'Liquor is het waard om voor te vechten, maar water is het waard om voor te sterven.' Dat is een oud gezegde Ken Wright, eigenaar en wijnmaker van Ken Wright kelders in Carlton, Oregon , herinnert zich van toen hij in de jaren zeventig voor het eerst naar de westkust kwam. 'Water was al een probleem', zegt hij. 'Als de bevolking van een gebied niet kan worden onderhouden door de natuurlijke jaarlijkse regenval, wordt het snel serieus.'

Als de klimaat blijft veranderen , droogte in het hele ONS. West Coast wordt steeds slechter en als gevolg hiervan zoeken telers naar manieren om dat te doen hun waterverbruik verminderen - sommigen schakelden de irrigatieslang helemaal uit en gingen over op droge landbouw.

Wat is droge landbouw?

'Droge landbouw betekent dat we geen gebruik maken van irrigatie en vertrouwen op het restvocht in de grond dat tijdens het natte seizoen wordt ontvangen om de wijnstokken van water te voorzien', legt Dan Warnshuis, eigenaar van Utopia-wijngaard in Newburg, Oregon. Dit betekent dat elk soort opgeslagen water - zelfs vijverwater of opgevangen water van dakconstructies - niet kan worden gebruikt om gewassen water te geven, hetzij met de hand, hetzij via een irrigatiesysteem. 'Droge landbouw is vooral belangrijk in gebieden met een gebrek aan watervoerende lagen.'

De verschillen tussen droge landbouw en irrigatie

Voor alle duidelijkheid, het is zeer ongebruikelijk dat een wijngaard die is aangeplant met jonge wijnstokken (drie jaar of minder) droog wordt gekweekt. 'Als je dat deed, zouden de planten sterven', merkt Wright op. '[Maar] in bijna alle gevallen zal een teler na twee jaar wortelontwikkeling zowel in spreiding als diepte (gemiddeld is een diepte van 30 cm per jaar) kunnen telen zonder 'toegepast' water.'

De rol van bodem (en bodemserie)

Of grond al dan niet een belangrijk onderdeel is bij het bepalen of een wijngaard geschikt is voor droge landbouw, is bijna onmogelijk te beoordelen 'zonder het volledige plaatje te kennen', zegt Wright. 'De realiteit is dat de bodem slechts de bovenste horizon is van wat we verbouwen. Van even groot en uiteindelijk groter belang is het moedermateriaal of 'moedergesteente', dat totaal anders is dan aarde', benadrukt hij.

Die 'bovenste horizon' van de bovengrond is waar het zogenaamde 'waterhoudend vermogen' wordt bepaald door de specifieke structuur van die bovengrond. Grond met grote deeltjes (zoals zand ) heeft een losse structuur en heeft dus een beperkt waterhoudend vermogen; kleinkorrelige grond (bijv klei ) is dicht opeengepakt en er is dus heel weinig ruimte tussen de deeltjes waar water doorheen kan stromen - het heeft een hoog waterhoudend vermogen.

Maar zodra wijnstokken hun wortels hebben gevestigd, reiken ze voorbij deze toplaag. “Wijnstokken op volwassen leeftijd (in ons gebied van de Willamette ) zijn 25 tot 30 voet diep met een bodem van maar liefst 3 meter tot slechts 60 cm, 'legt Wright uit.

Pas als de wijnstokken 'aangaan' met het moedermateriaal, beginnen ze sporenelementen op te nemen - magnesium, fosfor, zink, ijzer, kalium - die vervolgens worden afgebroken en naar de plant worden getransporteerd. 'Pas wanneer het wortelstelsel voorbij de bovengrond is en oudermateriaal aantrekt (of ontgint), beginnen we ongelooflijke details in onze wijn te zien.'

David Lattin, wijnmaker van emeritus wijngaarden in Sebastopol, Californië , illustreert dit concept door de unieke bodemserie van zijn wijngaard te beschrijven, die volgens hem ideaal is voor droge landbouw. 'De Goldridge-grond bij Emeritus heeft een zeer doorlatende zandlaag bovenop absorberende kleileem”, beschrijft hij. “Regen in de winter en lente sijpelt door de bovenste laag en wordt gevangen in de klei van de leemachtige tweede laag. Als de kleileem tijdens het seizoen uitdroogt, volgen de wortels het water naar beneden.”

Naarmate wortels dieper en dieper in de bodemreeks doordringen, kunnen ze meer van die sporenelementen opnemen. 'De sporenelementen maken een specifieke site uniek', voegt Lattin toe. 'Deze mineralen hebben directe en indirecte effecten op de basischemie van het fruit en vergroten de kans op het maken van een complexere wijn.'

