Mousserende wijn, bruisend, bruisend: noem het wat je wilt, maar het bruisen ervan betekent vreugde en feest. Deze kleine belletjes maken het verschil, maar hoe komen ze daar? Hoe verschillende mousserende wijnen worden gemaakt, kan u helpen bij het kiezen van de juiste wijn voor de juiste gelegenheid.

Eerste dingen eerst: er ontstaan ​​bellen wanneer koolstofdioxidegas dat in wijn is opgelost, vrijkomt. De meeste mousserende wijnflessen staan ​​dus onder druk, wat het traditionele verklaart draad (draad) sluiting voor licht sprankelende Prosecco, en de draad Musel voor volledig mousserende wijn. Beiden houden de kurk op zijn plaats.

Druk is ook de reden waarom mousserende wijnflessen zwaarder en dikker zijn dan traditionele wijnflessen en een diepe punt in de bodem hebben. Volledig mousserende wijn heeft een druk tot zes atmosfeer, dus flessen moeten structureel gezond en stevig zijn. Als de fles wordt geopend, valt die druk weg en begint de wijn te sprankelen.

Dus hoe komt kooldioxide in wijn terecht? In grote lijnen zijn er drie manieren. De eerste manier is om het toe te voegen, zoals in frisdrank. De tweede methode is om kooldioxide op te vangen uit de eerste gisting van de wijn. De laatste manier is om afgewerkte wijn, bekend als basiswijn, door een tweede gisting te laten gaan en de resulterende kooldioxide op te vangen. Dit kan in een tank of fles gebeuren, en het is de manier waarop de meeste mousserende wijn wordt gemaakt. Maar laten we de eerste twee methoden bespreken.

Elke bubbel (er zijn ongeveer een miljoen bubbels in elk glas van een traditionele sterretje) werkt als een vergrootglas voor de smaak.

Door kooldioxide toe te voegen, ontstaat het minst hardnekkige bruisen, aangezien de wijnen net een beetje bruisend zijn. Een speciale sluiting is niet nodig.

Het is ook mogelijk om een ​​koolzuurhoudende wijn te maken door koolstofdioxide van de eerste alcoholische gisting op te sluiten. Gewoonlijk laat dergelijke kooldioxide ontsnappen, maar een onder druk staande tank houdt het gas op een gewenst punt vast om een ​​koolzuurhoudende wijn te creëren.

Afhankelijk van wanneer dit proces wordt gestopt, kan er restzoet in de wijn zitten. Het wordt vervolgens gefilterd om verdere gisting te voorkomen en onder druk gebotteld, waardoor de natuurlijke zoetheid en fruitige smaak behouden blijft. Het resulterende bruisend is levendig en schuimig. Dit is hoe Asti Spumante wordt gemaakt.

Koolstofdioxide in een fles opsluiten staat bekend als m Het is voorouderlijke methode , waar een wijn met restzoet wordt gebotteld en blijft gisten totdat alle suiker is verbruikt. Trendy p Het is natuurlijke planten , of pet nats, worden op deze manier gemaakt.

Doorzeefrekken bij Raventós i Blanc / Foto via Facebook

Maar nu om bellen in wijn te krijgen via tweede gisting. Er is een enorm verschil tussen secundaire gisting in de tank, bekend als Charmat-methode, en secundaire gisting op fles, bekend als traditionele methode, m Het is traditionele methode of klassieke methode ​Beiden creëren mousserende wijn, maar ze produceren verschillende karakters en deugden. Beide methoden beginnen met stille, droge basiswijn, waaraan een exacte hoeveelheid van zowel suiker als gist wordt toegevoegd die de tweede gisting zal induceren.

In het ergste geval verfijnt de Charmat-methode alleen middelmatige basiswijn door sprankeling en een zware klodder zoetheid toe te voegen die als te veel make-up op de wijn zit.

Voor de Charmat-methode wordt een basiswijn die is verrijkt met suiker en gist in een drukvat gedaan waar de tweede gisting plaatsvindt. De kooldioxide wordt ingevangen en de dode gistcellen zinken naar de bodem. Hoewel deze dode gistcellen (bekend als droesem) een zekere smaak toevoegen, is er weinig interactie tussen droesem en wijn. De resulterende bubbels zijn groter en schuimiger, en de smaken zijn veel minder complex. Na een paar maanden op droesem wordt de wijn gefilterd en onder druk gebotteld.

