De slinger van stijl slingert snel in de wereld van de Australische wijn.

Chardonnay, ooit breed en rijkelijk eiken, zwaaide naar slankheid en finesse, kaatste toen terug om vlezig en toch verfijnd te worden - en dat allemaal in slechts het laatste decennium.

Shiraz is ook niet immuun geweest voor verandering. Momentum was gebouwd voor Shiraz met een koel klimaat toen Glaetzer-Dixon's 2010 Mon Père Shiraz uit Tasmanië won in 2011 de Jimmy Watson Trophy. Jaarlijks uitgereikt door de Royal Melbourne Wine Show voor de beste rode wijn van één jaar oud, werd de onderscheiding al lang gedomineerd door grote, wellustige Zuid-Australische aanbiedingen. De selectie van Mon Père kristalliseerde in de hoofden van het wijndrinkende publiek dat wijnen die de voorkeur geven aan parfum en kruiden boven rijpheid en gewicht lovende kritieken konden krijgen.

Voor Amerikanen, geïsoleerd door het drieledige systeem van wijndistributie (importeur-groothandel-detailhandelaar) en de marktdominantie van één volumemerk, was deze evolutie moeilijker te volgen. Net zoals modetrends in Peoria Parijs volgen, zijn de stijlen van de Australische Shiraz die beschikbaar zijn in de VS net aan het inhalen.

Dat maakt op dit moment een spannende tijd voor wijnkopers. Gezegend met een toestroom van soulvolle aanbiedingen, is er geen beter moment om Shiraz (opnieuw) te leren kennen.

De basis

Shiraz is dezelfde druivensoort als Syrah, die zijn oorsprong vindt in de noordelijke Rhônevallei in Frankrijk. Het is niet gerelateerd aan de stad in Iran, zoals sommige fantasievolle verhalen suggereren, maar waarschijnlijk een simpele verbastering van de oorspronkelijke naam.

Toen Europeanen Australië koloniseerden, brachten ze wijnstokstekken met zich mee, waarvan de belangrijkste bekend stonden als 'Hermitage' (Syrah). Deze werden voor het eerst vermeerderd voor commerciële wijnbereiding in het begin van de 19e eeuw.

Omdat de introductie plaatsvond voordat de Amerikaanse luis phylloxera Europa trof, waren de meegebrachte wijnstokken niet geënt. En in tegenstelling tot de meeste wijnbouwregio's, blijven grote delen van Australië phylloxera-vrij, wat betekent dat de wijnstokken op hun eigen wortels groeien en een levensduur hebben die meer dan 100 jaar kan bedragen.

Deze knoestige oude wijnstokken zijn indrukwekkend om te zien hoe rijen verweerde handen omhoog reiken uit het stoffige landschap. Ze reiken ook naar ons hart, want er is een romantisch (indien betwistbaar) idee achter het idee dat oude wijnstokken betere wijnen maken.

Foto door Beau Tritus

Barossa Bombshells

Standish 2012 Andelmonde Shiraz (Barossa Valley) $ 95, 97 punten. Het kan zijn dat je het land moet doorzoeken om een ​​deel hiervan te bemachtigen (er werden slechts 14 kisten geïmporteerd), maar dit is een schat die de zoektocht waard is. Het heeft een volle body zonder overdreven rijk of zwaar te lijken, en omlijst de weelderige tonen van donkere bessen, gegrild vlees, munt en zoethout met soepele tannines. Kruidige smaken blijven elegant hangen op de lange afdronk. Het is nu heerlijk, maar zou gracieus moeten verouderen tot 2030. Epicurean Wines. Kelder Selectie.

Torbreck 2012 RunRig Shiraz-Viognier (Barossa) $ 255, 97 punten. RunRig is altijd complex, en de 2012 stelt in dat opzicht niet teleur, door vlezige spekachtige tonen te mengen met hints van zwarte olijven en rijpe pruimen. De tannines zijn uiterst soepel, maar de zuren zijn knapperig, wat resulteert in een lange, overheerlijke afdronk. Drinken tot 2030. Wine Creek.

Thorn-Clarke 2012 Ron Thorn Single Vineyard Shiraz (Barossa) $ 89, 96 punten. Thorn-Clarke heeft zijn Shiraz naar een nieuw niveau getild met deze enkele wijngaardwijn, alleen gebotteld in uitzonderlijke jaargangen. Het 100% nieuwe Amerikaanse eikenhout geeft dit een klassiek Barossa-profiel, beginnend met vanille, ceder en ahornsiroopachtige tonen en naadloos vloeiend door rijpe bramen- en pruimenaroma's. Het is vol, weelderig en romig van textuur, met een lange, fluweelzachte afdronk. Drinken tot en met 2025, en mogelijk daarna. Kysela Père et Fils. Bewerkers keuze.

