De geurige geur van arak vervoert altijd May Matta-Aliah, een opvoeder voor wijn en gedistilleerde dranken en oprichter van adviesbureau In De Druif , naar haar geboorteland Libanon ​Zij en haar gezin genoten van zondagse lunches in mezze-restaurants in de bergen. Maaltijden zouden uren duren, met gesprekken aangewakkerd door eindeloze kleine borden en troebele glazen arak.

'Je groeit op rond de geur van arak omdat het vrijwel overal is', zegt Matta-Aliah. 'Het is de nationale drank.'

Arak is doordrenkt van geschiedenis en is ontstaan ​​uit de Arabische uitvinding van de alambische distillatie in de 12e eeuw. Vele eeuwen na zijn introductie is arak nog steeds de gedistilleerde drank van mensen in het hele Midden-Oosten en voor degenen die zijn erfgoed omarmen.

Distilleerder Nader Muaddi ruikt naar Palestijnse anijszaadjes / Foto door Gabriel Helou

Wat is arak?

Arak wordt gemaakt door anijszaden te extraheren in druivenbrandewijn en wordt door velen beschouwd als een van de eerste gearomatiseerde sterke dranken die ooit zijn gemaakt. U kent wellicht anijsgeesten uit andere delen van de Middellandse Zee en de Levant, zoals Franse pastis en Turks noorden , maar arak gaat ze allemaal vooraf. Het is ook de eenvoudigste samenstelling, op smaak gebracht met alleen anijszaad en geen andere toevoegingen.

Hoewel arak populair is in veel delen van de wereld, is het niet van de grond gekomen in Amerika, misschien deels vanwege de verdeeldheid zaaiende smaak die velen associëren met zoethout.

Hoewel ze vergelijkbaar kunnen smaken, zijn zoethoutwortel en anijszaad botanisch verschillend. De smaak van zoethout komt van een verbinding genaamd glycyrrhizine , die tot 100 keer zoeter is dan suiker. Anijszaadjes zijn daarentegen nauwer verwant aan venkel en ontlenen hun smaak aan de verbinding anethol ​

Anethol is de verbinding die de louche van arak creëert, een effect dat de geest troebel maakt wanneer het op de traditionele manier wordt geconsumeerd, gemengd met ijs en water. Een olie, anethol, lost op in het high-proof destillaat. Zodra het echter met water wordt gesneden, ontstaat er een wazige emulsie.

Muaddi's arak-veroudering in klei-amforen / Foto door Gabriel Helou

De cultuur en geest van arak

Arak is het meest gereguleerd in Libanon , waar het wordt beschermd onder een appellatiesysteem dat niet anders is dan de wijnen van Frankrijk en Italië ​

Nader Muaddi, een distilleerder, groeide op met het drinken van Libanese arak met zijn gezin in Philadelphia, waar hij werd geboren en getogen in een Palestijnse familie. Arak was een onderdeel van elke bijeenkomst in het weekend en op feestdagen. Muaddi begon ervan te houden, ondanks dat hij geen voorliefde had voor andere alcoholische dranken.

Nu distilleert Muaddi arak in Palestina in overeenstemming met Libanese normen. Hij beschouwt de voorschriften van Libanon als de juiste manier om arak te maken, en let op de trots waarmee de geest daar wordt vervaardigd.

'Zelfs voordat Libanon een onafhankelijke staat werd, hadden ze een wet die dicteerde wat arak kan vormen', zegt Muaddi. 'Het is het enige land in de Levant dat regels heeft die bepalen wat als arak kan worden gekwalificeerd.'

Volgens de Libanese regels moet arak afkomstig zijn van witte druiven, meestal met minder bekende inheemse variëteiten Obeidy of Merwah. Het moet drievoudig worden gedestilleerd in een pot nog voordat het wordt verdund tot 53% alcohol per volume (abv). Het moet dan minimaal een jaar in klei worden gerijpt.

Muaddi verhuisde 12 jaar geleden naar Palestina om als humanitair te werken. Ondanks dat het geografisch dichter bij de beste arak ter wereld lag, verhinderde een Israëlisch embargo op Libanese producten de import van bottelingen naar Palestina.

