Vraag een wijnboer waar hij/zij ’s nachts wakker van ligt en hij zal je vertellen dat dat zo is klimaatverandering . Ze zouden je tien jaar geleden hetzelfde hebben verteld. Voor sommigen, vooral degenen die landbouw bedrijven Australië in de warmste streken was het antwoord 20, zelfs 30 jaar geleden hetzelfde. Wijnboeren zijn scherp afgestemd op de gevolgen van klimaatverandering, omdat de druiven die zij verbouwen overgevoelig zijn voor omgevingsfactoren. Wijn kan daarom worden beschouwd als de kanarie van de klimaatverandering in de kolenmijn. Als dit het geval is, zijn de Australische wijnboeren, als we die analogie voortzetten, enkele van de eerste mijnwerkers die merken dat er iets mis is.

En wat doet de Australische wijnindustrie eraan? De veelzijdige inspanningen van Australië op het gebied van aanpassing aan en mitigatie van de klimaatverandering behoren tot de meest vooruitstrevende ter wereld. Of ze voldoende impact zullen hebben, is de vraag van een miljoen dollar. Maar de hier besproken inspanningen – slechts enkele van de vele – bieden hoop op een snel veranderende toekomst.

Dit vind je misschien ook leuk: De koele klimaatregio's van Australië herdefiniëren wijn down under

Vuur

Australië is een wereldleider als het gaat om brandbeheer. De inheemse Aboriginal-gemeenschappen van het land zijn geen onbekende in bosbranden en passen al tienduizenden jaren de praktijk van gecontroleerde brandwonden toe, waarbij in de koele maanden kleine, voorgeschreven branden worden aangestoken om het aantal ongecontroleerde bosbranden in het hete seizoen te verminderen. Vooral sinds de verwoestende bosbranden van 2019 wordt deze praktijk steeds wijdverspreider onder moderne wijnboeren. Maar extreme hitte en droogte komen ook vaker voor, en een toename van het aantal bosbranden lijkt daarom onvermijdelijk. Voor de wijnindustrie betekent dit strijd rookgeur , wat, wanneer het in de uiteindelijke wijn wordt aangetroffen, deze ondrinkbaar maakt. Het Australian Wine Research Institute (AWRI) doet al ruim twintig jaar onderzoek naar rookgeur.

“Onderzoekers in Australië hebben de basis gevormd voor een groot deel van het onderzoek naar de blootstelling aan druivenrook dat momenteel wordt gedaan”, zegt universitair hoofddocent enologie aan de Oregon State University. Elisabeth Tomasino , die met AWRI heeft samengewerkt aan onderzoek naar rookgeur in de Amerikaanse Pacific Northwest. “Helaas hebben ze langer met dit probleem te maken gehad dan wij, maar in die extra tijd hebben ze ervoor gezorgd dat de westkust zich op een veel betere plek bevindt dan wanneer we helemaal opnieuw waren begonnen.”

De AWRI, in samenwerking met hoogleraar oenologie Kerry Wilkinson van de Universiteit van Adelaide en andere industriële partners, heeft gekeken naar een reeks wijngaardtechnieken, zoals beschermende coatings die op wijnstokken worden aangebracht om te beschermen tegen rookinvloeden, en wijnmakerijtechnieken zoals koolstofproducten voor het klaren van sap en wijn om geur te verwijderen. Ze proberen ook te begrijpen hoeveel blootstelling aan rook bij druiven resulteert in rokerige wijn, afhankelijk van de variëteit.

Water

Waar de Australische wijn voorop loopt op het gebied van vuuraanpassing, heeft zijn benadering van waterbeheer ook een lange weg afgelegd. Terwijl wijnboeren langs de zuidoostkust van Australië – de locatie van de overgrote meerderheid van de 65 wijnregio’s van Australië – aan het bijkomen zijn van drie drassige jaren van recordbrekende regenval en overstromingen, wordt water Down Under nog steeds beschouwd als een kostbaar goed, vooral in de warmste wijnregio’s van Australië. Zuid Australië en het binnenland zege , leuk vinden Barossa En Clare Valleien , McLaren Vale , Coonawarra , Rivierenland En Rivierina . Tegenwoordig wordt water in de Australische landbouw strikt verdeeld. Maar sommige wijnregio's zijn altijd voorop gelopen op het gebied van natuurbehoud. McLaren Vale, net ten zuiden van Adelaide , was de eerste wijnregio in Australië die zelf waterbeperkingen oplegde. Het irrigeert 50% van de wijnstokken in de regio met gerecycled, gezuiverd afvalwater – ter waarde van meer dan 6.000 megaliter – via een watervoorzieningsprogramma dat al sinds 1999 bestaat en dat nog steeds het grootste gerecyclede waternetwerk in Australië is.