Op jacht naar oude wijnstokken

Enkele van de oudste wijngaarden van het land liggen in de Hunter Valley in New South Wales, niet ver van Sydney. Het is daar geen typisch druiventeeltland. Het is warmer en natter dan ideaal, maar die feiten waren aantrekkelijk voor vroege kolonisten die voor hun levensonderhoud vertrouwden op gemengde landbouw.

Binnen de Hunter heeft niemand meer een link met het land en zijn wijnstokken dan Bruce Tyrrell , wiens familie hier sinds 1864 wijn maakt. Bezoekers kunnen de originele Ironbark-hoeve uit 1858 zien en genieten van proeverijen in de oorspronkelijke wijnmakerij.

Tyrrell heeft er zijn missie van gemaakt om de oudste wijnstokken van de regio in kaart te brengen en te redden, nu hij eigenaar is van verschillende blokken die meer dan 100 jaar geleden zijn geplant. Het oudste stuk wijnstokken van de familie - blok van 4 hectare - werd geplant in 1879.

'Ik denk niet dat oude wijnstokken geweldige wijnen zijn. Ik denk dat geweldige sites oude wijnstokken maken. ' —Jim Chatto

Vanwege de regens die vintage vaak bedreigen, is Hunter Valley Shiraz niet vatbaar voor stilistische schommelingen. Als de weersvoorspelling regen vereist, worden de druiven geplukt, vaak met een potentieel alcoholpeil van slechts ongeveer 12 procent.

Deze vroege oogst geeft de resulterende wijnen een stijl die op jonge leeftijd strak, sober en verkwikkend kan zijn. Toch evolueren ze binnen vijf tot acht jaar gracieus naar middelzware elegantie.

'Ze zijn medium-bodied, hartig, met zuur belangrijker dan alcohol', zegt Tyrrell. 'De meeste jaren wil je niet op 14 procent alcohol zitten.'

De meest legendarische wijnen van de Hunter, gemaakt door Maurice O'Shea at Mount Pleasant Wines droeg vanaf de jaren 1920 tot zijn dood in 1956 aanduidingen als 'Light Dry Red', zonder vermelding van de druivensoort.

'Dat is de oude stijl van Hunter Burgundy', zegt Jim Chatto, hoofdwijnmaker voor McWilliam's Family Winemakers , de eigenaren van Mount Pleasant sinds 1941 (en partners sinds 1932). 'We kijken naar wat we goed deden in de jaren '40, '50 en '60 en proberen daar op terug te komen.'

Vintage 2014 was 'een ripper', zoals ze zeggen in de Hunter. Terwijl we de Shirazes van Rosehill Vineyard (aangeplant in 1946) en Old Hill Vineyard (aangeplant in 1880) proeven, zegt Chatto: 'Ze hebben die gemzen-tannines die je alleen krijgt in echt oude wijnstokken.'

Dan, in de volgende ademhaling, zegt hij: 'Ik denk niet dat oude wijnstokken geweldige wijnen zijn. Ik denk dat geweldige sites oude wijnstokken maken. '

Foto door Beau Tritus

McLaren Vale Victors

Kay Brothers 2012 Amery Vineyard Block 6 Shiraz (McLaren Vale) $ 120, 96 punten. Deze krachtige, gespierde Shiraz is gebouwd voor eeuwen. Bakkende kruiden en pruimfruit vormen een geconcentreerde, bijna ondoordringbare wand op de neus, terwijl het gehemelte bijna dicht genoeg is om een ​​vork in te zetten. . Drink 2020–30, en waarschijnlijk nog wat. Typische wijnen. Kelder Selectie.

Angove 2013 De Medhyk Old Vine Shiraz (McLaren Vale) $ 95, 94 punten. Geselecteerd uit vier locaties die 40-60 jaar geleden zijn geplant, is dit een volle, gespierde, rijke Shiraz. Rosbief-tonen bieden hartige contrapunten voor rijpe pruimen, chocolade en munt. Lang, stevig en gefocust op de afdronk, waar het wat mokka-nuances opneemt. Drink tot 2030. Trinchero Family Estates.

Fox Creek 2013 Reserve Shiraz (McLaren Vale) $ 83, 94 punten. Verse munt en gekraakte peper accentueren donker pruimig fruit in de neus, met hints van pure chocolade en zwarte olijf in de mond. Het is vol van smaak, romig van smaak en boordevol soepele tannines, waardoor de wijn nu benaderbaar is, maar het zou moeten volhouden tot minstens 2025. Kysela Père et Fils.

