Volgens het Amerikaanse ministerie van Handel zijn de consumentenbestedingen in de winter gestegen, geholpen door een stijging van het inkomen van werknemers en een verbeterde arbeidsmarkt.

Dat is geweldig nieuws voor de wijnindustrie.

Nu de recessie lijkt te eindigen, zijn Amerikanen misschien in de stemming om wat meer aan wijn uit te geven dan tijdens de ergste jaren van de crisis, van 2009 tot 2011.

De conventionele wijsheid was toen dat mensen nog steeds dronken, maar minder uitgaven. De persoon die eerder $ 15 betaalde voor een fles wijn, was bereid om slechts $ 10 of minder te betalen. Zelfs de cultwijnverzamelaars gingen achteruit - de eigenaren van wijnmakerijen in Napa Valley gaven dat ook toe.

Als consumenten weer beginnen te besteden, wat betekent dit dan voor de binnenlandse wijnindustrie, en met name de Californische wijnmakerijen, die nog steeds de meeste wijn leveren die Amerikanen drinken?

Het betekent dat ze een nieuw spelplan moeten ontwikkelen.

Eigenaren van wijnhuizen moeten de verleiding om de prijzen te verhogen, weerleggen. Het lijkt misschien redelijk om nog een paar dollar te vragen. Maar het zou een vergissing zijn.

De economie groeit, maar de consument voelt zich nog steeds bekneld. Ze zijn op zoek naar koopjes, niet naar opvallende consumptie.

Dat nieuwe deel van de drinkende bevolking - millennials - zou ruimdenkend zijn, niet bijzonder merktrouw als het om alcoholische dranken gaat, en bereid om alles te proberen als hun vrienden het aanbevelen.

Hun ouders zijn misschien opgegroeid met het drinken van Californische wijn, maar millennials hebben er geen speciale toewijding aan. Zoals een recent rapport van de Wine Market Council aangaf, hebben oudere Boomers hun koopgedrag aangenomen, terwijl millennials veel avontuurlijker zijn.

Wijnmakerijen in Californië moeten beseffen dat het tijd is om het dek te herschikken. Wat het plan ook was vóór de recessie (veel familiebedrijven hadden niet eens een plan), de economische neergang veranderde de regels.

Ik weet uit mijn relaties met eigenaren en managers van wijnmakerijen dat ze gefrustreerd zijn. Ze voelen dat de dingen zijn veranderd en zullen blijven veranderen, maar ze weten niet wat ze moeten doen. Ze worden van alle kanten gebombardeerd met advies, waarvan de meeste tegenstrijdig zijn.

Spring naar sociale media. Verspil geen tijd met sociale media. Experimenteer met verschillende soorten wijnen. Loop niet het risico om aan rare soorten te sleutelen. Wees een leider. Volg de markten. Herontwerp uw merk voor een jongere doelgroep. Verwar uw imago niet.

Het is geen wonder dat er zoveel vraag is naar PR-bedrijven, mediaconsultants en merkexperts. Eigenaren van wijnhuizen, die steeds meer in de war raken, wenden zich tot hen in pure wanhoop.

Maar in plaats van dit als een ongewenst gedoe te zien, zouden wijnmakerijen het als een kans moeten zien. Dus hier is mijn advies:

• Let op uw prijzen. Dit is gewoon niet het moment om te streven naar verhogingen, vooral niet na de recordcrisis in 2012, waardoor Californische wijnen meer dan ooit beschikbaar zullen zijn.
• Wees eerlijk over de prijs-kwaliteitverhouding van uw wijnen. Een fles van $ 8 zou minstens $ 8 aan waarde moeten bieden. Een fles van $ 25 zou minstens $ 25 aan waarde moeten bieden. Helaas blijven te veel Californische wijnen te duur. Uiteindelijk zal het te duur zijn voor de kwaliteit je weer bijten.
• Breek je rug niet door alles te proberen. Een beetje Twitter, een beetje Facebook of wat dan ook kan geen kwaad. Doe wat voor soort sociale media u ook prettig vindt. Maar elke wijnmakerij moet zijn website zeker up-to-date houden. Ik ben herhaaldelijk geschokt over hoe slecht onderhouden sommige sites zijn, waarbij verouderde jaargangen worden gecombineerd met een algemeen gebrek aan informatie.
• Breng uw wijn onder de aandacht. Werk via regionale wijnmakerijen en wijnboerenverenigingen, schenk naar evenementen zoals Rhone Rangers, Family Winemakers, World of Pinot Noir, Paso CAB Collective, The Chardonnay Symposium enzovoort. Haal je wijn en wijnmaker daar voor de tijd. Je kunt je niet verstoppen onder een struik en verwachten dat de wereld je ontdekt.