Er is een lange traditie van vrouwen in de Champagne. Of er zit tenminste een lange traditie van weduwen in Champagne die het hebben overgenomen nadat hun echtgenoten of zonen zijn overleden. Barbe-Nicole Ponsardin Clicquot , Louise Pommery , Lily Bollinger zijn drie van de bekendste voorbeelden.

Maar die uitzonderlijke leidende vrouwen zijn precies dat: uitzonderingen. Zoals in de meeste wijnregio's, waren de vrouwen in de Champagne meestal op de achtergrond.

De dingen zijn echter aan het veranderen. Een teken des tijds is de vorming van twee groepen die zowel hun wijnen als de plaats van vrouwen in de Champagne promoten.

De transmissie brengt vrouwen samen in hogere functies, waaronder eigenaren, directeuren en keldermeesters, velen in grote huizen. De Fa’Bulleuses de Champagne bestaat uit jonge vrienden die de leiding hebben genomen bij zelfstandige familietelers. Het heeft tot doel die onafhankelijkheid te behouden en de champagnes van de groep te promoten tijdens groepsproeverijen.

Hier zijn portretten van vijf vrouwen die hun plaats innemen in het leiderschap van Champagne.

Foto met dank aan Anne Cuverie

Anne Malassagne, Champagne A.R. Lenoble , Damery

Vijfentwintig jaar is een lange tijd om een ​​plan te realiseren. Maar zo lang heeft Malassagne, 55, haar visie nagestreefd over hoe het champagnehuis van haar familie, AR Lenoble, onafhankelijk zou kunnen overleven in een wereld van grote producenten.

In 1993 verliet ze haar baan als financieel controller bij L'Oréal in Parijs, met het plan om met haar vader samen te werken. Zijn plotselinge ziekte, slechts enkele maanden later, liet Malassagne, op 28-jarige leeftijd, achter met een champagnehuis dat in de schulden zat en een crisis had.

Samen met haar broer, Antoine, in 1996, heeft het paar een pad van overleving gevolgd om hun eigen succesvolle niche te ontwikkelen.

'De vraag was of we zouden verkopen of verkopen aan de supermarkten', zegt ze. 'Antoine en ik besloten een derde pad te volgen.'

Ze kozen ervoor om klein te blijven. Ze zouden zich concentreren op hun schat aan wijngaarden in respectievelijk Grand Cru Chouilly en Premier Cru Bisseuil, ten zuiden en oosten van Épernay. Ze zouden unieke champagnes maken in het Bourgondische model om hun terroir te benadrukken.

“Ons credo is het leven van de bodem. Op die manier heb je minder druiven en een betere kwaliteit. ”- Anne Malassagne

Om deze wijnen te maken, hadden ze een reserve champagnes nodig die in elke uitgave konden worden gemengd. Vanaf 2010 worden deze reservewijnen in magnums geplaatst in plaats van te rijpen in vaten of tanks. Tegenwoordig verouderen 30.000 magnums in de Lenoble-kelders.

En zo werd de Mag-reeks geboren, een Champagne-blend gebaseerd op één jaargang met minstens 40% magnum-gerijpte reservewijnen. De eerste, Mag 14, werd uitgebracht in 2018. De nieuwste iteratie, Mag 16, een extra brut, arriveerde in 2020.

Het is een lange reis geweest. Vorig jaar waren ze van plan om het honderdjarig bestaan ​​van Lenoble te vieren. Met de viering in de wacht besloten Anne en Antoine in plaats daarvan een speciale set van vier champagnes uit te brengen, een gemaakt door elke generatie van de Lenoble-familie.

Foto ter beschikking gesteld door Champagne Louise Brison

Delphine Brulez, Champagne Louise Brison, Noé les Mallets

Er is een traditie van vrouwen die de leiding hebben bij Champagne Louise Brison.

'Mijn grootmoeder, Louise Brison, was een sterke vrouw', zegt Brulez. 'Zij is degene die wijngaarden heeft gekocht toen ze nog zo goed waren. Ze wist dat ze onze toekomst waren. '

Tegenwoordig heeft het landgoed 37 hectare. Brulez, 38, vertegenwoordigt de vierde generatie van de familie in de Côte des Bars, in de zuidelijke Champagnestreek van de Aube. Ze ziet zichzelf weer als haar grootmoeder.