Hickinbotham 2013 Brooks Road Shiraz (McLaren Vale) $ 75, 94 punten. Zoals Australische wijngaarden gaan, is dit niet zo oud, want het is geplant in 1971. Chocolade- en vanille-aroma's omlijsten kommen met gemengde bessen in deze volle, krachtige wijn. Het eindigt lang en intens, omlijnd door stoffige tannines. Majestueuze invoer.

Hoger klimmen

Opstaan ​​en weg van het warme, natte klimaat van de Hunter is een manier om deze betere locaties te vinden.

Chris Hancock, plaatsvervangend uitvoerend voorzitter van Robert Oatley Wijnen , herinnert zich het begin van de dienst. 'In de jaren '70 [met Rosemount] zochten we Shiraz van Mudgee om bij Hunter te passen. Het waren donkerdere, krachtigere wijnen, ”zei hij.

Andere wijnmakers in New South Wales zagen hetzelfde en begonnen zich aangetrokken te voelen tot hoger gelegen wijngaarden in de regio's Orange, Hilltops en het Canberra District. Philip Shaw , voormalig hoofdwijnmaker van Rosemount , kocht in 1988 zijn wijngaard in Orange.

'Er is een evolutie in het Australische Shiraz. Het is een stijl van Shiraz die 20 jaar geleden niet echt bestond. '' - Jason Brown

'We proberen te pronken met een elegante stijl van Shiraz - medium-bodied, met kruiden en peper', zegt zijn zoon, Daniel Shaw, die de dagelijkse wijnbereiding heeft overgenomen.

Dat is een trend in heel Australië, aangezien wijnmakers steeds meer zoeken naar wat Shaw 'drinkbaarheid' noemt.

Over het algemeen betekent dat minder gewicht, alcohol, eikenhout en extractie.

'Er is een evolutie in het Australische Shiraz', zegt Jason Brown, eigenaar van Moppity Vineyards in de Hilltops-regio van New South Wales. 'Het is een stijl van Shiraz die twintig jaar geleden niet echt bestond.'

Bij Moppity bebouwt Brown acht verschillende wijngaardblokken die zijn geplant op vijf klonen Shiraz, plus een beetje Viognier.

'Wat we proberen te doen, is de site laten spreken', zegt hij. 'De tanninestructuur in Hilltops is vrij soepel en verfijnd.'

Rond de Australische hoofdstad Canberra is het een soortgelijk verhaal, hoewel de geschiedenis iets verder teruggaat.

Bij Clonakilla plantte de vader van eigenaar Tim Kirk de wijngaard - een van de eerste in de regio - in 1971. Landinwaarts gelegen en bijna 600 meter boven zeeniveau, is het naar Australische maatstaven een koele regio, onderhevig aan sneeuw in de winter en vorst die de groei beperkt seizoen.

Kirk is een ongegeneerde fan van de Noordelijke Rhône. Hij nam zelfs zijn bruid mee op hun uitgestelde huwelijksreis in 1991. Bij Guigal zegt hij: 'Ze [de wijnen] bleven me versteld doen staan.'

De innovatieve wijnmakers van Australië die u moet kennen

Op basis van die Côte-Rôtie-ervaring kwam Kirk terug, vastbesloten om Viognier te proberen met zijn Syrah. De release van Clonakilla in 1994 omvatte 4 procent van de witte variëteit, en het was de eerste keer dat de druivencombinatie op het etiket verscheen. De Clonakilla Shiraz-Viognier is nu een Australische klassieker.

Proef door monsters van zijn laatste jaargangen, en ik ben getroffen door hoe de Viognier in de loop van de tijd evolueert om één te worden met de wijn als geheel. Zijn muskaatachtige parfum steekt een beetje uit in het tankmonster van 2015, maar het is minder duidelijk in de 2014 en alleen waarneembaar in de 2013 dankzij de glanzende textuur die het in de mond brengt.

Vrijwel naast Clonakilla, Nick Spencer, de wijnmaker voor Eden Road , streeft een vergelijkbare stijl na, maar zonder Viognier.

'Canberra Shiraz heeft dat heerlijke fruit en specerijen', zegt hij. 'We zijn op zoek naar puurheid en parfum.'

Om deze karakters vast te leggen en te behouden, worden zijn Murrumbateman-wijnen (de subregio van Canberra District die Eden Road en Clonakilla omringt) gefermenteerd met inheemse gisten en rijpen ze in puncheons van 500 liter in plaats van traditionele barriques.

Die technieken worden trendy onder vooruitstrevende wijnmakers in koele subregio's, samen met wisselende hoeveelheden gisting van hele trossen. Het is een reactie op de alcoholrijke monsters met dood fruit uit de late jaren negentig, die, zoals Kirk noemt, 'een echt duister punt in de Australische wijngeschiedenis' is.

