Het zonovergoten mediterrane eiland Cyprus is al 5000 jaar onlosmakelijk verbonden met de wijncultuur.

Oude Babylonische teksten en de Jeruzalemse Talmoed spreken over het gebruik van Cypriotische wijn bij religieuze rituelen, en feestvierders in de tijd van het oude Griekenland kwamen daar samen om Aphrodite te vieren, naar verluidt geboren aan de oevers van Paphos, met kafjes van de lokale zoete wijn, nu Commandaria genoemd. De Griekse dichters Hesiodus en Euripides prezen ook de deugd van de wijngeschenken van het eiland, en detailleerden pelgrimstochten uit die tijd die de populariteit van de wijn onder de Ouden weerspiegelden. En de lijst gaat maar door.

Tegenwoordig beleeft de wijncultuur van Cyprus een renaissance als een nieuwe garde van binnenlandse wijnmakers inheemse druiven herontdekt, experimenteert met inheemse en buitenlandse druivensoorten en moderne technieken gebruikt om wijnen van wereldklasse te produceren die nog steeds het Cypriotische karakter behouden. Wijnstokken in de wijnbouwgebieden van het eiland die zijn aangewezen als locaties met gecontroleerde oorsprongsbenaming - Vouni Panayias, Akamas Laona, de wijndorpen Lemesos, Commandaria en Pitsili - vertegenwoordigen al 10% van het totale landbouwareaal van Cyprus, en tijdens de oogst is een derde van de De bevolking van het eiland neemt deel aan de wijnproductie. Cyprus produceert jaarlijks 37.500 ton wijn.

Loskomen van bulk

Hoewel op het eiland 15 inheemse variëteiten worden verbouwd, zijn de rode Mavro-, Ofthlamo- en Maratheftiko-druiven en de witte Xynisteri-druif. Alle wijnstokken zijn phylloxera-vrij - een van de weinige ter wereld die rechtstreeks afstammen van de Europese Vitis Vinifera. In het verleden waren deze inheemse druiven voornamelijk verantwoordelijk voor de bulkwijn die werd geproduceerd voor internationale markten zoals Groot-Brittannië en de voormalige Sovjet-Unie. Op waarde georiënteerd, maar over het algemeen als van slechte kwaliteit beschouwd, domineerden deze wijnen de Cypriotische wijnindustrie gedurende het grootste deel van de 20e eeuw, maar in het afgelopen decennium hebben overheidsincentives rassen- en terroirwijnen gepromoot van zowel kleine als grote producenten die in staat zijn om te concurreren de internationale markt.

Terwijl wijnmakers internationaal reizen en experimenteren met nieuwe, moderne benaderingen, is de belangstelling voor internationale variëteiten op het eiland gegroeid. Er worden momenteel minstens 60 internationale variëteiten gekweekt en gebotteld in enkelvoudige variëteiten en melanges, waaronder Chardonnay, Sauvignon Blanc, Cabernet, Merlot en Syrah, die een uitstekende match blijken te zijn met het klimaat en terroir van Cyprus. Terwijl wijnmakers worstelen met de druk om populaire internationale variëteiten te planten in plaats van minder bekende inheemse variëteiten, heerst er een toewijding aan het perfectioneren van lokale variëteiten in bottelingen van één variëteit of in blends.

Hoewel Cyprus meer dan 40 wijnmakerijen omvat, is 86% van alle wijnproductie op het eiland afkomstig van de traditionele 'Big Four' -wijnhuizen ETKO, KEO, SODAP en LOEL. De productie van de Big Four is enkele miljoenen flessen per jaar, terwijl kleinere Cypriotische wijnboeren minder dan 100.000 flessen per jaar produceren. Ondanks de ongelijkheid en de duidelijke aantrekkingskracht tussen het creëren van commerciële en ambachtelijke wijnen, zijn de wijnmakers hier verenigd in het produceren van unieke Cypriotische wijnen die een plaats op de wereldmarkt hebben.

De 'wijn van koningen'

De meest algemeen erkende Cypriotische wijn, de zoete dessertwijn Commandaria, is de belangrijkste speler op Cyprus voor wereldwijde erkenning. Een amberkleurige dessertwijn bestaande uit Mavro- en Xynisteri-druiven, die vandaag in wezen wordt gemaakt zoals het duizenden jaren geleden was - druiven worden een week na de oogst in de zon gedroogd om de suikers te concentreren, en naar Limassol gebracht voor minimaal twee jaar eikenhout. vat veroudering.