Deze methode is eenvoudiger, goedkoper en sneller dan de traditionele methode. De primaire variëteiten van de wijn blijven behouden en worden geaccentueerd door het levendige, schuimige schuim. Dit is hoe de meeste Prosecco wordt gemaakt, waarbij de bloemige, fruitige tonen van de Glera-druif centraal staan. Stefano Ferrante, hoofdwijnmaker bij Prosecco Zonin1821 zegt: 'Op deze manier kunnen we versheid en aroma verkrijgen zonder de buitensporige structuur en secundaire aroma's die worden veroorzaakt door contact met gist.'

Op zijn best maakt de Charmat-methode frisse, levendige wijnen die met hun sprankeling het raskarakter en fruitigheid uitdrukken. In het ergste geval verfraait het alleen middelmatige basiswijn door sprankeling en een zware klodder zoetheid toe te voegen die als te veel make-up op de wijn zit.

Feiten over mousserende wijn

• In 2016 verscheepte de Champagnestreek wereldwijd meer dan 306 miljoen flessen, waarvan 21,8 miljoen naar de Verenigde Staten. Geschat wordt dat er in 2016 1,47 miljard flessen champagne in voorraad waren, die gerijpt en gerijpt waren.

• De jaarlijkse productie van cava wordt geschat op ongeveer 265 miljoen gallon, of 1,3 miljard flessen, terwijl Prosecco in totaal 450 miljoen flessen bevat. Ter vergelijking: Nieuw-Zeeland produceerde in totaal slechts 283,4 miljoen flessen wijn, mousserend en plat.

• Het zijn de Duitsers die de meeste mousserende wijn drinken. Hun consumptie van bijna een gallon per persoon is het hoogste ter wereld.

Bij de traditionele methode wordt een basiswijn met toegevoegde suiker en gist gebotteld en verzegeld, meestal met een kroon (fles) dop. Gisting vindt dan plaats in de fles en het resulterende kooldioxide wordt opgelost in de wijn.

Hier voegen de dode gistcellen van de tweede gisting smaak en textuur toe aan de nu mousserende wijn terwijl ze uiteenvallen, een proces dat bekend staat als autolyse. Hoe langer de wijn op de droesem blijft, hoe fijner de bubbels worden, het schuim (of schuim ) zal romiger zijn en de smaken zullen intenser zijn. Deze smaken en aroma's worden vaak vergeleken met brood, brioche, biscuit of havermout.

Wanneer de wijnen klaar zijn voor verzending, soms na jaren van rijping op de droesem, wordt de fles geleidelijk gedraaid en gekanteld om het gistbezinksel in de hals van de fles te brengen. Dit staat bekend als raadsel.

Een fles uitgieten bij Larmandier-Bernier.

Een bericht gedeeld door Jameson Fink (@jamesonfink) op 15 september 2016 om 06:13 uur PDT

Zodra al het bezinksel in de hals van de fles zit, wordt het bevroren en geopend om het bevroren bezinksel onder druk te verwijderen. De fles wordt dan bijgevuld, onmiddellijk opnieuw afgesloten met een kurk en vastgezet met een draadbout, een proces dat disgorgement wordt genoemd. Champagne, Crémant, Cava en 's werelds beste mousserende wijnen worden op deze manier gemaakt. Het is de meest geavanceerde en arbeidsintensieve manier om bruis te creëren.

Bij het bijvullen van de ontgisting kan wat suiker opgelost in niet-mousserende wijn worden toegevoegd om de natuurlijk hoge zuurgraad van de meeste van deze wijnen in evenwicht te brengen. Dit staat bekend als dosering. Doseringsniveaus zoals brut, extra dry of demi-sec zijn strikt gereguleerd en staan ​​altijd vermeld op de fles.

Pinot Noir ​ Pinot Meunier en Chardonnay zijn druiven die bijzonder geschikt zijn voor deze behandeling, maar mousserende wijn van wereldklasse is niet beperkt tot hen. Een ideale basiswijn heeft een hoge zuurgraad, een laag alcoholgehalte en is buitengewoon puur. Elke bubbel (er zijn ongeveer een miljoen bubbels in elk glas van een traditionele sterretje) werkt als een vergrootglas voor de smaak. Sterretjes op traditionele wijze behoren tot 's werelds meest complexe en meeslepende wijnen, en hun prijzen zijn gerechtvaardigd gezien hun jarenlange veroudering. Zowel tijd als autolyse creëren unieke secundaire en tertiaire smaken.

