Sinds de opening in 2009 zijn de eigenaren en wijnboeren Andrew (links) en Adam Mariani - en hun stijlvolle, foto-ready wijnfeesten - te zien geweest in GQ ​ Papier en talloze designtijdschriften en blogs. Maar wat de Californische producenten opviel, is niet het geroezemoes, het is dat Scribe deel uitmaakt van een groeiende revolutie van jonge wijnmakers die hun wijn delen in een intieme setting (geen gigantische proeflokalen, alstublieft) en een van de moeilijkste prestaties neerzetten in wine: competities van loyale fans creëren.

Je hebt eerder gezegd dat sommige producenten wijn delen, vaak niet in verband staat met hoe veel mensen het willen ervaren.

Naar mijn mening is de beste manier om wijn te ervaren, met iemand te gaan zitten en te eten, drinken en praten. Daarom is wijn zo geweldig: het brengt mensen naar de tafel en het is een van de weinige manieren waarop mensen omgaan met de natuurlijke wereld. Man, dat klinkt super kaasbal, maar het is de waarheid, en echt waar het allemaal om draait. We doen eigenlijk gewoon wat we zouden willen als we naar een wijnmakerij liepen. En dat betekent zitten en contact maken en plezier maken met mensen aan een eenvoudige tafel onder een eik, met een paar flessen wijn, een bordje eten en wat muziek. Ik bedoel, we hebben zoveel geluk dat we op deze geweldige boerderij wonen en werken. We proberen gewoon een leuke tijd te hebben, goede beslissingen te nemen en kwaliteit te maken. Ik denk dat als je dat doet, mensen er deel van willen uitmaken.

Uw ontspannen proeverijen op een heuvel zijn zo populair. Waarom besloot je om tegen de trend in de proefruimte in te gaan?

We waren eigenlijk helemaal niet reactionair. We werden geïnspireerd door die unieke ervaringen die we hebben gehad op meer rustieke wijnmakerijen in Californië en Europa. Je loopt naar deze kleine wijnmakerijen, hangt bij de wijnmaker, niets formeels en voelt je echt verbonden met de plek. Omdat we afkomstig waren uit een Californische landbouwachtergrond, dachten we dat we misschien alle BS weg konden halen, en niets speciaals zouden hebben en gewoon een boerderij kunnen zijn en eerlijk en authentiek kunnen zijn over wat we hier doen en dat delen. De realiteit van de landbouw - het werk, het land - is wat mijn broer en ik altijd al zo cool vonden, dus daar blijven we trouw aan.

Ja, en boerderijen hebben meestal geen grote proeflokalen.

Het is gaaf als je naar een bar in een proeflokaal wilt gaan - ik ga graag naar bars. Het is gewoon niet voor ons hier. Sommigen doen het zo verbazingwekkend goed, maar ja, over het algemeen denken we dat het moeilijk is om het echte verhaal van wijn in zo'n omgeving te waarderen. Als je het nepkasteel, de chique brochure en de grote proeflokalen en wat voor romantiek dan ook die je probeert te verkopen, wegneemt, heb je het echte, eerlijke verhaal: hoe deze wijn is ontstaan. Voor mij, en voor veel mensen, is dat de echte romantiek van wijn.

Hebben mensen geprobeerd je stijl te bijten of te recreëren wat jullie aan het doen zijn?

We hebben zeker mensen van andere, grotere wijnmakerijen die hier komen en vragen stellen, waar we dol op zijn. Ten eerste is het zo'n groot compliment, omdat we niet de eerste wijnmakerij zijn die probeert trouw te blijven aan het feit dat we eerst een boerderij zijn. Ten tweede, als steeds meer wijnmakerijen in Californië coole, unieke ervaringen bieden, vinden we dat geweldig. Er is momenteel een goed gesprek gaande in Californië over de stijl van het maken van wijn en hoe wijn wordt gedeeld met mensen. Ik denk dat de manier waarop het wordt gedeeld, verschuift, en we voelen ons gelukkig en zo vereerd dat we zelfs maar deel mogen uitmaken van dat gesprek.​ Mike Dawson