In de glooiende heuvels van centraal Toscane ligt de charmante regio Chianti Classico, een bijna 100 vierkante mijl uitgestrektheid van pittoresk land bezaaid met wijngaarden, olijfboomgaarden en Cypriotische bomen. De thuisbasis van een van de beroemdste wijnen van Italië, de wijnproducerende reputatie van deze regio was niet altijd zo gevierd als nu.

Tijdens de jaren na de Tweede Wereldoorlog brak de bevolking van Chianti uit. En om aan de eisen van de consument te voldoen, begonnen wijnmakers kortere wegen te nemen - snelkoppelingen waarvan sommigen werden gezien als het opofferen van kwaliteit voor kwantiteit. Er werden hoge percentages van de inferieure witte variëteiten Trebbiano en Malvasia toegevoegd, waardoor uiteindelijk de op Sangiovese gebaseerde wijn werd verdund.

Voordat Chianti Classico in 1984 de DOCG-status (Denominazione di Origine Controllata y Garantita) kreeg - een initiatief dat bedoeld was om de kwaliteit te verbeteren door middel van strengere wijnbereidingsvoorschriften - stond Chianti bekend om zijn intense kersensmaak en licht zuur. Maar ondanks dat oogstte het nog steeds een behoorlijke schare fans - zo niet vanwege de betaalbaarheid, dan misschien vanwege de handelsmerk, met stro omhulde kurkfles die de wijn bevatte, die consumenten na consumptie vaak in een kandelaar veranderden.

Maar halverwege de jaren tachtig begonnen wijnmakers superieure Sangiovese-klonen te kopen, waarbij ze verbeterde wijnbouwpraktijken observeerden en de hoeveelheid witte druiven die in hun melanges werd gebruikt, verminderden.

Met de verhoogde kwaliteit kreeg het oorspronkelijke Chianti-producerende gebied dat de steden Radda, Gaiole, Castellina en Greve omvatte - gedefinieerd in 1716 door de groothertog Cosimo III van de Medici-familie - de DOCG-status en de titel Classico werd aan de naam toegevoegd . Alle Chianti die buiten dit centrale district werden geproduceerd, werden op hun beurt eenvoudigweg gedefinieerd als Chianti DOCG.

Tegenwoordig is de kwaliteit ongekend hoog, en wijnen uit Chianti Classico behoren tot de beste van Italië. Witte druiven zijn niet langer toegestaan ​​in de Chianti Classico-productie, en hoewel ze nog steeds zijn toegestaan ​​in de bredere Chianti-aanduiding, kunnen ze slechts 10% van de blend uitmaken. Veel producenten schuwen deze praktijk echter. Als een middel om de smaakpapillen van de Nieuwe Wereld van vandaag te plezieren, zijn kleine toevoegingen van internationale variëteiten - met name Cabernet Sauvignon en Merlot - toegestaan, waardoor wijnen met zachte textuur worden gecreëerd die rijk zijn aan zwarte kersen, violet en cacaosmaken, ver verwijderd van de verdunde versies van gisteren .

12 best beoordeelde Chianti-flessen onder de $ 40