Henry IV (deel 2)

door William Shakespeare

'Plump Jack' Falstaff is een voorbeeld van de onstuimige doordrenking van het leven. Hier brengt hij hulde aan 'sack' - een witte versterkte wijn geïmporteerd uit Spanje en de 16e-eeuwse stamvader van Sherry.

Een goede sherriszak heeft een dubbele werking. Het stijgt me op naar de hersenen, verdroogt me daar al de dwaze en doffe en curieuze dampen die het omgeeft die het angstig, snel, vergeetachtig maakt, vol met behendige, vurige en verrukkelijke vormen, die overgaven aan de stem, de tong, die is de geboorte, wordt uitstekend wit ...

Atlas haalde zijn schouders op

door Ayn Rand

Terwijl ze vechten om individuele prestaties en vrijheid te behouden, worden Dagny Taggart (vice-president van een spoorweg) en Hank Reardon (een stalen magnaat) geliefden. Voor de zelfgemaakte Reardon betekent dure wijn zijn succes.

[Reardon] wierp een blik op de zachte schemering om hen heen en vervolgens naar de fonkeling van twee wijnglazen op hun tafel. 'Dagny, in mijn jeugd, toen ik in de ertsmijnen in Minnesota werkte, dacht ik dat ik een avond als deze wilde bereiken ... Ik dacht dat ik ooit op een plek als deze zou zitten, waar een slok wijn zou kostte meer dan mijn dagloon, en ik zou de prijs hebben verdiend van elke minuut ervan en van elke druppel en van elke bloem op tafel, en ik zou daar alleen voor mijn eigen plezier zitten. '

Anna Karenina

door Leo Tolstoy

In de literatuur dient intoxicatie vaak als metafoor voor verliefdheid. In deze passage observeert Kitty (Ekaterina) - een Russische prinses - de eerste ontmoeting van de getrouwde Anna Karenina met graaf Vronsky, die haar minnaar wordt.

Ze kon zien dat Anna dronken was van de wijn van de vervoering die ze inspireerde. Ze kende dat gevoel, kende de tekenen ervan, en ze zag ze in Anna - ze zag het trillende, flitsende licht in haar ogen, de glimlach van geluk en opwinding die onwillekeurig haar lippen kromde, en de precieze gratie, zekerheid en lichtheid van haar bewegingen. 'Wie is het?' vroeg ze zich af. 'Allemaal of één?' ... Ze keek toe en haar hart werd steeds meer gekweld. 'Nee, het is niet de bewondering van de menigte waarmee ze dronken is, maar de vervoering van één man.'

Een beweegbaar feest

door Ernest Hemingway

De 'verloren generatie' van Amerikaanse expats in Parijs filosofeerde vaak over wijn in cafés en salons. In deze memoires vertelt Hemingway zijn ervaringen en ontmoetingen met F. Scott Fitzgerald, Gertrude Stein en anderen.

In Europa dachten we toen aan wijn als iets gezonds en normaals als voedsel en ook als een grote schenker van geluk en welzijn en genot. Het drinken van wijn was geen snobisme, noch een teken van verfijning, noch een cultus, het was zo natuurlijk als eten en voor mij als noodzakelijk, en ik zou er niet aan hebben gedacht om een ​​maaltijd te eten zonder wijn, cider of bier te drinken. Ik hield van alle wijnen behalve zoete of zoetige wijnen en wijnen die te zwaar waren.

Jeeves neemt de leiding

door P.G. Wodehouse

Tijdens hun eerste ontmoeting bedient Jeeves - de volmaakte bediende - de kater van zijn nieuwe werkgever, Bertie Wooster.

'Als u dit zou willen drinken, meneer,' zei [Jeeves], met een soort bedside-manier, zoals de koninklijke dokter die de bracer in de zieke prins schoot. “Het is een kleine voorbereiding van mijn eigen uitvinding. Het is de Worcester-saus die het zijn kleur geeft. Het rauwe ei maakt het voedzaam. De rode paprika geeft het zijn beet. Heren hebben me verteld dat ze het buitengewoon stimulerend vonden na een late avond…. ' Ik heb het spul ingeslikt. Even had ik het gevoel dat iemand een bom in de oude boon had aangeraakt en met een brandende fakkel door mijn keel slenterde, en toen leek alles ineens in orde te komen.

Smaak

door Roald Dahl

Dahl, vooral bekend van kinderboeken als Sjakie en de chocoladefabriek, schreef ook waanzinnig grappige verhalen voor volwassenen. Smaak draait om een ​​weddenschap tussen twee wijnkenners over het identificeren van een 'mysterieuze' fles - en spiesjes wijnsnobisme.

Richard Pratt was een beroemde fijnproever…. Hij organiseerde diners waarbij weelderige gerechten en zeldzame wijnen werden geserveerd. Hij weigerde te roken uit angst zijn gehemelte te schaden, en als hij het over een wijn had, had hij de merkwaardige, nogal grappige gewoonte om ernaar te verwijzen alsof het een levend wezen was. 'Een voorzichtige wijn', zou hij zeggen, 'nogal bedeesd en ontwijkend, maar heel voorzichtig.' Of: 'een goedgehumeurde wijn, welwillend en opgewekt - misschien een beetje obsceen, maar niettemin goed gehumeurd.'

Ulysses

door James Joyce

In de roman van James Joyce betekent 'ja' zeggen tegen wijn ook 'ja' zeggen tegen het leven. Voor Leopold Bloom roept een smaak van wijn de gepassioneerde herinnering op in een van de meest erotisch suggestieve passages in de literatuur (het boek werd in de VS verboden van 1921 tot 1933).

Gloeiende wijn in zijn gehemelte bleef slikken. Verpletterend in de wijnpersdruiven van Bourgondië. De hitte van de zon is het. Lijkt een geheime aanraking die me geheugen vertelt. Raakt zijn gevoel bevochtigd herinnerd. Verborgen onder wilde varens op Howth onder ons slapende baai: lucht. Geen geluid. De lucht ... O wonder! Coolsoft met zalven raakte haar hand me aan, streelde: haar ogen wendden zich niet af. Verrukt over haar lag ik, volle lippen vol open, kuste haar mond. Yum…. Ze kuste me. Ik ben gekust. Allemaal toegevend gooide ze mijn haar weg. Kuste, ze kuste me.

Krediet: dank aan de Engelse afdeling van Barnard College, New York voor hun suggesties, in het bijzonder de professoren Christopher Baswell, Shira Nayman en Anne Prescott.