'Ik ben georganiseerd en heb een sterke wil', zegt ze. “Het doet me pijn om mannen te zien in banen die vrouwen zouden kunnen doen. Waarom komen we altijd in de marketing terecht en niet in de productie? '

Productie is wat Brulez interesseert. Haar vader is twee jaar geleden met pensioen gegaan, maar hij is niet gestopt met werken.

'Hij verkoopt graag, ik maak graag wijn', zegt ze.

Brulez werd opgeleid in Dijon en deed werkervaring op in Bordeaux, Bourgondië en Niagara in Canada. 'Ik wilde niet naar Californië', zegt ze. 'Er zijn daar te veel Fransen.'

In 2006 kwam ze thuis om wijn te maken.

Ze heeft wat ze geleerd heeft in daden omgezet. Het kostte tijd om de wijngaard te begrijpen, maar na 10 jaar voelde ze zich in staat om over te schakelen naar biologische praktijken. De wijngaard is in 2020 biologisch gecertificeerd.

Vanaf het begin heeft Brulez alleen vintage champagnes geproduceerd (afgezien van de rosé in het assortiment), met als doel, zoals ze het uitdrukt, 'een momentopname van een jaar'. Het is ook een manier voor een kleine producent om zich te onderscheiden. Dat is een echte zorg voor haar en voor het familiebedrijf.

'Mijn doel is om onafhankelijk te blijven', zegt ze. “Ik weet dat de balans in de Champagne zich beweegt tegen kleine telers, vooral in deze moeilijke economische tijden. Maar ik geloof in onze champagnes, en ik moet vertrouwen hebben in de wijnstokken, de druiven en mijn bekwaamheid. '

Foto met dank aan David Picchiottino

Vitalie Taittinger, Champagne Taittinger , Reims

Vitalie Taittinger, 41, is president van Champagne Taittinger. Ze is zich er terdege van bewust dat haar achternaam elke fles siert die het huis produceert.

Toch werd het merk Champagne een tijdlang gescheiden van haar familie. In 2005 werd het bedrijf Taittinger verkocht aan een Amerikaans vastgoedbeleggingsfonds onder druk van familiale aandeelhouders die hun geld wilden.

Een jaar lang had haar vader, Pierre-Emmanuel Taittinger, moeite om de champagnebusiness terug te kopen. In het proces moesten de hotels en het Baccarat-kristal van de groep worden verlaten.

Op 26-jarige leeftijd werkte Vitalie al voor het bedrijf met haar broer Clovis. Ze zegt vandaag met nadruk dat een van haar prioriteiten als bedrijfsvoorzitter “is het bewaken van ons patrimonium. Het is zoveel sterker dan wij. Ik ben hier om de ziel van het huis te behouden. '

Champagne Taittinger streeft Engelse mousserende wijndromen na

In januari 2020 nam ze het voorzitterschap over van haar vader. Hoe gemakkelijk is het om zo'n charismatische figuur te vervangen?

'Ik ben bij hem sinds ik een kind was, dus ik ken al zijn kanten', zegt ze. 'Eerlijk gezegd zie ik hem niet als charismatisch, maar iemand die altijd heel eerlijk tegen ons was ... ik zal hem nooit zijn.'

Bijna onmiddellijk na haar promotie werd Taittinger ondergedompeld in de nieuwe pandemie van het coronavirus. Het leerde snel een les.

'Ik ben me bewust geworden van onze grote verantwoordelijkheden voor het economische welzijn van de gezinnen die voor ons werken', zegt ze.

Terwijl ze zich bezighoudt met het hier en nu, moet Taittinger ook vooruit kijken. Twee dingen betreffen haar.

Een daarvan is de plaats van Champagne in een wereld van vele mousserende wijnen. 'We moeten champagne positioneren als wijn en niet alleen als bubbels, om het verhaal van de geschiedenis en ons terroir te vertellen en niet te direct te concurreren', zegt ze.

De andere is klimaatverandering en de noodzaak om duurzaamheid na te streven. Dit herinnert ons nogmaals aan het belang dat ze hecht aan de trotse traditie van het gezin. “We zijn begaan met het milieu. Mijn naam staat tenslotte op de fles. '

Foto ter beschikking gesteld door Alexis Attimont

Charlotte De Sousa, Champagne De Sousa , Merk op

De Sousa, 30, houdt van reizen, om mensen te ontmoeten. Toen haar vader, Erick, nog steeds het hoofd van het bedrijf, vorig jaar afscheid nam van een actieve rol, was het niet meer dan normaal dat ze de verkoop, marketing en, in normale tijden, reizen op zich nam.

