In het najaar van 2011 kwamen ongeveer 40 van de kleinste wijnmakerijen in Paso Robles daalde neer op een afgelegen boerderij om hun wijnen te schenken aan een enthousiast publiek op zoek naar het volgende cultmerk.

Het evenement, de allereerste Festival monteur , was een hit. Het succes leidde tot een reeks uitverkochte proeverijen in Paso Robles, de Santa Ynez-vallei en De engelen elk jaar, samen met een eerdere en waarschijnlijke toekomstige gebeurtenissen in de Bay Area.

'We kenden veel van deze kleine wijnmakers, en we wisten dat ze de meest interessante wijn maakten', zegt Doug Minnick, een voormalig muziekdirecteur die samen met acteur Stewart McLennan het festival oprichtte. 'Maar het was erg moeilijk om ze te vinden. Ze hadden geen proeflokalen, ze stonden niet op de kaarten. Dus wilden we de beweging een centrum en een thuis en een naam geven.

“We dachten dat een festival een geweldige manier zou zijn om deze wijnmakerijen onder één dak samen te brengen. Het werkte.' Het was strategisch om de beweging in Paso Robles te baseren.

'Er werken overal kleine wijnmakers, maar het was vooral robuust in Paso', zegt Minnick, die zijn eigen merk Hoi Polloi heeft gelanceerd. McLennan startte ook een merk, Golden Triangle. 'Er is een speciale en unieke kameraadschap in Paso, waar wijnmakers op zoveel manieren echt samenwerken. We wilden die cultuur echt onder de aandacht brengen. We hebben nu 500 wijnmakerijen in onze baan, maar we beschouwen Paso nog steeds als het centrum. '

Naast de intieme, praktische principes van de beweging, zijn de garagisten van Paso Robles de voorhoede van creatieve branding. Een wandeling rond deze festivals beloont het oog net zo goed als het gehemelte. Deze innovatieve wijnmakers laten de cursieve logo's van weleer achterwege ten gunste van aangepaste illustraties, flitsende kleuren en visuele verhalen.

Hier is een blik op zes merken die voorop lopen in het maken van boetiekwijn en grensverleggend design, waaronder een die het concept landelijk toepast.

Bret Urness van Levo Wines / Foto door Dina Mande

Bret Urness, Levo Wines

'Ik hou van de oude ideeën over hoe wijn wordt gemaakt, maar ik denk gewoon echt dat wijn ongelooflijk intimiderend werd en begraven in traditie, voor zover het er esthetisch uitziet', zegt Bret Urness van Levo Wijnen , die zijn steeds veranderende labels op millennials richt. 'Wijn is zo leuk, maar iedereen is zo saai over hoe het eruit ziet.'

Urness organiseerde tijdens de middelbare school evenementen bij een wijnmakerij in Idaho en hij waardeerde de praktische werkethiek van de branche. Nadat hij had gevoetbald op het Santa Barbara City College, kreeg hij in 2010 een spoedcursus wijnmaken in de Douro-regio van Portugal, waarna hij het jaar daarop terugkeerde naar Californië om Levo te starten met een paar ton wijn. Sangiovese druiven.

“Dit geeft onze consumenten een beetje directheid. Ze moeten het hebben, en ze weten nooit wat ze uit de doos zullen halen. '

Urness is gevestigd in het pakhuisdistrict Tin City in Paso Robles en maakt nu ongeveer 1.000 dozen per jaar, momenteel verdeeld over zeven wijnen: één witte blend, één roze , en uitingen van Chardonnay ​ Syrah (twee bottelingen), Grenache en Petite Sirah , voornamelijk afkomstig uit Santa Barbara County.

'Ik hang hard aan de Sint Barbara dingen, ”zegt hij. 'Ik hou van de energie van de wijnen daar beneden, en ze zijn aromatisch intrigerend. Bovendien is het ronduit goedkoper. '

De namen en labels van de wijnen van Levo veranderen elk jaar.

'Er zijn veel goede mensen die goede wijn maken, dus hoe intrigeer je je klantenbestand?' zegt Urness. “Dit geeft onze consumenten een beetje directheid. Ze moeten het hebben, en ze weten nooit wat ze uit de doos zullen halen. '

'Ik wist niets over Bon Jovi totdat ik die wijn een naam gaf.'

Het spreekt misschien tot zijn consumentenbestand, maar niet iedereen is een fan.

'Bij de distributie haten mensen het', zegt hij. 'Groothandel wil me vermoorden. Ze zullen het superhard in de markt pushen en mensen laten zeggen: ‘I love The Heavy.’ Dan bestaat dat ineens niet. ”

Het merk gebruikt wijnnamen als The Heavy, Smithereens en White Noise, maar Urness heeft een aantal grappige misstappen gemaakt, zoals Bad Medicine.

