Een slokje rode Bourgogne trof Michael Madrigale's hersenen als een bliksemschicht toen hij 24 jaar oud was, een schokkerige episode die hem inspireerde om naar het epicentrum van de Pinot Noir-productie te verhuizen.

Besmet met de Bourgondische kever vond Madrigale een kans om van 2002-2004 te werken op het beroemde Domaine de l'Arlot in Nuits-St.-Georges, een ervaring die zijn passie voor de wijnstok verdiept.

'Het is normaal dat mensen in de wijnhandel een oogst bewerken, maar daar was ik niet alleen tevreden mee', zegt Madrigale. “Ik wilde de hele jaarlijkse levenscyclus van de wijnstok doorwerken. Het zorgde ervoor dat ik veel meer respect voor wijn kreeg [door] al het zweet en de moeite te ervaren die nodig zijn om slechts één fles te produceren. '

Maar Madrigales tijd in Bourgondië deed meer dan alleen zijn enthousiasme aanwakkeren. Terwijl hij in Frankrijk was, ontmoette hij Daniel Johnnes, wijndirecteur van The Dinex Group - het overkoepelende bedrijf voor de restaurants van chef-kok Daniel Boulud - een toevallige ontmoeting die van onschatbare waarde zou blijken te zijn voor de carrière van Madrigale.

Toen Madrigale terugging naar New York City, ruilde hij zijn druivenschaar niet meteen in voor een tastevin ​In plaats daarvan bekleedde hij verschillende verkoop- en marketingfuncties bij wijngroepen zoals Michael Skurnik Wines en Clicquot, Inc., waar hij de zakelijke kant van het vak leerde.

Uiteindelijk besloot Madrigale dat de kantoorcultuur in de branche zijn honger naar wijnkennis niet kon stillen. Hij besloot dat zijn verlangen om de legendarische wijnen van de wereld te leren kennen en te proeven, alleen kon worden bevredigd door sommelier te worden.

Met de bedoeling om een ​​positie te bemachtigen bij The Dinex Group, kruiste Madrigale opnieuw het pad met Johnnes. Hij werd al snel aangenomen als chef-sommelier voor db Bistro Moderne in New York City - het eerste van vele Boulud-restaurants waar hij zou werken.

Tegenwoordig houdt Madrigale toezicht op de wijnprogramma's voor Bar Boulud, Boulud Sud en Boulud Épicerie, allemaal in New York City, waar zijn leuke, oprechte benadering van wijnservice is gebaseerd op emotie.

'Ik streef dingen na die me een emotionele lading geven ... muziek, kunst ... [en] wijn [zijn] voor mij hetzelfde', zegt hij. “Ik kan alleen wijnen op mijn lijst zetten waar ik van hou en waar ik emotioneel mee verbonden ben. Alleen van de wijnen houden is niet genoeg. '

Naast het emotionele aspect van zijn drankenprogramma legt Madrigale de nadruk op wijneducatie en sociale media. Zijn 'Big Bottles' -programma is daar een voorbeeld van: elke avond biedt hij gasten per glas schenken van zeldzame wijnen uit een groot formaat fles, waardoor diners selecties kunnen ervaren die vaak alleen worden genoten door elite-verzamelaars. Voor het avondeten plaatst hij het aanbod van die avond op zijn Twitter-pagina.

Als sommelier krijgt Madrigale veel wijn te proeven. Dus plaatst hij elke avond ook een korte proefnotitie en een foto van de beste wijn die hij proefde tijdens de dienst. “De beste fles die ik vanavond heb geopend: Praline. Kalksteen. Hooi. #magnum, ”tweette hij onlangs over Ramonets Montrachet uit 1989.

Het is vanwege zijn aanstekelijke liefde en passie voor wijn, zijn toewijding en grensverleggende benadering van wijnservice Wijnliefhebber noemt Madrigale onze 2012 Sommelier van het jaar ​