ISva Vollmer belichaamt de energie die Rheinhessen tot het epicentrum heeft gemaakt van een verfrissende benadering van de Duitse wijnbereiding.

Vier generaties lang verbouwde de familie van Vollmer druiven (samen met andere gewassen) voor verkoop aan een coöperatie. Onrustig door elk jaar de druiven van haar familie af te staan, studeerde ze oenologie aan de Geisenheim University en liep ze stage bij William Hill Estate en Atlas Peak in Californië.

Nog voordat ze afstudeerde, nam Vollmer de verantwoordelijkheid op zich voor de 8,5 hectare aan wijnstokken van haar vader en lanceerde ze haar gelijknamige wijnmakerij (met de hulp van haar man Robert Wagner, hierboven afgebeeld), die ze ombouwde van een aardappelkelder. Haar productie is sindsdien gestegen van 4.000 flessen naar 40.000 en ze is nu een van de meest spraakmakende wijnmakers in Rheinhessen.

---

Hoe ben je met je eigen wijnmakerij begonnen?
Mijn vriend [nu echtgenoot, op de foto] en ik dachten er altijd over om een ​​eigen wijnmakerij te beginnen, maar het leek een onaantastbare droom.

Voor Kerstmis 2006 gaven we elkaar twee bijzondere cadeaus. Zonder planning gaven we elkaar een roestvrijstalen wijntank. We hadden er nog nooit over gesproken, maar plotseling hadden we twee tanks en we wisten dat het ons lot was. Dus besloten we om het gewoon te doen, en in 2007 kochten we meer tanks.

Hoe heb je het familiebedrijf getransformeerd?
Mijn vader moedigde me altijd aan, maar ik moest mijn ouders met ‘vloeibaar bewijs’ overtuigen dat we onze eigen wijn konden bottelen in plaats van druiven aan coöperaties te verkopen.

In de wijngaard deden we traditioneel de dingen die je moest doen, maar dan op een basisniveau. Ik ben fan van kwaliteitswerk in wijngaarden en het laten vallen van druiven was erg moeilijk voor mijn moeder om te begrijpen. Om haar te overtuigen, heb ik de wijngaard in tweeën gedeeld, de ene helft in wezen bewerkt en de andere helft met een hogere kwaliteit, en vervolgens twee afzonderlijke wijnen gemaakt. Mijn ouders proefden de wijnen en waren ervan overtuigd dat dit de juiste weg was.

Was het als vrouw moeilijker om wijnmaker te worden?
Traditioneel was er een ongeschreven wet dat alleen het mannelijke kind van een gezin een bedrijf zou overnemen. Maar in mijn geval had mijn vader geen zonen en was de enige andere mogelijkheid geweest om het bedrijf stop te zetten.

Toen ik opgroeide, deed ik al het harde werk dat mannen deden. Soms zeiden mensen: 'Oh, het is te zwaar voor je', maar ik deed het toch. Ik reed met tractoren en vrachtwagens van 40 ton gevuld met suikerbieten. Om een ​​deel van de wijnmakerij te betalen, reed ik met enorme sneeuwploegen op de luchthaven van Frankfurt. Ik wist dat ik sterk moest zijn en hard moest werken.

De mannen op school accepteerden mij als een van hen, niet als iemand die minder was vanwege een zwakte van het lichaam.

6 innovatieve Rheinhessen-wijnmakers om in de gaten te houden

Is het proces tegenwoordig veel anders voor jonge vrouwen?
Toen ik jong was, las ik verhalen uit Oostenrijk over vrouwelijke wijnmakers, maar ik had geen echt contact met vrouwelijke wijnmakers, en heel weinig vrouwen studeerden wijnmaken op Geisenheim.

Maar vandaag zie je het steeds vaker in deze regio. Vrouwen hebben tegenwoordig ingezien dat het mogelijk is om het te doen - waarom zouden ze niet volgen?

Hoe breng je werk en gezin in balans?
Mijn dochter is momenteel anderhalf jaar en in januari wordt er weer een geboren. Beiden zijn baby's van januari, want dat is de enige manier waarop het mogelijk zou zijn. Ik kan in de oogsttijd geen kind krijgen!

Mijn moeder en de moeder van mijn man zijn allebei actief en zonder hen zou het niet mogelijk zijn.

Mijn dochter is altijd bij mij in de wijnmakerij. Ze is bij me als ik met de tractor of de heftruck rijd en als ik klanten heb. Ze geeft me flessen in de kelder - nou ja, soms laat ze flessen vallen - maar ze is aan het leren.

Toen ik jong was, had ik geen echt contact met vrouwelijke wijnmakers. Maar tegenwoordig zie je het steeds vaker in de regio.

Wat zijn jouw kersttradities?
Kerstmis is een zeer familietraditie. We gaan naar de kerk, waar mijn vader en ik optreden in een muzikale groep. Daarna komen we thuis en eten we worstjes en aardappelsalade die mijn 83-jarige grootmoeder klaarmaakt. Sinds mijn zus en ik kinderen waren, speelden we altijd piano en trombone samen, dus iemand moet altijd iets uitvoeren.

Welke wijnen drink je met Kerstmis?
We drinken elke dag onze eigen wijnen, dus drinken we meestal 'trofee'-wijnen die we in de loop der jaren hebben verzameld. Wijnen die we hebben uitgewisseld met andere wijnmakers van over de hele wereld, of die we hebben gekocht tijdens een bezoek aan andere wijnregio's.

Vorig jaar dronken we Chileense wijn van een backpacktocht die ik met mijn beste vriend naar Chili maakte. Het was een bijzondere reis omdat wij alleen twee vrouwen waren.