'Ik wist niets van Bon Jovi totdat ik die wijn een naam gaf', zegt hij lachend, verwijzend naar het gelijknamige hitnummer uit 1988 van de band. 'Ik moest iedereen vertellen dat ik geen grote fan van Bon Jovi was.'

Zijn nieuwste serie, Into the Static, gaat dieper. 'Er is altijd ruis op mijn radio als ik naar mijn favoriete plekken ga', zegt Urness. 'Ze helpen je los te komen van je dag en je kunt diep ademhalen. Metaforisch gezien doet wijn een beetje hetzelfde. '

Vailia Esh van Desparada Wines / Foto door Dina Mande

Vailia Esh, Desparada Wines

'Er is een Wild West-gevoel bij [Paso Robles], en het is iets minder pretentieus dan in sommige andere wijnlanden in Californië', zegt Vailia Esh van Desparada-wijnen ​'Je hebt de mogelijkheid om alles te doen.'

Die gelegenheid bracht de in San Diego geteelde wijnmaker in 2007 naar de stad. Ze kocht in 1977 een reisaanhangwagen van 9 meter, parkeerde die op een wijngaard, kreeg een baan in de kelder en begon twee jaar later haar eigen wijn te maken. Ze concentreert zich op Bordeaux en Italiaanse variëteiten. Een derde van haar productie is Sauvignon blanc ​Veel van haar wijnen, zowel rood als wit, worden gerijpt in amfoor.

De naam van het merk spreekt tot 'iemand die op zijn eigen tempo marcheert, buiten de kaders denkt, als een uitbijter of een outlaw.'

Toen het in 2011 tijd werd om haar merk te ontwikkelen, overtuigde ze de ontwerpers van het inmiddels gesloten Proof Wine Collective om haar aan te nemen, mede dankzij de armdraaiing van haar vriend, Russell From of Herman Story ​De twee zijn nu getrouwd.

'Het was alsof ik naar het kantoor van de psychiater ging', zegt Esh. 'Drie uur later liep ik naar buiten met het gevoel volledig weggevaagd en emotioneel uitgeput.'

Esh huurde later een van de ontwerpers, Philip Muzzy, in om zich fulltime op haar branding te concentreren. '[De ontwerpers] concentreerden zich op het maken van een etiket en verpakking die net zo uniek en opwindend waren als wat er in de fles zit.'

De naam van het merk, Schot , spreekt tot 'iemand die op zijn eigen ritme marcheert, buiten de kaders denkt, als een outlier of outlaw', zegt Esh.

Het lettertype is afkomstig van oude Mexicaanse posters, en de gebruikte afbeeldingen omvatten interpretaties van Venus, Diana en 'mythische vrouwen in de geschiedenis' van 19e-eeuwse Franse academische schilderijen. De afgebeelde vrouwen zijn gekleed in uitgesneden potloodtekeningen van naakten van Gustav Klimt.

'Je kunt de gezichten, borsten en handen zien als je ze zoekt', zegt Esh.

Na een paar jaar toen Desparada elke vintage nieuwe labels creëerde, nestelt het merk zich in een stabieler ontwerpprotocol.

'Het zijn echt arbeidsintensieve labels', zegt Esh, die ongeveer 3.000 dozen per jaar maakt. 'Het is ongelooflijk veel werk.'

Orion Stang van Dilecta Wines / Foto door Dina Mande

Fijne wijnen bloeien temidden van Big City Grit in San Francisco

Orion Stang, bestelt wijnen

'Voordat ik zelfs maar de wijn maakte, gaf mijn moeder me ideeën', zegt Orion Stang, eigenaar van The Twilight Wines , wiens moeder, Betty Wick, een illustrator en schilder is. 'Ze had het eerste etiket gedaan voordat ik zelfs maar wijn in de fles had.'

Als kind namen zijn vader en moeder Stang mee terwijl ze het opkomende wijnland van Paso Robles verkenden vanuit hun huis in het nabijgelegen Cambria. Hij studeerde koken in de Napa-vallei, maar viel uiteindelijk voor wijn.

In 2007 keerde Stang terug naar de Central Coast en kreeg een baan bij Booker Vineyard , waar hij van 2008 tot 2011 assistent-wijnmaker was.

Hij startte toen Dilecta, wat 'geliefd zijn' betekent in het Latijn, vandaar de verborgen hartjes op elk etiket. Stang maakte zijn wijnen bij Russell From's Herman Story-faciliteit.

