In november kondigde basketballer LeBron James zijn investering aan in Lobos 1707, een Tequila en mezcal merk. Hij is in goed gezelschap. Dwayne 'The Rock' Johnson kreeg afgelopen maart zijn eigen premium Tequila van de grond, terwijl George Clooney verkocht zijn merk Casamigos voor $ 1 miljard in 2017. En in 2018 een jaarlijks festival gewijd aan 'het vieren van de agave en zijn invloed op cultuur door middel van eten, film, muziek en wetenschap' dook op in Marfa, Texas, een kunstzinnig woestijnstadje dat zowel nabije als verre reizigers aantrekt.

Oude agave-geesten die in Mexico worden geproduceerd, worden al tientallen jaren in de VS gedronken, vooral Tequila. Maar de laatste tijd is die populariteit enorm toegenomen. Tequila was naar verluidt de snelst groeiende categorie van gedistilleerde dranken onder degenen die vorig jaar aan het begin van quarantaine in de VS schuilden.

De wereldwijde Tequila-markt is geprojecteerd tegen het einde van 2025 naar $ 6,36 miljard gestegen. Schotse distilleerders importeren Tequila-vaten om hun whisky's te rijpen. Volgens de Consejo Regulador del Mezcal stegen de wereldwijde zendingen van mezcal in 2019 met 26%.

Maar hoe beïnvloedt de wereldwijde dorst naar premium agave-spirits, versterkt door beroemdheden en consolidatieovereenkomsten, de Mexicaanse boeren en de landbouwsystemen van het land?

‘The Keeper of the Land’

Carlos Camarena is een derde generatie meesterdistilleerder in de La Alteña-distilleerderij, die Tequila's produceert zoals El Tesoro, Tapatio en Tequila Ocho. Hij is getuige geweest van de hausse en mislukking van de agave-landbouw sinds hij een jongen was, toen hij op de velden werkte. Hij ging landbouw studeren en is nu agronoom.

Camarena heeft een diepe eerbied voor het land dat hij van zijn voorouders heeft geërfd. Zijn familie heeft agave gekweekt en Tequila geproduceerd sinds het einde van de 19e eeuw, en Camarena is trots op de tradities die prioriteit geven aan het land en zijn mensen als heilig.

Distilleerder Carlos Camarena maakt zich zorgen dat de volatiliteit van de agavemarkt de kleine boeren het hardst zal treffen / Getty

Nadat La Alteña agave van een veld heeft geoogst, worden daar minimaal drie jaar maïs en bonen verbouwd. Deze vruchtwisseling voegt mest en compost toe aan het land en vult de vruchtbaarheid aan voordat telers de agave opnieuw planten. Het 'Bat-Friendly Project' van het bedrijf zorgt ervoor dat agave ook voor de oogst volwassen wordt. Op die manier is er genoeg nectar voor vleermuizen om te eten en voor kruisbestuiving, wat leidt tot plantendiversiteit.

'Ik ben de tuinman, of de hoeder van het land', zegt Camarena. “We proberen ons heel bewust te zijn van hoe we het land behandelen, omdat we willen dat het land productief blijft voor de volgende generatie. Iedereen zou moeten weten wat voor soort Tequila ze in hun lichaam krijgen en wat de praktijken en methoden zijn om ervoor te zorgen dat het een goed product is, en niet alleen een product van een marketingcampagne. '

Zijn duurzame praktijken betekenen geen snelkoppelingen voor snelle winsten. Helaas is dit nu de uitzondering, niet de regel, zegt Camarena.

Nu de vraag naar agave-eau-de-vie groeit, vertrouwen grote bedrijven op boeren om de productie met alle mogelijke middelen te verhogen, zegt hij. Boeren worden gedwongen om alleen agave te planten, wat betekent dat er geen vruchtwisseling is. De bodem begint te verslechteren en vernietigt de genetische diversiteit. Dit trekt ongedierte aan dat agave kan vernietigen. Het kan leiden tot afhankelijkheid van kunstmest en pesticiden, zegt Camarena, wat verwoestende gevolgen heeft voor de waterkwaliteit en de mensen die in deze gemeenschappen leven.

Blauwe agave heeft ongeveer acht tot tien jaar nodig om te rijpen. Maar de grotere spelers willen al vanaf twee jaar agaves in handen krijgen om aan de vraag te voldoen. Dit degradeert het land en creëert het soort Tequila dat je gezworen hebt te drinken na een rumoerige nacht en slopende kater.

