Ooit afgevraagd hoe de pro's een wijnproeverij aanpakken?

Of het nu de Wine & Spirit Education Trust's (WSET) Systematische benadering van proeven, de Hof van meestersommeliers ' Deductive Tasting Format of elk ander wijneducatiesysteem, de meeste hebben een gemeenschappelijk element: het proefrooster.

Het proefrooster biedt een leidraad voor een objectieve beschrijving van het karakter en de kwaliteit van een wijn. Hoewel er verschillen zijn tussen verschillende roosters, stellen ze de proever in staat een wijn te peilen op basis van uiterlijk, neus en smaak, wat leidt tot een onbevooroordeelde conclusie over kwaliteit, leeftijd en ontwikkeling.

Dus hoe werken wijnproeverijroosters en wat moet u doen als u een nieuwe schenking nadert?

Getty

Uiterlijk beoordelen

De eerste stap is om naar de wijn te kijken tegen een witte achtergrond, als een blanco vel papier. Dit zorgt ervoor dat wijnen niet worden vervormd door externe kleuren.

Naast de kleur zijn er verschillende intensiteitsniveaus om te meten. Witte wijnen krijgen kleur naarmate ze ouder worden, variërend van citroen en goud tot donkere karamel. Rood daarentegen verliest kleur en intensiteit naarmate ze ouder worden, naarmate ze van paars naar robijnrood naar diep geelbruin gaan. Dus terwijl een typische bejaard Barolo kan worden omschreven als bleek of medium granaat (een tint tussen robijn en tawny), een jonge Australiër Shiraz kan neigen naar dieppaars of robijnrood.

Wijnen leren op kleur

Naderen van de neus

Hier begint het leuk te worden. Eerst draai je. Wervelen zorgt voor een verhoogde zuurstofvoorziening, waardoor complexere secundaire aroma's naar voren kunnen komen.

De eerste beoordeling is om te bepalen of de wijn schoon of defect is. Mogelijke fouten zijn onder meer een te hoog gehalte aan brettanomyces, kurkgeur, vluchtige zuren of oxidatie. Als je eenmaal hebt vastgesteld dat een wijn geen fouten bevat, is de volgende stap het meten van de intensiteit.

De intensiteit wordt meestal gemeten op een schaal van laag, gemiddeld of hoog. Als je een wijn van een paar centimeter afstand kunt ruiken, wordt deze over het algemeen als een hoge intensiteit beschouwd. Als je je neus een beetje in het glas moet steken, komt dat neer op een gemiddelde intensiteit. Medium-minus en medium-plus dekken de tussenliggende bereiken. Als je het aroma van de wijn kunt detecteren met het glas net onder je neus, kan het als medium-plus worden beschouwd.

Aroma-kenmerken zijn waar veel obscuur wijn-geekjargon vandaan komt. Aroma's van potloodkrullen, kattenplas, rubberslang of natte hond? Het proefrooster probeert deze subjectieve en excentrieke descriptoren te elimineren met specifieke, gestandaardiseerde termen voor elk aromacluster.

Wijnfouten en hoe ze te herkennen

Getty

Evaluatie van het gehemelte

De beschrijving van het gehemelte, of wat je proeft, is verreweg de meest diepgaande categorie. Een complete proefnotitie omvat niveaus van zoetheid, zuur, tannine, alcohol, body en intensiteit. Nogmaals, deze worden allemaal beoordeeld op lage, gemiddelde en hoge niveaus, met plus of min als modificatoren voor het middenbereik. Er wordt ook rekening gehouden met smaakkenmerken en afwerking.

Met smaak moet de wijn worden beschreven in termen van primaire kenmerken zoals fruit, bloemen, kruiden of specerijen. Secundaire kenmerken zijn onder meer eiken, aarde en smaken die het resultaat zijn van productietechnieken zoals malolactische gisting en moercontact. Tertiaire factoren kunnen de flesleeftijd, oxidatie en vruchtontwikkeling op de lange termijn zijn. Net als bij de aromabeschrijvingen, moet fruit in clusters worden georganiseerd.

Een jonge Napa Cab zou bijvoorbeeld zwarte fruitsmaken kunnen hebben (zwarte kers, zwarte bes), terwijl een Sonoma Coast Pinot waarschijnlijker het karakter van rood fruit zou uitstralen (rode kers, aardbei en framboos).

Als je eenmaal het smaakprofiel hebt bepaald, is het bepalen van de lengte van de afdronk en de algehele complexiteit van de wijn de laatste stap.

Vage voorwaarden voor wijnproeven en wat ze echt betekenen

Conclusies trekken

Voor het rooster van het Hof van Meestersommeliers zijn er twee conclusies te trekken. De eerste conclusie is om een ​​wijn te beschouwen als Oude Wereld of Nieuwe Wereld, waarbij gekeken wordt naar het type klimaat, mogelijke druivensoorten en het land van herkomst. Dit maakt plaats voor een definitieve beoordeling van oogstjaar, druif, land, regio en benaming.

De WSET-conclusie begint met een beoordeling van kwaliteit en drinkbereidheid. Dat leidt tot een gelijkaardige eindbeoordeling van druivenras en herkomst, maar ook naar stijl en productiewijze.

Hoewel er enige verschillen bestaan ​​tussen programma's, blijft het uitgangspunt hetzelfde voor elk proeverijrooster. Het ontleden van een wijn met behulp van een formeel systeem op basis van zicht, geur, smaak en gevoel kan gelijk zijn aan kunst en wetenschap, maar de eerste keer dat je een wijnjaar of variëteit nauwkeurig kunt raden bij een blinde proeverij, is het de moeite waard.

Bekijk deze voorbeelden van de WSET en Hof van meestersommeliers proeverijen, en kijk of je thuis als een pro kunt proeven.