Vorige week, zoals de Thomas Fire Opgeslokte meer dan 270.000 hectare land en bijna 750 huizen in de provincies Ventura en Santa Barbara, verklaarde de gouverneur van Californië, Jerry Brown, dat de voortdurende belegering van bosbranden in de Golden State dit jaar onze 'nieuwe normaal' was.

Maar voor degenen onder ons die in Santa Barbara wonen - waar ruige, woestijndroge bergen oprijzen uit de Stille Oceaan om te dienen als de dramatische achtergrond van onze kustgemeenschap - dit 'nieuwe normaal' begon meer dan tien jaar geleden.

In 2004 als verslaggever voor De Santa Barbara Independent , waar ik momenteel werk, brandde mijn vrachtwagen bijna terwijl ik aan de frontlinie van de Gaviota Fire stond. Vanuit het perspectief van vandaag was het slechts een kleine brand die ongeveer 7500 hectare verbrandde. Drie jaar later, in de zomer van 2007, trouwde ik onder de wazige lucht van het Zaca-vuur, dat in twee maanden tijd 240.000 hectare achterland in brand stak.

Een jaar later, terwijl ik vanuit Santa Barbara Airport vloog voor een uitje op 4 juli, zag ik een paar rookwolken in de nabijgelegen bergen en nam aan dat die binnen de kortste keren zou worden geblust. De volgende ochtend werd ik wakker met beelden van luchttankers die brandvertragend lieten vallen op wat de Gap Fire zou worden genoemd. In november was ik in een hotelkamer in Parijs toen CNN meldde dat 200 Montecito-huizen van de ene op de andere dag tijdens het theevuur waren verwoest.

In de jaren daarna heb ik te maken gehad met een mix van rook, angst en gedoe dankzij de effecten van de branden Jesusita (2009), La Brea (2009), White (2013), Rey (2016) en Sherpa (2016). .

In juli diende de rooktoren van de Whittier Fire als decor voor het vijfde verjaardagsfeestje van mijn dochter. Drie weken lang keek ik elke nacht naar de oranje gloed vanaf de veranda van mijn Goleta-huis totdat de brandweerlieden de vlammen hadden gedoofd. Al die tijd moest ik mijn vrouw, buren, familieleden van buiten de stad en mezelf eraan herinneren dat ons huis nooit in gevaar mocht komen. Het was niet in de heuvels. De vlammen zouden honderden huizen moeten vernietigen voordat ze de onze zouden bereiken.

Maar na de bosbranden in Sonoma en Napa in oktober verwoestten meer dan 8.500 huizen en zelfs een Kmart in het midden van Santa Rosa, ben ik me gaan realiseren dat mijn wijsheid op het gebied van wildvuur achterhaald is. Er kan van alles gebeuren in dit nieuwe normaal.

En zo ongeveer alles deed het toen de Thomas Fire uitbrak op 4 december 2017, die door de provincies Ventura en Santa Barbara woedde. Het inferno gaat twee weken later door. Het heeft al meer dan 1.000 structuren verbruikt. De meeste huizen die tot de grond toe zijn afgebrand, bevinden zich in de stad Ventura, 40 mijl ten zuiden van waar ik woon.

Het volwaardige vuurgevecht van zaterdag was het meest aangrijpende dat onze gemeenschap heeft meegemaakt. Ware het niet dat de honderden brandweerwagens en bemanningen uit het hele land gestationeerd waren op opritten, honderden huizen en het luxe resort, San Ysidro Ranch , zou verloren zijn gegaan. In plaats daarvan werd slechts een handvol structuren vernietigd.

De rook en as van de Thomas Fire is anders dan alles wat ik heb meegemaakt. Het heeft scholen gedwongen de lessen een week eerder te annuleren en de winterkampen te sluiten. Maar onze kinderen kunnen niet buiten spelen waar gasmaskers deel uitmaken van het nieuwe uniform. Ze zitten zo lang binnen opgesloten dat ze tegen de muren stuiteren en mijn vrouw en ik snauwen naar iedereen die in de buurt is. Iedereen voelt zich een beetje ellendig om de as overal te zien opstapelen, en de lucht is niet langer fris met zeebriesjes maar bedompt met de geur van een vuile asbak.

Elk vuur is anders, afhankelijk van waar het begint en het weer. Maar elk brengt een gevoel van angst, angst en onzekerheid met zich mee dat voor niemand gezond kan zijn - vooral kinderen die gerustgesteld moeten worden door volwassenen, die er zelf niet zo zeker van zijn.

Het voelt niet goed om in de stad te blijven temidden van alle rook, waarvan we nu weten dat er gevaarlijke fijnstof in zit. Maar het voelt ook niet goed om weg te gaan, alsof je je gezin in de steek laat tijdens de moeilijkste periode.

Ik ben er zeker van dat Santa Barbara bovenaan zal komen. Trouwens, het weer is tijdens deze beproeving ongeveer 70 graden Fahrenheit geweest, wat zou hebben gezorgd voor een mooie en vrij typische december. Maar dit 'nieuwe normaal' is verre van gewoon.