Effecten op de wijnstok en wijn

Vergeleken met droog gekweekte wijnstokken, hebben wijnstokken die afhankelijk zijn van druppelirrigatie een hoge concentratie wortels in de minder complexe bovengrond.

'Drooggekweekte wijnstokken hebben wortels die breder verspreid zijn, waardoor de wortels van de wijnstok de voedingsstoffen kunnen zoeken die ze nodig hebben met behulp van het volledige gebied van de wijngaard', legt Ames Morrison, oprichter van Medlock Ames in Healdsburg, Californië.

Door een wortelsysteem te creëren dat gedwongen wordt diep te graven naar water, worden de wijnstokken minder afhankelijk van een reguliere waterbron en hebben ze dus minder last van dagelijkse temperatuurschommelingen en hebben ze minder last van extreme hitte. Verder beperkt minder water de overmatige groei van scheuten, wat betekent dat de wijnstok zijn energie richt op het rijpen in plaats van op het produceren van groen materiaal. 'Wat belangrijk is voor de kwaliteit van de wijn', merkt Morrison op, eraan toevoegend dat minder water voor groen materiaal ook resulteert in iets taaier bladweefsel, waardoor de bladeren minder vatbaar zijn voor schade door insecten en ziekten.

Het hebben van gezonde wijngaarden die hun groeiende energie kunnen richten op het rijpen van fruit, betekent dat droog gekweekte wijnstokken de neiging hebben eerder in het seizoen en bij lagere temperaturen te rijpen. Brix , resulterend in wijnen met een natuurlijke high zuurgraad en lagere totale alcohol.

Droge landbouw is niet voor alle bodems of locaties

'Droge landbouw, hoewel gebruikelijk en zelfs verplicht in een groot deel van de Oude Wereld, kan moeilijk, zo niet onmogelijk zijn om te bereiken in klimaten zoals die van Californië', zegt Emeritus Vineyards President Mari Jones. Verder moet de ondergrond, het moedermateriaal, voldoende vocht kunnen vasthouden zodat de wijnstokken kunnen groeien in de zomer als er geen regen valt.

En zelfs als een specifieke bodemserie op papier idyllisch lijkt, wordt de geschiktheid van een wijngaard voor droge landbouw beïnvloed door een hele reeks andere omgevingsfactoren die de bodemabsorptie en de afvoersnelheid beïnvloeden, waaronder helling, aspect, temperatuur en wind.

“Het beoordelen van de geschiktheid uitsluitend op basis van de samenstelling van het [bodemreeks] profiel, zij het vulkanisch , kalkhoudend of marien sediment is onmogelijk zonder alle omgevingsfactoren te kennen die een rol spelen”, zegt Wright. 'Elk van die composities zou wijn van wereldklasse of akelig inferieure wijn kunnen produceren, afhankelijk van de som van de omgevingsinvloeden.'

De verwoestende overstromingen in Californië kunnen de wijnmakers ten goede komen - hier is waarom

Natuurlijk staat het creëren van een kwaliteitsproduct altijd voorop voor wijnboeren, en hoewel een beperking van de waterinname de wijnstok kan versterken en de complexiteit van de resulterende wijnen, zoals Lattin opmerkt, kunnen uitdrogingsgebeurtenissen tijdens het groeiseizoen de vrucht meer kwaad dan goed doen. 'Smaken worden gecreëerd en echte suiker hoopt zich op wanneer de bladeren gehydrateerd en gezond zijn', zegt hij. Dus waar droge landbouw niet mogelijk is, is irrigatie juist nodig om gezonde druiven en kwaliteitswijn te produceren.

Wanneer irrigatie gewetensvol wordt toegepast, op een manier die een normaal regenpatroon nabootst en niet zorgt voor een constante, overmatige toevoer van water, kunnen de effecten net zo succesvol zijn als droge landbouw.

'Mensen zeggen vaak dat ze geloven dat irrigatie oppervlakteworteling bevordert die zich ontwikkelt ten koste van een dieper wortelstelsel. Dit is niet mijn ervaring”, zegt Wright. 'We hebben de mogelijkheid gehad om wijnstokprofielen te zien die de worteldiepte van geïrrigeerde wijngaarden onthullen die in alle gevallen zo diep zijn als droge landbouw.'

Dus, maken droog gekweekte wijnstokken uiteindelijk betere wijnen? Elke teler en wijnboer heeft zijn of haar eigen mening over het onderwerp. Maar uiteindelijk, zoals Wright het zo kernachtig verwoordt: 'Het is situationeel.'