Dit vind je misschien ook leuk: Het Australische Riverland heroverweegt zijn bulkwijnmodel

Een groot deel van dit water gaat naar irrigatie, een noodzaak in veel van de droogste regio’s van Australië. Irrigatietechnologie verbetert deze praktijk. De meerderheid van de telers in Australië maakt nu gebruik van “drukcompenserende” druppelirrigatielijnen onder de wijnstokken, in tegenstelling tot waterverspillende irrigatiesproeiers. Met bodemvochtmonitoringssystemen kunnen wijnbouwers met één druk op de knop op hun telefoon of computer de kranen openzetten, en nieuwe datagestuurde softwareprogramma's informeren hen precies wanneer en hoeveel ze moeten irrigeren. Dankzij dit microbeheer van het waterverbruik kunnen telers precies nemen wat ze nodig hebben, zonder verspilling. A Studie uit 2023 door Dr. Vinay Pagay van de Universiteit van Adelaide toonde aan dat datagestuurde irrigatieschema's de efficiëntie van het watergebruik met wel 41% verhogen in Cabernet Sauvignon-gewassen geteeld in goed doorlatende Terra Rossa-bodems, vergeleken met conventionele methoden.

Het is een win-winsituatie voor wijnhuizen, die vaak een verbetering van de druivenkwaliteit zien. “We streven ernaar om wijn van de hoogste kwaliteit te verbouwen met de minste hoeveelheid water”, zegt Nigel Blieschke, hoofdwijnbouwer van Torbreck in Barossa. Hij heeft de afgelopen drie jaar irrigatietechnologie toegepast op de in 1994 aangeplante Descendant-wijngaard van het landgoed, waar ondiepe gronden droge landbouw moeilijker maken. Blieschke test ook warmtebeeldcamera's om de irrigatie te plannen, een ander potentieel hulpmiddel in de waterbesparende gordel van een wijnboer.

Een van de meest effectieve en natuurlijke waterbespaarders zit echter in de bodem. Door meer organisch materiaal zoals mulch, compost en bodembedekkingsgewassen in wijngaarden te gebruiken, wordt de waterretentie aanzienlijk vergroot, zodat telers minder water hoeven te geven.

Aarde

Zelfs afgezien van het behoud van water is het verbeteren van de bodemgezondheid van cruciaal belang voor het tegengaan van de klimaatverandering: er is nu een wijdverbreid momentum onder grote en kleine wijnmakerijen om het vuil onder hun voeten te onderzoeken. Programma's zoals EcoWijngaarden , gefinancierd door Wine Australia, het nationale organiserende orgaan van de sector, helpt telers concrete doelen te stellen om de biodiversiteit te vergroten, de behoefte aan herbiciden te verminderen door middel van biocontroles zoals roofinsecten en het gebruik van mulch- en bodembedekkingsgewassen te vergroten. Toegevoegde bonus: deze praktijken vergroten het vermogen van een wijnstok om koolstof vast te leggen door CO2 via groen materiaal te absorberen en die koolstof via het wortelsysteem in de bodem af te zetten. Het Australische agritechbedrijf Loam heeft een nieuwe technologie ontwikkeld om dit proces te verbeteren: een microbiële zaadcoating die is ontworpen om het natuurlijke vermogen van een plant om koolstof op te slaan te vergroten. Sue Hodder, senior wijnmaker op het historische landgoed Coonawarra, Wynns begon in 2021 al 25 jaar met het testen van de technologie. “We zijn nu van plan de populatie van deze nuttige microben te vergroten om de koolstof in de bodem en de gezondheid te vergroten”, zegt ze.

Vanya Cullen, van biodynamische wijnmakerij Cullen in West-Australië Margaretha rivier regio, tilt de koolstofafvang naar een ander niveau. Onder de vele voorbeeldige klimaatinitiatieven van Cullen beweert het de eerste wijnmakerij in Australië te zijn die deelneemt aan een koolstofneutraal programma, waarbij het in 2006 de koolstofneutrale status bereikte en in 2019 koolstofpositief werd, toen het landgoed meer koolstof in zijn bodem vastlegde dan de hele wijngaard. zaken uitgestoten. “We beginnen nog maar net te begrijpen wat er gebeurt met koolstofvastlegging”, zegt Cullen. “Landbeheer en de manier waarop we onze bodems beheren, is een zeer belangrijk onderdeel van het tegengaan van de klimaatverandering.”

Lucht

Een Routekaart voor emissiereductie is een van de vele recente klimaatinitiatieven van Wine Australia – waaronder een Wine Climate Atlas 2020, die gedetailleerde klimaatprojecties biedt voor de korte, middellange en lange termijn, tot 2100, voor alle 65 wijnregio’s, waardoor producenten het toekomstige weer beter kunnen voorspellen patronen. Het uiteindelijke doel is om de CO2-uitstoot in de wijnindustrie van het land vóór 2030 met 42% te verminderen. Om dit te bereiken zullen ze praktische stappen bieden voor telers, wijnmakers en leden van de toeleveringsketen om deze te verminderen. Het ambitieuze project werd in juni 2023 onthuld op CO23, de allereerste Carbon Mitigation Conference in Australië, waar veel van de nieuwe klimaatinitiatieven van het land onder één dak werden belicht, in een poging om zowel de lokale als de mondiale industrie te helpen zich beter voor te bereiden op onze steeds veranderende milieuomstandigheden. voorwaarden. De kanarie roept.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in de december 2023 probleem van Wijnliefhebber tijdschrift. Klik hier om je vandaag nog te abonneren!

Breng de wereld van wijn bij u thuis

Abonneer u nu op Wine Enthusiast Magazine en ontvang 1 jaar voor $ 29,99.

Abonneren