Foto door Beau Tritus

Specials in Zuid-Australië

Wakefield Estate 2013 St. Andrews Single Vineyard Release Shiraz (Clare Valley) $ 60, 95 punten. De Taylor-familie koos Clare Valley vanwege zijn affiniteit met Cabernet, maar deze Shiraz is een knock-out. Ja, het is eikig - vol menthol, vanille en geroosterde kokos - maar er is net genoeg zwarte kersen en pruimen om het hout te ondersteunen. Het is een zachte, volle wijn met een immense aantrekkingskracht, om tot 2025 te drinken. Seaview Imports. Bewerkers keuze.

Henry’s Drive Vignerons 2012 Magnus Shiraz (Padthaway) $ 80, 94 punten. Deze wijn is vlezig en verleidelijk, met onweerstaanbare lagen rook, munt en pruim. Het is vol, romig van structuur en weelderig en blijft soepel door de lange, charmante afdronk. Drinken tot 2025. Typische wijnen.

Grenzen verleggen

In Victoria gaan sommige wijnmakers zelfs voor 100 procent hele gisting.

'Het voegt speelsheid toe aan Shiraz', zegt Dylan McMahon, wijnmaker op Seville Estate in de Yarra Valley en kleinzoon van de oprichter van de wijnmakerij. 'Het verhoogt het parfum en voegt dynamische complexiteit toe.'

Dokter Shiraz uit Sevilla wordt uitsluitend op een hele bos en in het vat gegist in puncheons van 500 liter. Het kost wat moeite om een ​​mostmonster uit het nieuw gevulde vat te trekken, aangezien de meeste bessen nog niet zijn gebarsten, maar het gedeeltelijk gefermenteerde sap is al complex.

'Het is stoffig, het is aards - het smaakt naar aarde, veronderstel ik,' zegt McMahon.

De eerste sterren van de Yarra Valley waren Pinot Noir en Chardonnay. Champagnehuis Moët & Chandon koos de regio vanwege de productie van mousserende wijn. Maar de huidige hits zijn onder meer Shiraz van producenten als Luke Lambert ​ Mac Forbes en Jamsheed ​

'Mijn interesse is Syrah', zegt Gary Mills, de drijvende kracht achter Jamsheed. 'Het wordt zo wijd verbreid dat het echt de diversiteit kan weerspiegelen van wat Australië te bieden heeft. Victoria gaat over specerijen, parfum, raciness en lichtheid. '

Hoewel de wijnmakers in de regio het erover eens zijn dat de dagen van het jagen op alcohol en extractie voorbij zijn, is er nog steeds genoeg ruimte voor individuele stijlen.

'Het hele bos is een regionaal kenmerk geworden voor Yarra', zegt Sarah Crowe, wijnmaker bij Yarra Yering , misschien wel de bekendste van de historische wijnmakerijen in de regio. Toch zegt Crowe, een vaste waarde in het beoordelingscircuit van wijnshows, ook dat ze de voorkeur geeft aan de subtiliteit van 20 procent hele tros.

Foto door Beau Tritus

Hunter Valley-normen

Tyrrell's Shiraz (Hunter Valley) uit 2014 $ 25, 92 punten. De Tyrrell-familie was enthousiast over de jaren 2014 toen ik er eerder dit jaar bezocht, en dit suggereert dat het enthousiasme gegrond is. De aroma's zijn fris en bloemig, beladen met kersenbessenfruit en een vleugje gebroken peper. In de mond is de wijn medium body en soepel, met een lange, peperige, zijdeachtige afdronk. Broadbent Selections Inc.

Brokenwood 2013 Graveyard Vineyard Shiraz (Hunter Valley) $ 125, 91 punten. Deze wijn werd per ongeluk geproefd tegen een stel Barossa-reuzen, dus ik heb het misschien onderschat. Het hield zijn mannetje nog steeds met subtiele tonen van pruim, kaneel en kruidnagel, plus hints van olijfolie en mokka. Het heeft een medium body met enkele kruidige tonen, maar eindigt stoffig en overheerlijk. Drinken tot en met 2028. Old Bridge Cellars. Kelder Selectie.

Hope Estate 2013 Basalt Block Shiraz (Hunter Valley) $ 15, 90 punten. Dit vertoont al enige evolutie in zijn kleur, met enige verlichting aan de rand. De aroma's zijn bloemig en theeachtig, met subtiele kaneel- en kruidige schakeringen. De smaken volgen elkaar op en lijken op Wild Berry Zinger-thee. Het is middelgroot, met zijdezachte tannines en een zacht stoffige afdronk. Winesellers Ltd. Beste koop.