Het verbod creëerde een markt voor goedkope arak-imitaties, de meeste gemaakt van verwaterde alcohol van industriële sterkte met toegevoegde smaakstoffen. Als gevolg hiervan begon arak een slechte reputatie te ontwikkelen.

Baijiu, 's werelds meest populaire spirit waarvan je misschien nog nooit hebt gehoord

Een legendarische geest doen herleven

Muaddi kocht een tijdje te dure arak van de zwarte markt en smokkelde overtollige flessen terug van reizen naar het naburige Jordanië. Maar zijn interesse werd een te grote passie om clandestien te blijven.

Sinds 2018 maakt Muaddi de wijn die hij distilleert voor zijn arak-label, Muaddi Craft-distilleerderij ​Batches zijn minuscuul in vergelijking met grotere producenten van sterke drank. Zijn laatste vintage leverde minder dan 500 flessen op, maar de reacties op zijn product waren overweldigend. Flessen zijn snel uitverkocht bij lokale winkels waar ze verkrijgbaar zijn.

Tegenwoordig produceren veel van de beste wijnmakerijen van Libanon de spirit met inheemse druiven, zoals Arak Brun van Domaine des Tourelles ​Soms wordt de geest gelabeld met de naam van de wijnmakerij, zoals bij Massaya's arak ​Chateau Musar, misschien wel de bekendste wijnproducent van Libanon, maakt een speciale arak, Musar's Arack , waarbij eigenaar Marc Hochar een vierde distillatie gebruikt voor extra gladheid.

Arak met zijn kenmerkende wazige louche, met gerechten uit het Midden-Oosten / Foto door Gabriel Helou

Hoe arak te drinken

Hoewel arak een rijke smaak heeft, is het zeker geen dessertdrankje. In tegenstelling tot de definitie van het Alcohol and Tobacco Tax Trade Bureau (TTB) ervan als likeur / likeur, het bevat geen suiker of zoetstof buiten het natuurlijke kruid van anijs. Zodra je het verdunt (of de arak 'breekt', zoals het wordt genoemd), ontstaat er een aangenaam verfrissend drankje dat heel anders is dan de overweldigende reputatie die flessen van slechte kwaliteit hebben verworven.

Zoals velen die van arak houden, beschouwt Matta-Aliah het niet als alcohol in dezelfde zin als andere geesten. Maaltijden in Libanon gaan gepaard met glazen van de geest, maar het is meer een culturele gewoonte. Het is niet iets dat te veel wordt geconsumeerd.

Matta-Aliah zegt dat de traditionele schenking een derde arak tot tweederde water is. Omdat u het echter zelf verdunt, kunt u de verhouding naar eigen smaak aanpassen.

Giet altijd eerst de arak, en altijd in een schoon glas, zodat het volle effect van de louche kan worden gewaardeerd.

Arak is de zeldzame drank die voor, tijdens en na een maaltijd welkom is, omdat de sterke smaak compatibel is met alle belangrijke ingrediënten die worden aangetroffen in de meest populaire gerechten uit het Midden-Oosten. De smaken van de geest zijn bestand tegen de krachtige hitte van rauwe knoflook en de zure smaak van verse citroen, maar het verfrist ook het gehemelte tussen hapjes van rijkere gerechten zoals gegrild vlees of nootachtige tahinsaus. Het werkt ook als een uitstekende spijsvertering.

In de VS vind je waarschijnlijk minstens één van de belangrijkste Libanese bottelingen, zoals Razzouk of Gantous & Abou Raad , bij elke goed gevulde winkel.

Voor de meeste mensen buiten de cultuur van het Midden-Oosten krijgt arak nauwelijks wat hem toekomt. Maar voor velen is het een onderdeel van het leven. Er zijn maar weinig dingen die zo dicht bij hun oorspronkelijke vorm blijven gedurende zoveel eeuwen. Arak's belang onder geesten en de geschiedenis van de mensen die het hebben gemaakt, valt niet te ontkennen.

Of je nu je weg naar arak vindt als verkenning of als ritueel, het is een drankje dat je aandacht verdient.