“Ik moet mensen blijven vertellen dat mijn moeder niet high was toen ze de labels tekende. Het is haar persoonlijkheid. '

'Ik voelde me aangetrokken tot zijn labels omdat hij buiten de gebaande paden dacht', zegt Stang. “Dat was gewoon heel inspirerend. Hij was afkomstig van ongeveer 30 wijngaarden. Ik kreeg de kans om te zien wat de Central Coast te bieden had in termen van geweldig fruit. '

Stang haalt ook veel bronnen, met ongeveer 70 procent van zijn druiven afkomstig uit Santa Barbara County. Dilecta maakt jaarlijks ongeveer 1.000 kisten wijn, voornamelijk Rood in Rhône-stijl , plus een aanstaande Chardonnay en een beetje Cabernet Sauvignon ​Stang's eerste proeflokaal is net in de buurt geopend Denner en Linnen Calodo op Vineyard Drive.

'Ik heb de afgelopen vier jaar het ondergrondse uit mijn keuken gedaan', zegt hij over eerdere inspanningen om rechtstreeks naar de consument te gaan. 'Dit is een nieuw niveau voor mij.'

Dankzij zijn moeder waren de labels het gemakkelijkste deel van de vergelijking.

'Elke keer dat je ernaar kijkt, zie je iets nieuws', zegt Stang. “Ik moet mensen blijven vertellen dat mijn moeder niet high was toen ze ze tekende. Het is haar persoonlijkheid. Ze bedenkt de raarste, standaard soort dingen. '

Ryan Pease of Peace On Earth / Foto door Dina Mande

Ryan Pease, Peace On Earth

'Ik was aan het drinken Domaine Tempier uit de fles langs de rivier de Rhône in Arles, dezelfde plek waar Van Gogh Sterrennacht schilderde, onder het vuurwerk op Bastille-dag, ”zegt Ryan Pease, eigenaar van Vrede op aarde met zijn vrouw, Nicole. 'Dat was zo ongeveer het moment waarop Mourvèdre op mij klikte.'

De inwoner van Walnut Creek was net afgestudeerd aan Cal Poly San Luis Obispo met een graad in financiën, maar hij wilde geen optreden op kantoor. Pease begon in het proeflokaal om Linnen Calodo in 2006, en snel verhuisd naar de kelder.

'Fruit is gemakkelijk te verkrijgen, dus de uitdaging is om hartige aromaten en smaken en mineraliteit te vinden.'

'Ik kom erachter dat ik voor een van de Rhône-meesters in Californië werk, met de oogst van 2007 in het verschiet', zegt Pease, nu hoofdwijnmaker voor Grey Wolf en Barton Family Wines en consultant voor Four Lanterns. 'Dat is degene die Paso op de kaart heeft gezet.'

In 2010 lanceerde Pease Paix Sur Terre, wat 'vrede op aarde' betekent, om zijn jeuk voor Mourvèdre te krabben. Hij maakt ongeveer 700 kisten met enkele wijngaardwijnen van de wijngaarden van Glenrose, Alta Colina en Yankowski-Weeks. Hij bottelt momenteel ook een Ugni Wit en een Rode blend in Rhône-stijl ​

'Ik realiseerde me dat we absoluut geweldige Mourvèdre hebben, maar dat niemand het presenteerde, behalve Tablas Creek', zegt Pease, die alleen neutraal eiken en hele trosgisting gebruikt. “Mijn hele reis op Paso is dat fruit gemakkelijk verkrijgbaar is, dus de uitdaging is om hartige aromaten en smaken te vinden, evenals mineraliteit. Mourvèdre is een geweldig vat om dat mee te doen. '
Hij wendde zich tot jeugdvriend Jon Blythe voor de labels.

'Hij is een enorm getalenteerd persoon en ik denk niet dat hij zijn kunst serieus genoeg had genomen', zegt Pease. Hij huurde Blythe in om een ​​nieuw label te maken voor elke botteling van elke vintage. 'Hij leeft nu vrijwel fulltime van zijn kunst.'

Nu zijn kleurrijke labels aan kracht winnen, is er geen weg meer terug. 'Mensen zijn er helemaal weg van', zegt Pease. 'Er is elk jaar veel verwachting van onze wijnclubleden.'

Jen Bartz van afgelopen zomer… / Foto door Dina Mande

Jen Bartz, afgelopen zomer ...

Als snotaap van de luchtmacht woonde Jen Bartz over de hele wereld, inclusief jaren in Italië, waar ze al vroeg waardering voor eten en drinken ontwikkelde. Nadat ze afstudeerde van Universiteit van Californië-Santa Cruz , bereidde ze zich voor op de medische opleiding, maar ontdekte dat veel doktoren niet enthousiast waren over hun baan.