Victoriaanse smaken

Yarra mag dan het epicentrum zijn van Victoriaanse experimenten, maar grote Shiraz wordt in bijna elk deel van de staat verbouwd en is dat al meer dan een eeuw.

Tahbilk , in het Nagambie-merengebied, werd in de jaren 1860 als wijnmakerij ontwikkeld. Fruit van de oudste aanplant gaat naar het vlaggenschip van de wijnmakerij 1860 Vines Shiraz. Deze wijnstokken, geplant op een zanderige plek, overleefden phylloxera en leveren momenteel 100 tot 200 kratten wijn per jaar op.

Wijnmaken bij Tahbilk is conservatief. Het vermijdt trendy hele trossen en vindt plaats in de originele Poolse eikenhouten vaten van de wijnmakerij. De oude wijnstokvrucht rijpt vervolgens in 50 procent nieuwe Franse eik, maar de meeste partijen worden gerijpt in oude, neutrale vaten. Het is een benadering die het historische karakter van het pand weerspiegelt.

“Aromatisch bereik komt van tijd op de wijnstok, dus je hebt een koel klimaat nodig. Het is een experiment dat voortdurend evolueert. ' —Ben Haines

Het is een veilige praktijk met een laag risico die niet meer kan verschillen van die bij Savaterre , opgericht in 1996 door deviezenmakelaar en nu wijnmaker Keppell Smith.

In zijn vorige carrière zegt Smith: 'Ik leerde dat wijn niet de shit was die mijn moeder bij het avondeten zou drinken', die op zoek gingen naar een plek waar hij de goede dingen kon maken. Hij vestigde zich in Beechworth, een historisch goudmijngebied aan de voet van de Victoriaanse Alpen.

Hij fermenteert zijn Shiraz met inheemse gisten en inheemse malolactische bacteriën. Hij filtert niet en kiest voor ongeveer 60 procent hele trossen.

'Mensen houden ervan of haten het', zegt Smith over zijn stijl. 'Het is een beetje vies.'

Goed graniet

De shirazes van Beechworth behoren tot de meest overtuigende voorbeelden in Australië en behoren tot de moeilijkst op te sporen. Castagna en Giaconda zijn de andere twee namen om op te zoeken. De afgebroken granietbodems van de regio geven iets speciaals aan de wijnen, en de telers zetten zich in voor kwaliteit en non-interventie.

'Kracht, concentratie en meerdere lagen van complexiteit' zijn de kenmerken die Beechworth kenmerken, zegt Nathan Kinzbrunner, wiens vader, Rick, naar de regio kwam om vast te stellen Giaconda in 1981. 'Beechworth stelt ons in staat om veel finesse in de wijnen te bouwen', zegt hij.

Ben Haines, de wijnmaker voor Grampians stoere Zet Langi Ghiran op , heeft zijn eigen label dat hij gebruikt om verschillende Victoriaanse subregio's te verkennen.

'Ik zou liegen als ik zei dat ik niet geïnspireerd was door enkele van de geweldige wijnen van de noordelijke Rhône', zegt hij. 'Maar je moet ervoor zorgen dat de wijnen op hun plaats blijven.'

Volgens Haines: “Aromatisch bereik komt van de tijd op de wijnstok, dus je hebt een koel klimaat nodig. Het is een experiment dat voortdurend evolueert. '

Die vermeende behoefte aan koele klimaten moet verloren zijn gegaan bij de oorspronkelijke Europese kolonisten in Zuid-Australië. Ze stroomden door Adelaide naar McLaren Vale en de Barossa in het begin van de 19e eeuw. Die regio's staan ​​beter bekend om hun gedurfde, zonovergoten Shiraz dan om delicatesse of finesse.

Maar zelfs in het hart van de grote Shiraz evolueert stijl.

Als Roman Bratasiuk, eigenaar van Clarendon Hills zegt: 'We zijn altijd aan het verfijnen. We plukken eerder. Sommige van de wijnen waren hoog alcoholisch, wat sommige mensen misschien lekker vonden, maar ik ben meer trouw aan mijn eigen smaakpapillen. '

Zelfs bij traditie-liefhebbend Kay Brothers , waar druiven uit 1928 nog door een mandpers worden gehaald, verandert er iets.

'Het wiel draait', zegt Colin Kay, derde generatie directeur van het familiebedrijf. 'We kappen terug op nieuwe eik.'