'Terroir gaat over land. Het is letterlijk de smaak van de plek. '- Marie Sarita Gaytán, auteur en universitair hoofddocent

Op dit moment, zegt Camarena, is er een agave-tekort waardoor de prijs omhoogschiet. Opgewonden boeren hebben al hun gewassen in agave veranderd. Maar over ongeveer vier of vijf jaar, zegt hij, zal er een overvloed aan agave op de markt komen en zal de prijs crashen.

'Veel boeren zullen de markten voor hun agaves niet vinden', zegt Camarena. “De agaves gaan rotten op de velden en het zal duurder zijn om te proberen die agave te oogsten. Ze zullen het daar in de velden moeten laten sterven. '

Deze volatiliteit treft de kleine boeren het hardst, terwijl grotere merken en meer welgestelde boeren de crisis kunnen overleven.

Roots en beperkingen

Sinds de 19e eeuw hebben distilleerderijen in Mexico geëxporteerd Tequila naar de Verenigde Staten. In 1974 ontwikkelde Mexico een oorsprongsbenaming (DO) voor Tequila. Het zou verwant zijn aan de Europese geografische aanduiding (GI), een markering die aangeeft dat bepaalde goederen een verschillende oorsprong, geschiedenis en cultuur hebben.

Maar sommige wetenschappers suggereren dat DO's en andere Mexicaanse regelgevende instellingen multinationale drankbedrijven beschermen. Ze negeren de traditionele producenten, boeren, gemeenschappen en technieken die de geest onderscheiden van het land.

'Terroir gaat over land. Het is letterlijk de smaak van de plek ', zegt Marie Sarita Gaytán, auteur van Tequila! De geest van Mexico distilleren en universitair hoofddocent sociologie en genderstudies aan de Universiteit van Utah. 'Maar het gaat ook om mensen. Het gaat erom wat mensen doen. Het gaat erom hoe mensen leven. Het gaat erom wat mensen brengen. De kennis. De generatiekennis. Het gaat over gezinnen. '

Wine Enthusiast Podcast: A Wine Lover's Guide to Mezcal

Zoals in veel andere bedrijfstakken, is er een lange geschiedenis van genderongelijkheid in de Tequila-branche, zegt Gaytán, maar de rol die vrouwen speelden in mezcal, pulque en andere agave-destillaten is genuanceerd. Ze zegt dat binnen inheemse culturen vrouwen werden erkend als consumenten.

“Vertaalt dat zich in gelijkheid? Ik weet het niet zeker ', zegt ze. 'Maar was er erkenning? Zeker.'

Toen Tequila opkwam als de nationale drank van Mexico, raakte het nauw verbonden met het eurocentrische en bekrompen idee van mannelijkheid van het land, wat er waarschijnlijk toe leidde dat mezcal en zijn producenten tot voor kort werden overschaduwd, zegt Gaytán.

'In deze nieuwe renaissance rond het hele gesprek over hoe mezcal in opkomst is, is het er een van diversiteit', zegt ze. 'En in de optiek van diversiteit, worden de inheemse productie en de rollen van vrouwen daarin verheven.'

In 2012 schreef Gaytán samen met onderzoeker Ana G. Valenzuela-Zapata een paper waarin werd onderzocht hoe vrouwen al eeuwenlang aanwezig zijn in de productie van agave-spirits, maar hun rol werd over het hoofd gezien of ondergewaardeerd.

'Een deel ervan heeft te maken met de manier waarop alcohol in het algemeen als mannelijk wordt beschouwd in Mexico, maar voor het grootste deel ook wereldwijd', zegt Gaytán.

Sinds de 19e eeuw exporteren distilleerderijen in Mexico Tequila naar de Verenigde Staten / Getty

Er waren ook raciale hiërarchieën in Mexico. Rijke haciënda-eigenaren van Europese, meestal Spaanse afkomst in de staat Jalisco waren in staat om deals te sluiten, botteling te ontwikkelen en hun agaveproducten als eerste te exporteren. Maar in heel Mexico hebben alle soorten mensen, inclusief mestiezen en inheemse gemeenschappen, eeuwenlang agave gedestilleerd, zegt Gaytán.

'Veel daarvan kwam van deze standaardisatie [van Tequila] en wat de Mexicaanse elites belangrijk vinden en wat ze willen dat Mexico wordt voorgesteld als en het is niet inheems', zegt Gaytán. 'En als het inheems is, zijn het slechts bepaalde stukjes en beetjes van inheemsheid.'