Haar zus, Julie, nam de wijngaard over, terwijl haar broer, Valentin, de kelder leidde.

Na het voltooien van het Organisatie International du Vin (OIV) Master of Science in Wine Management Voelt De Sousa zich toegerust voor haar nieuwe rol. De cursus brengt mensen van over de hele wereld samen in één gelukkig, zij het tijdelijk, gezin. En hoewel ze een rol speelt die vaak wordt vervuld door vrouwen in een wijnfamilie, voelt ze nog steeds de behoefte om zichzelf te bewijzen in wat ze ziet als een mannenwereld.

'Ik moet laten zien dat ik net zo capabel ben en het respect van mannen winnen, vooral als ik restaurants en importeurs bezoek', zegt ze.

Dat is een van de redenen dat ze een enthousiast lid is van Les Fa’Bulleuses, een groep vrienden die onafhankelijke familieproducenten van champagnekwekers runnen.

'Als groep kunnen we aantonen dat we alles kunnen, in de kelder, in de wijnstokken en in de verkoop.' - Charlotte de sousa

Zoals met zoveel kleinere telers, vertelt De Sousa hoe moeilijk het is om onafhankelijk te blijven. Haar vader bouwde een benijdenswaardige reputatie op voor De Sousa Champagnes, voornamelijk vanwege hun kwaliteit als blanc de blancs uit de Côte des Blancs Grand Cru-wijngaarden van Avize, evenals vanwege zijn vasthouden aan biodynamische principes.

'Het is moeilijk om ons land te vergroten vanwege de prijs van wijngaarden, dus we voegen constant waarde toe om onze reputatie hoog te houden', zegt ze.

De drie broers en zussen, de opvolger van hun visionaire vader, willen de vaart erin houden door nieuwe technologieën in de kelder te gebruiken en hard te werken om de familienaam te verspreiden. Charlotte zal zo snel mogelijk weer op pad gaan.

Foto met dank aan Leif Carlsson

Evelyne Roques Boizel, Champagne Boizel , Épernay

Nu ze met pensioen is na 47 jaar aan het roer van haar familiebedrijf te hebben gestaan, kan Boizel, 71, het zich veroorloven om lang te kijken. Ze kan praten over de verandering in de houding ten opzichte van vrouwen in wijn. En ze kan naar de toekomst kijken naarmate vrouwen meer in staat zijn om hun rechtmatige plek op te eisen.

In het begin was er geen plaats voor haar in het familiebedrijf, en ze wilde er ook geen. Ze wilde museumconservator worden.

Champagne Laurent-Perrier gebruikt Winebow om de distributie in de VS uit te breiden

'Ik verliet Épernay en wilde nooit meer terug', zegt Boizel.

Maar in 1972 stierf haar vader. Toen werd haar broer ernstig ziek.

'We hebben het verkocht of de teugels overgenomen', zegt ze.

Zij en haar nieuwe echtgenoot, Christophe, keerden terug naar Épernay en leerden op het werk.

“Ooit onze buurman, Christian Pol Roger , leende zijn keldermeester om ons te helpen bij het maken van de wijn ”, zegt ze.

In 1994 moest Boizel opnieuw kiezen om te verkopen of investeerders te zoeken. Samen met Bruno Paillard, van Champagne Bruno Paillard , en Philippe Baijot, van Lanson Champagne , ze heeft het bedrijf gered. Ze vormden het partnerschap van Lanson-BCC (de 'B' is Boizel) dat vandaag overleeft.

Boizel blijft een regisseur.

'Toen ik begon, was het moeilijk om een ​​vrouw te zijn', zegt ze. 'Toen ik met mijn verkoopmanager naar vergaderingen ging, wilden ze met hem praten.' Tegenwoordig, zegt ze, 'hoewel zaken moeilijker zijn, worden vrouwen meer gerespecteerd.'

De oprichting van La Transmission, een groep vrouwen met machtige posities in champagnehuizen, weerspiegelt die verandering. De groep verdedigt Champagne, en haar leden wisselen ideeën en onderzoek uit over onderwerpen als klimaatverandering. Maar, zegt Boizel, 'willen we vrouwen helpen zich sterker te voelen, toegewijd en moedig te zijn en hun rechtmatige plek op te eisen.'

De toekomst van Champagne Boizel staat op een goede plek. Haar twee zonen, Florent en Lionel, hebben de leiding.

'De uitdaging is nu om Boizel beter bekend te maken', zegt ze.