Dat is beslist niet het geval bij Mollydooker's moderne faciliteit in McLaren Vale, waar de beste shirazes (Carnival of Love en Velvet Glove) superrijp worden geplukt en rijpen in nieuw Amerikaans eiken. Het is een stijl die een enorme aantrekkingskracht heeft op de markt, maar uit de pas lijkt te lopen, ondanks de revolutionaire wijnbouw die haar drijft.

Bij Mollydooker draait alles om techniek. Dat omvat alles, van de eigenzinnige gewoonte van het personeel om lefty handen te schudden tot sapproeverijen gericht op het meten van het 'fruitgewicht' en de 'Mollydooker-shake', uitgevoerd op net geopende flessen en bedoeld om de prestaties van de wijn in het glas te versterken.

Foto door Beau Tritus

Heathcote Highs

Jasper Hill 2013 Georgia's Paddock Shiraz (Heathcote) $ 85, 95 punten. Stoffig. Firma. Krachtig. Slechts een paar toepasselijke omschrijvingen voor deze vintage van een van Heathcote's topwijnen. Mokka, zoethout en bramen in de neus, terwijl de smaak meer van hetzelfde biedt: donker fruit, chocolade en veel kruiden. Beste na 2020. Old Bridge Cellars. Kelder Selectie.

Tournon door Michel Chapoutier 2012 Lady’s Lane Vineyard (Heathcote) $ 61, 91 punten. Dit begint langzaam, maar de tonen van rode framboos komen tevoorschijn na een krachtige werveling. Het is vol en soepel, met enkele bessenthee-achtige smaken, hints van cacao en een fijne, zacht stoffige afdronk. Drink het de komende 10 jaar. Craft + Estate - The Winebow Group.

Traditie behouden

Het is een beslist andere scène bij Rockford in de Barossa Valley, waar de ontsteker uit de jaren 1880 de verwerkingscapaciteit van de wijnmakerij beperkt, aldus Chief Winemaker Ben Radford. De mandpers, waarnaar Rockford's Shiraz is genoemd, dateert uit de jaren 1890. Slechts 10 procent of minder nieuw eikenhout wordt gebruikt voor het rijpen van de wijnen.

Rockford en zijn eigenaar, Robert O'Callaghan (beter bekend als Rocky), staan ​​erom bekend lokale wijnbouwers te ondersteunen tijdens de moeilijke tijden van de jaren tachtig van de vorige eeuw. Terwijl de overheid telers betaalde om hun ‘overtollige’ oude wijnstokken eruit te halen, betaalden O'Callaghan en Peter Lehmann de telers voor hun druiven.

Rockford heeft nog steeds geen wijngaarden en koos ervoor om zijn geschiedenis te eren door fruit te blijven kopen van tientallen individuele telers via de valleien van Barossa en Eden. Tussen de kwaliteit van de wijnen en de steun van de lokale gemeenschap wordt 96 procent van het volume van de wijnmakerij rechtstreeks verkocht. Als je in de VS een verdwaalde fles vindt, probeer het dan eens.

Door de jaren heen heeft Rockford gediend als een broedplaats voor jong talent in de wijnbereiding, maar een van de eerste alumni was een metselaar. Michael Waugh hielp O'Callaghan met de wederopbouw van de vervallen gebouwen in Rockford voordat Waugh de zijne lanceerde Greenock Creek label met de vintage uit 1984.

'Toen ik hem voor het eerst kocht, waren er 30 wijnmakerijen', zegt Waugh. 'Nu zijn er 140.'

Bij Greenock Creek is er een vastberaden geloof in droog gekweekte wijnstokken. Wijnmaken is ouderwets: alles wordt ontsteeld, met zuur aangepast tot een pH van 3,6 of minder, gefermenteerd in kleine, open bakken en gedurende 28 maanden overwegend gerijpt op Amerikaans eiken.

De resultaten zijn ongelooflijk trouw aan hun roots. Het is mogelijk om verschillen te proeven tussen de verschillende wijnen met één wijngaard, en ze weerspiegelen allemaal getrouw de vintage omstandigheden. In warme jaren kunnen de wijnen warm zijn en veel alcohol bevatten, terwijl ze in koelere, meer gelijkmatige rijpingsjaren een betere balans hebben.

Foto door Beau Tritus

Elegantie in Yarra Valley

Innocent Bystander 2014 Mea Culpa Syrah (Yarra Valley) $ 60, 93 punten. Afkomstig van de Tarraford Vineyard (beter bekend om zijn Chardonnay en Pinot Noir) is dit een bloemige, aromatische wijn. Noten van groene peperkorrels en pijptabak versmelten tot frambozenfruit, complexer gemaakt door gisting van de hele tros. De zijdezachte textuur van de wijn is een extra traktatie. Dit heeft het potentieel om echt interessant te zijn aangezien het evolueert tot minstens 2025. Old Bridge Cellars. abv: 14% Prijs: $ 60

Yarra Yering 2010 Underhill Shiraz (Yarra Valley) $ 90, 93 punten. Deze wijn met een medium body heeft een vleugje gekraakte peper in de neus en gaat vervolgens over in een reeks tonen van kruiden, pruimen en sigarenkistjes. Dural-wijnen.