Moderne bewegingen

Terwijl de internationale eetlust voor Tequila in de jaren zestig veranderde, nam ook de Mexicaanse productie toe. Om de vraag bij te houden, mochten Tequilaproducenten suikers gebruiken die niet afkomstig waren van de blauwe agaveplant. Het resultaat was een Tequila-uitloper genaamd gemengd ​Deze goedkope blended spirit overspoelde de Amerikaanse markt in de tweede helft van de 20e eeuw. Het is waarschijnlijk waar je ouders kant-en-klare margaritamixers mee overgoten hebben bij barbecues in de achtertuin.

De gestage stijging van de vraag vanuit de VS was nooit voor high-end Tequila, zegt Gaytán, maar dat betekent niet dat traditionele boeren geen eersteklas agave-sterke drank maakten.

'We zijn getuige van een proces van vele tradities die al eeuwen bestaan ​​buiten de markt, in ruileconomieën of in zeer beperkte regionale markten, die plotseling mondiale handelswaar worden.' - Clayton Szczech, ervaar Agave

Er waren echter andere marktkrachten aan het werk. Gaytán zegt dat je het verhaal van de agaveteelt niet kunt vertellen zonder te begrijpen wat de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) uit 1994 Mexico heeft aangedaan.

Nadat de NAFTA was uitgevaardigd, gingen de meeste kleine boerderijen failliet omdat het pact bijna alle handelsbelemmeringen uitwiste. Mexicaanse boeren moesten rechtstreeks concurreren met de grote Amerikaanse agribusiness. Ondertussen exporteerden Amerikaanse boeren gesubsidieerde gewassen, meestal maïs, naar Mexico. Dit zorgde ervoor dat de prijzen van lokale producenten naar beneden gingen. Werkloosheid en armoede verwoestten Mexicaanse boeren, velen konden niet langer genoeg verdienen om zichzelf en hun gezinnen te onderhouden.

In de vijf jaar nadat de NAFTA van kracht werd, migreerden jaarlijks ongeveer een half miljoen Mexicanen naar de VS.Het droeg bij aan een stijging van 75% van de Amerikaanse beroepsbevolking vanuit Mexico, volgens onderzoek door Philip Martin, emeritus hoogleraar landbouw- en hulpbronneneconomie aan de Universiteit van Californië, Davis.

'Wanneer mensen uit Jalisco migreren, zijn [het vaak] de mensen die het land bewerkten', zegt Gaytán. “Onthoud, lokale kennis van ongedierte, lokale kennis van vuil, lokale kennis van regen… al deze mensen komen na de NAFTA naar de Verenigde Staten.

'Grote bedrijven zeggen:‘ Nu hebben we dit land en laten we onze agave groeien op onze eigen voorwaarden. Nu hebben we arbeid nodig. 'Dus, wat hebben ze gedaan? Ze gaan naar hun volgende arbeidsbron, die naar Chiapas gaat, waar ze inheemse mensen hebben, of Oaxaca. '

De industrie werd een 'grote machine' die voorrang gaf aan winst en productie boven de rechten van werknemers, zegt ze.

Waarom zijn er zoveel beroemde Tequila-merken?

In de vroege jaren 2000 begon de hausse voor premium Tequila in de Verenigde Staten en Canada. En de afgelopen tien jaar is mezcal in het buitenland in populariteit gegroeid. Mezcal is gemaakt van inheemse agave, meestal gevonden in Oaxaca, waar een aanzienlijke populatie van inheemse volkeren is.

Gaytán zegt dat de hausse ertoe heeft geleid dat grote multinationals, die nu een belang hebben in mezcal, land hebben gekocht van inheemse grondeigenaren.

'Wat betekent het om inheemse grondbezit te veranderen, waar mensen land oogstten en deelden, maïs, uien, tomaten en tarwe oogstten, en dan alles in agave veranderen?' ze zegt. 'Denk na over die effecten. Nummer één, op aarde. Maar ook op het voedingspatroon van mensen. Als je een kind bent en opgroeit en je overal agave begint te zien, is agave zo belangrijk. Het verandert alles. '

Naarmate de internationale markt voor agave-spirits evolueert, pleiten leden van de Tequila-gemeenschap voor een eerlijke behandeling van het agrarische erfgoed van Mexico en degenen die het hooghouden.

'We zijn getuige van een proces van vele tradities die al eeuwen bestaan ​​buiten de markt, in ruileconomieën of in zeer beperkte regionale markten, die plotseling mondiale handelswaar worden', zegt Clayton Szczech, oprichter en reisleider van Experience Agave, een Tequila toeristisch bedrijf.

'De beste manier om het Mexicaanse platteland vanuit de VS te ondersteunen, is door een eerlijk handels- en immigratiebeleid te voeren dat mensen in staat zou stellen om met waardigheid en leefbaar loon aan beide zijden van de grens te werken.'