Met zijn weelderige honingzoete, gedroogde vruchten en geroosterde toffee-smaken, is Commandaria internationaal een logische hit, maar zijn dramatische geschiedenis doet net zo goed de verkoop van Cyprus en zijn wijncultuur als de kwaliteit van de wijn. Naast zijn populariteit in de oude Griekse en Romeinse tijd, werd Commandaria geserveerd tijdens het 12e-eeuwse huwelijk van Richard Leeuwenhart met Berengaria van Navarra, in de stad Limassol. De Tempeliers, wiens hoofdkwartier in het Kolossi-kasteel werd omringd door wijngaarden, raakten betrokken bij de commerciële productie van de zoete wijn, gaven het en de regio waarin het werd verbouwd de naam Commandaria (genoemd naar hun commandopost en omgeving), en waren verantwoordelijk voor een kickstart van zijn wereldwijde erkenning. De productie van Commandaria is tussen 2008 en 2009 met 137% gestegen, een teken van zijn moderne aantrekkingskracht.

Mavro, zo genoemd vanwege zijn zwarte kleur, is de meest aangeplante variëteit in Cyprus en wordt gebruikt in de meeste rode mengsels en tafelwijnen van Cyprus. Hoewel Mavro's beste resultaten overal op het eiland te vinden zijn, komen ze uit de hooggelegen regio's Afames, Maona (in de regio Lemesos) en Pitsilia. Evenwichtig maar niet erg elegant, was Mavro ooit goed voor 86% van alle aanplant op Cyprus, dat aantal neemt af naarmate er nieuwe rassen worden geïmporteerd.

Ofthalmo, het meest succesvol gekweekt in de Agros en Ayios Theodoros in Pitisila, en de wijndorpen van Lemesos, is een rode lokale variëteit met geconcentreerde aroma's en een hoger zuurkarakter dat goed bijdraagt ​​aan melanges met robuustere druiven zoals Cabernet of Maratheftiko.

Naast Commandaria is de behendige, complexe rode variëteit van Maratheftiko waarschijnlijk de beste inheemse hoop op grootheid van Cyprus. Het zeldzame rood wordt op het hele eiland geplant, maar het dichtst in de bergachtige streken van Paphos en in Pitsilia, en kan alles produceren, van lichtrood en rosé tot meer gestructureerde, gelaagde rode wijnen. Zijn intense kleur, volle body en aroma's van bramen, kersen en specerijen lenen zich uitstekend voor serieuze, kelderwaardige wijnen. De toegenomen aandacht voor deze variëteit heeft al geresulteerd in wijnen die op effectieve wijze rustieke kruidigheid combineren met een zachte, fruitige smaakgolf.

Xynisteri is een droog, knapperig wit dat wordt gebruikt bij het blenden van cognac, Commandaria en witte mengsels, naast bottelingen van een enkele variëteit. Het lage alcoholgehalte en de zuivere aroma's en smaken van citrus, peer en appel zorgen voor een verfrissend slokje bij warm weer dat ook goed past bij lichtere gerechten zoals zeevruchten, salade en fruit.

Zivania is een Cypriotisch aperitief gemaakt van afvallen gemengd met witte Cypriotische variëteiten en wordt geserveerd met noten en gedroogd fruit. Traditioneel werden gasten verwelkomd in Cypriotische huizen met een koud glas Zivania, samen met gedroogde noten en kleine hapjes zoals loukaniko (Cypriotische worst).

De 13e-eeuwse dichter-troubadour Andeli schreef over de eerste geregistreerde wijnwedstrijd die in 1224 werd gehouden op verzoek van koning Phillip Augusts van Frankrijk. De overwegend Franse 'Battle of the Wines' verdeelde de deelnemers in de categorieën 'Celebrated' (denk aan 90 plus voor score) en 'Excommunicated' (onder 80). Het was een grote eer om “The Apostle” genoemd te worden, vergelijkbaar met een score van 100 punten. Cyprus maakte dat jaar de appelkar van slag en won de onderscheiding 'Apostel' voor Commandaria. Tegenwoordig is de Cypriotische categorie als geheel weer goed op weg naar glorie.