Ben Haines 2013 Under Woods Steels Creek Shiraz (Yarra Valley) $ 55, 92 punten. Vlezig en hartig, dit is verrassend vol en soepel voor een Yarra Valley Syrah. De tonen van bramen en kruiden brengen de vlezigheid in evenwicht en geven een heldere, overheerlijke sappigheid aan de lange afdronk. Kleine pauwimporteurs.

De 'nieuwe' Barossa

Op de weg, zesde generatie teler Damien Tscharke mag dan een ander facet van het Barossa-verhaal vertegenwoordigen, maar zijn opvattingen weerspiegelen het belang van het verkrijgen van de juiste oogstdata in dit warme klimaat, gebaseerd op de rijpheid van tannine en het vasthouden van zuur.

'Ik heb nog nooit spijt gehad van het vroeg plukken, alleen te laat', zegt hij.

Als jonge man die verrassend betaalbare wijnen vervaardigt in de Barossa, heeft Tscharke een belangrijke invloed op de perceptie van de regio.

'Het is gemakkelijk in warme klimaten om grote zwarte wijnen te maken die gemakkelijk te bewonderen maar moeilijk te drinken zijn', zegt hij. “We willen elegantie. We willen balans. We willen wijnen die zelfs in de warmere jaren drinkbaar zijn. '

In zijn door Cornas geïnspireerde Estate Shiraz uit 2014, wordt dat bereikt door eerder te plukken en 30 procent hele trossen op te nemen. Het resultaat is een ietwat funky, met zwarte olijven beladen wijn die zijde en fluweel combineert.

'Je moet het waarderen voor wat het is, niet wat Barossa vaak is', zegt Tscharke.

Hij vat zijn opvattingen over het maken van wijn kort samen: 'Het is de taak van een wijnmaker niet om iets speciaals te creëren, het gaat erom dat het niet [krachtiger] wordt.'

Een andere Barossan van de zesde generatie die furore maakt, is Dan Standish, wiens familiegeschiedenis in de druiventeelt teruggaat tot 1848. Hij begon De Standish Wine Company in 1999, terwijl hij in Torbeck werkte, maar sinds 2005 alleen is. Zijn focus ligt op de droog geteelde Shiraz met één wijngaard.

'In '16 werkte ik met 15 wijngaarden', zegt hij. 'Ik zal er waarschijnlijk vier of vijf bottelen. De gemiddelde opbrengst is een halve ton per hectare. In een geweldig jaar kunnen we de grens van 1.000 gevallen halen. '

Bij die opbrengsten beginnen de prijzen rond de $ 90 per fles. Maar vanwege zijn kwaliteit vertegenwoordigt die prijs nog steeds een solide waarde. Het fruit wordt met de hand geplukt en niet geënt, waarbij veel hele trossen worden bewaard.

'Als je een glas pakt en je ruikt het hele stel, is het te veel', zegt Standish. “Ik pluk graag vroeg om de natuurlijke zuurgraad te behouden. De uitdaging hier is om wat finesse in de wijnen te krijgen. '

Foto door Beau Tritus

De olifanten in de kamer

Deskundige lezers zullen hebben gemerkt dat de twee beroemdste wijnen van Australië niet echt deel uitmaken van dit verhaal. Dat is omdat Penfolds Grange en Henschke's Hill of Grace staat los van en boven het stijldiscussie.

Grange is altijd een gemengde wijn, bevat bijna altijd fruit uit verschillende delen van Zuid-Australië, en bevat naast Shiraz ook Cabernet Sauvignon. Gemaakt door Max Schubert in het begin van de jaren vijftig, het is een wijn met een enorme kracht en extractie die tientallen jaren oud is.

Hill of Grace is een Shiraz met één wijngaard uit de Eden Valley. Deze wijnstokken werden voor het eerst geplant in de jaren 1860 en zijn gekoesterd door vijf generaties van de familie Henschke. Het werd voor het eerst op zichzelf gebotteld in 1958. Als wijn met één wijngaard is het van jaar tot jaar minder consistent dan Grange, maar vaak even (of meer) diepgaand.

