Als ik wijnmakers van de Central Coast vertel dat ik ook wijnen van verder naar het zuiden proef, waaronder de Temecula Valley - een regio met glooiende heuvels in het zuiden van Riverside County waar sinds de jaren zestig druiven worden verbouwd - zeggen ze bijna altijd: 'Oh, het spijt me.'

Je kunt de verontschuldigende wijnmakers niet de schuld geven, aangezien ik die informatie meestal op een licht negatieve toon aanbied. Het is alsof zelfs ik ben getraind om plaatsen naar het zuiden te ontslaan, dus dat is net zo goed mijn schuld. Maar door hun reacties vroeg ik me af waarom de wijnindustrie geneigd is om opkomende regio's zoals Temecula of, wat dat betreft, plaatsen als Michigan, Texas en Virginia te kleineren, meestal zonder ooit de wijnen te hebben geproefd die ze bashen. Zeker, Napa deed dit ooit met Paso Robles, en Sonoma met Santa Barbara enzovoort, enzovoort.

Nu ik nu meer dan twee jaar in mijn huidige baan zit, heb ik veel Temecula-wijnen geproefd. Zoals alle plaatsen die ik recenseer, is niet elke wijn geweldig, maar ik ben door velen aangenaam verrast, van knapperige witte wijnen zoals Palumbo Family's Grenache Blanc tot hartige maar evenwichtige rode wijnen zoals die geproduceerd door Leoness ​ Lorenzi , en Gershon Bachus ​Het is duidelijk dat een aantal wijnmakerijen daar hun kwaliteit verdubbelen, aandachtig focussen op hun wijngaarden en opvallende bottelingen produceren die hun mannetje kunnen staan ​​ten opzichte van de meer gevestigde regio's van Californië.

Een paar weken geleden, op een regenachtige maandagochtend na de Wereld van Pinot Noir evenement in Santa Barbara - waar ik veel van dergelijke sorrys tegenkwam - maakte ik mijn eerste reis naar de regio en bezocht een half dozijn wijnmakerijen waarvan de flessen indruk op me hadden gemaakt. De reis was op een aantal fronten eye-opening, toen ik hoorde over het klimaat in de regio (gekoeld door zeelucht die elke dag door de Rainbow Gap waait) en de geschiedenis, waarin 20 hectare grote ranchettes de thuisbasis werden van hobby-wijnmakers. Callaway Winery begon halverwege de jaren zeventig de scène te domineren.

Charcuteriebord bij Renzoni, foto met dank aan Justin Hulse

De groei was stabiel tot meer dan 35 wijnmakerijen vandaag, maar Temecula's traject kreeg een klap in de late jaren 1990 toen de ziekte van Pierce hun wijngaarden decimeerde. Dat kwam echter met een zilveren randje: sinds 2000 hebben wijnboeren die erom geven zich gefocust op het herplanten van wijngaarden met variëteiten en klonen die het goed doen in de nogal hete zomers en weinig regenval in de regio. Naast gewoon Rhône en Bordeaux rassen, sommige, zoals Robert Renzoni Winery vinden smakelijk succes met Sangiovese , Montepulciano en Italiaanse druivenmengsels, wat logisch is aangezien het heuvelachtige terrein er veel op lijkt Toscane ​(Renzoni serveert ook een uitstekende lunch, net als Falkner-wijnmakerij in feite is foodservice vrij gebruikelijk, in tegenstelling tot veel andere regio's in de staat waartegen het is gereguleerd.)

Maar ik zou liegen als ik niet zou toegeven dat er een beetje waarheid zit in de stereotypen van 'het spijt me'. Omdat ze minder dan 90 minuten verwijderd zijn van de 23 miljoen mensen die in dat deel van Zuid-Californië wonen, hebben de wijnmakerijen altijd bijna alles wat ze maken uitverkocht, dus er is nooit een echte financiële stimulans geweest om de kwaliteit te verhogen. Dat heeft ertoe geleid dat velen zich eenvoudig hebben kunnen concentreren op kwantiteit en de status-quo. Het betekent ook dat veel van deze wijnen niet worden uitgedeeld, dus tenzij je ze bezoekt, proef je ze nergens.

Frankie Sinatra, wijnmakerijhond bij Gershon Bachus, foto met dank Bezoek Temecula Valley

Ook zijn veel van de wijnmakerijen - waarvan sommige een beetje opzichtig zijn volgens de meer bescheiden normen van de Central Coast - erin geslaagd een topbestemming te worden voor bruiloften in wijnlanden en, ja, die beruchte vrijgezellenfeesten. Met SoCal-menigten die elk weekend de proeflokalen binnenstormden en nippend aan vrij populaire mousserende wijn met amandelsmaak, gaven de meeste wijnmakers die ik bezocht openlijk toe dat serieuze wijndrinkers alleen midweek zouden moeten komen.

Een van die eerlijke wijnboeren was Phil Baily ​Hij was de enige wijnmakerij die ik bezocht die ik niet van tevoren had geproefd, maar die ten zeerste werd aanbevolen, en het was snel duidelijk waarom. Als wijnboer in Temecula sinds 1986, deelde Baily een verticale vlucht van hem Cabernet Sauvignon -gebaseerd Meritage blend die zich uitstrekt van 2005–2011. Ik heb veel verticals meegemaakt, maar de consistentie van Baily's wijnen was verbluffend.

'Er is er niet één die opvalt, en daar ben ik trots op', zei Baily, die ook eerlijk is dat de wijnen van Temecula een lange weg hebben afgelegd, of de rest van de Californische wijnwereld het nu weet of niet. 'In onze leerfase waren we inconsistent', gaf hij toe. 'Maar het is net als dag en nacht vanaf het moment dat we begonnen. Nu zijn we een gevestigde benaming. '

Dat wil zeggen, laten we proeven voordat we haten.