'Geen van hen was erg bemoedigend', zegt Bartz. 'Dat was het tegenovergestelde van wat er gebeurde toen ik in de wijnhandel kwam.'

'Veel Paso is groter en eiken, wat goed is, maar een totaal andere stijl.'

Die zoektocht werd geïnspireerd door een bezoek aan Toscane, waar ze op een middag rondhing met een wijnmaker.

“In de loop van die tijd klikte er gewoon iets in mijn hoofd en besloot ik dat dat was wat ik wilde doen, dat ik wijn wilde maken”, zegt Bartz. Ze liep stage in Paso Robles bij Booker Vineyard in 2013, en toen, na een reis na de oogst naar India, assistent-wijnmaker werd voor Andrew Jones bij Veldopnames ​

“Ik vertelde hem dat ik er een specifieke stijl van wilde maken Grenache , en hij zei dat hij zou helpen als ik voor hem zou werken '', zegt Bartz, die fruit uit Spanish Springs en Oud Potrero-wijngaarden om een ​​lichte en heldere versie van de Rhône-druif te maken. 'Veel Paso is groter en eiken, wat goed is, maar een totaal andere stijl, dus ik had het gevoel dat ik niet op teveel tenen zou trappen.'

Haar merk, Vorige zomer… , met kunstwerken van Bartz op basis van haar reizen: een olifant sierde het label van 2014 (een knipoog naar India) en een schildpad zwemt door de 2015 (Costa Rica). Ze is onlangs verhuisd naar Kauai, waar ze meditatie geeft, maar ze zal voor elke oogst terugkeren.

De vintage van 2016 zal haar grootste tot nu toe zijn, met ongeveer 300 kisten, waaronder een aantal Picpoul Blanc. Maar het label is nog steeds een mysterie voor Bartz, die af en toe uit een Volkswagen-bus op het eiland woont. 'Het is heel goed mogelijk dat het het busje wordt', zegt ze.

Andrew Nelson van Rabble Wine Co. / Foto door Dina Mande

Andrew Nelson, Rabble Wine Co.

'We willen van de plank springen, en we willen onconventioneel zijn, maar we willen het authentiek doen', zegt Andrew Nelson van Rabble Wine Co. , die ook de kleinere produceert Tand en nagel ​ Stasis en Hou van fati merken. 'Hoe ga je superonconventioneel te werk zonder gimmickachtig te zijn?'

In 2012, toen het bedrijf begon met slechts 2.600 zaken, was zijn antwoord Kracht van de natuur , een merk dat opvallende, sprookjesachtige afbeeldingen van kastelen en draken combineerde met gemakkelijk te proeven wijnen in het bereik van $ 20.

“Authenticiteit is het belangrijkste onderdeel van de garagistenbeweging. Mensen moeten er echt om geven. '

Vanwege handelsmerkproblemen werd de naam in 2015 gewijzigd in Rabble, maar de levendig gekleurde afbeeldingen, nu ontworpen door het in San Luis Obispo gevestigde bedrijf Makers en bondgenoten , blijft op de meer dan 60.000 dozen die jaarlijks worden geproduceerd, verspreid in 45 staten. Rabble, zoals Dave Phinney's The Prisoner ervoor (overgenomen door Constellation-merken voor $ 285 miljoen in 2016), bevestigt dat wijnen met niet-traditionele etikettering met succes kunnen worden opgeschaald.

'Authenticiteit is het belangrijkste onderdeel van de garagistenbeweging', zegt Nelson, die voorheen voor werkte Diageo ​'Mensen moeten er echt om geven.'

'Het is de Quentin Tarantino-aanpak: je laat het publiek aan het werk gaan voor hun diner.'

Tegen de tijd dat een merk op een winkelrek of wijnkaart belandt, zegt Nelson, 'is het zeven keer verkocht, hetzij in mindshare, hetzij in valuta. Als er geen authenticiteit is, worstelt u gewoon om dat pad te bereiken. Als er een breuk in die keten zit, laten ze de wijnen niet zien. '

De labels van Rabble zijn gebaseerd op 15e-eeuwse houtblokken uit de Nuremberg Chronicle, die verhalen en mysterie overbrengen.
'Het is de Quentin Tarantino-aanpak: je laat het publiek aan het werk gaan voor hun diner', zegt Nelson. 'Hij begint de film aan het einde, dus je bent verdwaald, maar je houdt er wel van. We wilden die betrokkenheid opbouwen. Houd ervan of haat het, we willen dat je het op de plank en achter de bar ziet en wat vragen stelt. '