Geen enkele andere wijnmakerij kan de wijngaardbronnen van Penfolds evenaren, dus de trend van de afgelopen jaren is geweest om de plaats te benadrukken als een belangrijk verschilpunt. Er worden steeds meer wijnen met één wijngaard gebotteld, hoewel veel wijnhuizen hun fruitbronnen niet willen erkennen uit angst ze aan concurrenten te verliezen.

Penfolds 2010 Grange Shiraz (Zuid-Australië) $ 850, 99 punten. Deze inktzwarte, embryonale wijn verdient het om in de kelder te worden bewaard tot minstens 2025 en moet daarna minstens 25 jaar goed drinken. Het kost zijn tijd om in het glas te openen om tonen van gegrild vlees, vanille en pruimen te onthullen. In de mond is het vol en stevig gebouwd, met een muur van taaie tannines die een diepe rijpe kern omgeeft. Treasury Wine Estates. Kelder Selectie.

Henschke 2010 Hill of Grace Shiraz (Eden Valley) $ 820, 96 punten. Is dit de yin van Grange's yang? De wijnen zijn totaal verschillend, maar worden bijna altijd samen besproken. De HoG 2010 is aromatisch en helder, met tonen van frambozen en cranberryfruit, vleugjes munt en een snufje peperige kruiden. Het heeft een volle body, maar met elegante, soepele tannines die zachtjes overgaan in een lange, knapperige afdronk. Drinken tot 2030. Negociants USA. Kelder Selectie.

Consequente Clare

Dat is een uitdaging die wordt omarmd door wijnmakers in heel Zuid-Australië.

'We werden groter dan Ben Hur', zegt Kevin Mitchell, de eigenaar-wijnmaker van Kilikanoon in de Clare Valley. 'Nu hebben we de zaken teruggebracht tot ongeveer 14 of 14,5 [procent alcohol].'

Het is een bekentenis die je tien jaar geleden misschien niet hebt gehoord. In die tijd leken veel Zuid-Australische wijnmakers te denken dat groter beter was en dat rijpheid het ultieme doel was.

'Ik ben de afgelopen zeven of acht jaar op zoek geweest naar een elegantere stijl', zegt Mitchell.

We proeven Kilikanoon's Attunga 1865 Shiraz uit 2010 naast de 2004. De verschillen zijn voelbaar. Ondanks dat hij zes jaar jonger is, is er in 2010 minder fluweel en meer zijde. De hoeveelheid nieuw eikenhout die in 2010 werd gebruikt, werd teruggebracht van 100 procent naar 80 procent. Bovendien was de oogstdatum meer afgestemd op het zuurgehalte van de wijn dan op hoeveel suiker de druiven kunnen bevatten.

Het is een uitdaging die nooit een uitdaging is geweest op het beroemdste wijndomein van Clare, Wendouree, waar wijn wordt gemaakt sinds 1895.

Dit zijn droge rode wijnen met een gemiddelde body, het soort wijn waarvan je denkt dat Europese kolonisten ernaar hunkeren als herinnering aan het continent dat ze achterlieten.

De huidige eigenaren Tony en Lita Brady arriveerden in 1974 op het historische pand zonder ervaring met het maken van wijn.

'Ik was echt onwetend', zegt Tony. 'Ik hoop dat ik consequent ben.'

Er is een twinkeling in zijn ogen, maar zelfs na meer dan 40 jaar wijn produceren die exclusief wordt verkocht aan een overtekende mailinglijst, is dat het soort nederigheid waarmee hij elke dag benadert.

De Bradys lijken zichzelf minstens evenveel als rentmeesters te zien als eigenaren. Tony schrijft het succes van de wijnmakerij toe aan het unieke karakter van de site.

'Je krijgt een rijkere smaak bij een lager suikerniveau', zegt hij. 'Wijnen van hier hebben een buitengewone chemie: een lage pH bij een bepaalde rijpheid.'

Het is opmerkelijk dat die rijpheid doorgaans rond de 13,5 procent potentiële alcohol ligt. We proeven van de jaargangen van Wendouree Shiraz 2012–14, en ik zie de gelabelde alcoholgehaltes: respectievelijk 13,6%, 14% en 13,7%. Dan springen we terug naar de 1991, die uitkomt op 13,5%.

Dit zijn droge rode wijnen met een medium body, het soort wijn waarvan je denkt dat de vroege Europese kolonisten hunkerde als herinnering aan het continent dat ze achterlieten. Het soort wijn dat goed samengaat met hartige stukjes biefstuk of lamsvlees, maar toch de delicatesse heeft om het gehemelte op te frissen.

Kortom, ze zijn het soort wijn dat ik wil drinken. Het soort wijn dat andere Australiërs steeds vaker maken. Het soort wijn dat Amerikanen zouden moeten herontdekken.