Basisprincipes

Deze uit New York afkomstige hybride druif heeft een grote persoonlijkheid

Praat met wijnmakers en druiventelers, en zij kunnen behoorlijk kieskeurig zijn bij het beschrijven van de druiven waarmee ze werken. Vaker wel dan niet zijn het hun irritaties met de druiven die de meeste aandacht trekken: laat rijp, vatbaar voor ziekten, enzovoort.

Behalve als het om Cayuga gaat.

“ Cayuga is een zeer nuttige blender en geliefd bij zowel druiventelers als wijnmakers”, zegt Peter Bell, de wijnmaker bij Fox Run-wijngaarden in New York Vingermeren gedurende 27 jaar, waar hij kisten en kisten en kisten (en kisten!) maakte van de Arctic Fox van de wijnmakerij, een halfzoete Cayuga-variëteit. “Cayuga heeft weinig uitwerking van de wijnmaker nodig. Ik vind het heerlijk om het te schenken voor mensen die er trek in hebben Pinot Grigio , omdat het een brede aantrekkingskracht heeft, maar manier meer persoonlijkheid.”

Cayuga, of Cayuga White zoals het soms wordt genoemd, is een witte Cornell-hybride die in de jaren veertig in de staat New York door universitaire onderzoekers werd ontwikkeld, maar pas een paar decennia later commercieel werd uitgebracht. De geschiedenis is lang en ingewikkeld en dateert uit het midden van de 19e eeuw, toen een tafeldruif genaamd Winchell werd geïdentificeerd in Vermont . Winchell werd later gekruist met een druif genaamd Moore's Diamond (die zelf een Concord-kruis was) en een paar kruisen later verscheen Cayuga. Alles bij elkaar zijn de voorouders van Cayuga onder meer inheemse De wijnstok is glad variëteiten, Frans-Amerikaanse hybriden en zelfs Wijn wijnstok .

Dit vind je misschien ook leuk: Waarom hybride druiven de toekomst van wijn kunnen zijn

Als zodanig, zegt Bell, die nu als adviserend wijnmaker in het noordoosten werkt, vormt Cayuga de basis van een groot aantal eigen witte wijnen in de Finger Lakes. Wijnmakers vinden het leuk omdat het hoge opbrengsten biedt, maar liefst 200 gallons per ton (zo'n 10 tot 15% meer dan normaal). Hij rijpt vroeg, rond half september, en kan worden geplukt bij een suikerniveau van slechts 15 of 16 Brix – een verbazingwekkend laag aantal voor een wijndruif. Het beste tot nu toe, zegt Bell, is dat het niveau waarop de smaken van Cayuga op hun hoogtepunt zijn.

Dus waarom is Cayuga niet populairder? De geografie beperkt de aantrekkingskracht ervan New Yorkse wijnen worden meestal alleen in New York gedistribueerd (hoewel Bell zegt dat de druif waarschijnlijk ook in andere koele klimaten in Noord-Amerika zal opduiken). Aan de andere kant draagt het het stigma van wijn die voornamelijk wordt gemaakt met druiven die niet Europees zijn: te stinkend, te zoet en niet ‘echt’.

Maar dat is bij Cayuga nauwelijks het geval. 'Een paar jaar geleden hadden we een vrij uitgebreid diner bij Fox Run, en vóór het evenement moesten we een wijn vinden die bij elk van de zes gangen paste', herinnert Bell zich. “Eén gang was een koolsla met een paar exotische dingen erin. Mijn standaard aanbeveling voor een salade is geen wijn, maar op een leeuwerik probeerden we het met Arctic Fox. Tot op de dag van vandaag is die combinatie een van de meest succesvolle ooit geweest. Tijdens het diner waren we blij dat we dit verhaal konden vertellen.”

Snelle feiten

Druif: Koud winterhard wit dat vroeg rijpt, met grote sappige bessen met een dikke schil
Kruis van: Seyval Blanc, een Frans-Amerikaanse hybride, en Schuyler, een Noord-Amerikaanse hybride
Waar gegroeid: Voornamelijk de staat New York en het noordoosten van de VS
Wijnstijlen: Witte blends, single cépagewijnen en mousserende wijnen, met verschillende zoetheidsniveaus
Aroma's/smaken: Honingmeloen, limoensap, tropisch fruit
Voedselcombinatie: Salades en schaaldieren
Leuk weetje: Een van de grootouders is Zinfandel, die werd gekruist met Ontario, een Noord-Amerikaanse hybride, om Schuyler te produceren