, dus we zullen zelf wijn moeten blijven proeven om dat oordeel te kunnen vellen.