Ik dacht dat ik de perfecte had gevonden cocktail . Toen ik 25 was, ging ik naar een bruiloft in Noord-Italië , in de buurt van de geboorteplaats van de bruidegom. De bruiloft werd gehouden in een stenen kerk in een dorp aan een meer. Ik verkende kleine winkeltjes in kronkelende straatjes waar ik at ijsje voor de ceremonie. Ik had me nog nooit cooler gevoeld. Ik had gehoord dat George Clooney was getrouwd op een meer in Italië. Ik stelde me voor dat hij ook gelato had.

Een van de hoogtepunten was een cocktail die die avond werd geserveerd: een roodachtig drankje over ijs met een verfrissend schijfje sinaasappel. Op een menu stond dat het een was Negroni - een beroemd drankje uit de streek. Mijn cocktailsmaak was nooit verder gegroeid dan a Rum en cola , maar blijkbaar wreef de verfijning van de regio op mij. Ik vond het geweldig. Campari , leerde ik later, noemde het 'de cocktail van de wereldkenner'. Ik keerde terug naar huis in New York, klaar om te pronken met mijn hernieuwde verfijning.

Hoe wijn te drinken als een Italiaan

Helaas kon ik er alleen vreselijke Negronis in vinden Amerika . Ongeveer elke maand probeerde ik mijn stijlvolle nieuwe drankje te bestellen met hetzelfde resultaat: te bitter, te sterk - helemaal niet wat ik me herinnerde. Mijn gehemelte, getraind in Europa, was vervloekt door verfijning, dacht ik. Na ongeveer een jaar gaf ik de hoop op dat een Amerikaanse barman een even redelijke Negroni zou kunnen maken.

Enige tijd later vroeg een collega om bij te praten met een drankje. Hij kwam te laat en de cocktailbar in het centrum die hij had uitgekozen was deze weekendmiddag leeg. De barman en ik raakten in een vriendelijk gesprek. Toen ik een biertje bestelde, zei hij dat ik hun cocktails echt moest proberen. Hij wees me op een heel menu gewijd aan Negronis - hun specialiteit. Ik bekende onhandig dat ik een gemengde geschiedenis had met het drankje. Ik heb er nooit een kunnen vinden zoals mijn eerste.

Hij knikte serieus. Hij had jarenlang de Negroni bestudeerd, had er duizenden gemaakt en bood aan me te helpen dit op te lossen. Hij vroeg naar degene van wie ik had gehouden: de smaken, de geuren, de citrusvruchten. Uiteindelijk gebruikte ik de term 'bruisend'. Hij pauzeerde. 'Heb je het over een Aperol Spritz?'

Deze Witte Wijn Spritzer Is De Perfecte Alcoholarme Drank

Hij begon dat drankje te beschrijven, maar ik hield hem tegen. Nee, nee, corrigeerde ik geduldig. Het was absoluut een Negroni, geen sinaasappel- en frisdrankmenger. Ik wilde hem niet in verlegenheid brengen - Negronis waren duidelijk zijn passie - maar ik vertelde hem dat mijn eerste eigenlijk een reis naar Noord-Italië was, waar de drank werd uitgevonden.

'Dat is echt interessant,' vertelde hij me terwijl hij een drankje klaarmaakte. 'Omdat Negroni's uit Florence . De Spritz is van Venetië .” Hij gaf me een glas en daar was het: meer roze dan rood, bruisend en net zo lekker als ik me herinnerde. Ik dacht aan alle keren dat ik me had afgevraagd wat er nodig zou zijn om een ​​goede Negroni in de Verenigde Staten te vinden. Een die niet broeierig en bitter smaakte, maar in plaats daarvan zoals dit heldere en fruitige sap dat The New York Times ooit vergeleek met 'een Capri Sun na voetbaltraining' en 'geen goed drankje' noemde.

Maar dat deed er allemaal niet toe. Ik wist eindelijk hoe ik dat drankje moest bestellen waar ik verliefd op werd in Italië. Negroni of niet.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het nummer van mei 2023 van Wijnliefhebber tijdschrift. Klik hier om vandaag nog in te schrijven!