Mousserende wijndoppen voor kooien om de kurk vast te zetten / Foto door Carsten ten Brink via Flickr

Hoe mousserende wijn te kiezen

Als u van fruitige rassen houdt die worden verlevendigd door krachtig bruisen, zullen goed gemaakte wijnen van de Charmat-methode veel plezier opleveren. Ze zijn ideaal als aperitief, zijn geweldig om te mixen en zorgen voor een ongecompliceerde, betaalbare verfrissing. Italië heeft een schat aan inheemse druiven die op deze manier tot heerlijke mousserende wijnen worden verwerkt.

Als je van meer complexe smaken houdt, probeer dan een mousserende wijn op traditionele wijze die een tot twee jaar op zijn droesem heeft doorgebracht. Sommige primaire fruittonen zullen nog steeds schijnen, ondersteund door subtiele autolytische tonen. Deze wijnen zijn klassieke aperitieven en passen ook bij lichte en subtiele gerechten.

Met een hogere dosering zijn demi-sec mousserende wijnen prachtige combinaties voor mediumzoete desserts.

Welk glas is het beste voor mousserende wijn?

Als je van frisse frisheid houdt, probeer dan Champagne, Trentodoc of een sterretje uit de kust van Californië. Als je van een zachtere zuurgraad houdt, probeer dan Franciacorta. Fizz van wereldklasse wordt ook gemaakt in Zuid-Afrika, Engeland, Tasmanië en Patagonië.

Als je van zeer complexe wijnen houdt, probeer dan een vintage-gedateerde, traditionele mousserende wijn. Hun rijke, multidimensionale smaken passen perfect bij het eten, zelfs bij vleesgerechten. Professionals serveren ze in mousserende wijntulpen of Bourgondische glazen om het volledige spectrum van hun gelaagde aroma's te laten zien.

De juiste temperatuur voor mousserende wijn

Mousserende wijn moet altijd goed worden gekoeld. Flessen die niet koud genoeg zijn, schuimen bij het openen, een verspilling van wijn. Ideale serveertemperaturen zijn tussen de 40-45 ° F. Voor complexere vintage wijnen is 47-50 ° F het beste.

Hoe een fles mousserende wijn te openen

Verwijder de folie, plaats de hand stevig op de bovenkant van de kurk, trek de draden naar beneden of draai het draadgewricht los, verwijder het muselet niet. Houd vervolgens de fles in één hand, terwijl u uw andere hand stevig op de kurk houdt. Draai de fles voorzichtig met één hand terwijl u de kurk vasthoudt om hem langzaam en voorzichtig te verwijderen.

Mousserende wijnkooi en dopkunst / Foto en kunst door Meg Lauber via Flickr

Mousserende wijn woordenlijst

bijeenkomst

De blend van druivensoorten in de basiswijn.

Wit van wit

Mousserende wijn gemaakt van uitsluitend witte wijndruivenrassen.

wit en zwart

Mousserende wijn gemaakt van rode druivensoorten (met helder sap).

Doseringsniveaus

​ Brut Nature / Brut Zero: Geen toevoeging van dosering, maar kan tot 3 g / l natuurlijke restsuiker bevatten. Op sommige flesjes staat ook wel Non-Dosé of Pas Dosé of nuldosering genoemd

​ Extra bruto: 0-6 g / l

​ Bruto: 0-15 g / l

​ Extra sec / extra droog: 12-20 g / l suiker

​ Droog / sec: 17-35 g / l suiker

​ Demi-Sec: 33-50 g / l suiker

​ Zacht: Meer dan 50 g / l suiker

Dosering

De toevoeging van suiker bij disgorgement die een mousserende wijn in evenwicht brengt of een bepaalde stijl creëert. Sommige mousserende wijnen hebben een dosering in de vorm van zoete wijn of zelfs cognac in plaats van suiker. Klassieke sterretjes zoals champagne hebben een zeer hoge zuurgraad, dus een kleine hoeveelheid van de dosering werkt niet als zoetstof, maar als smaakversterker.

Sprankelend

Spaanse term voor mousserende wijn ​

Sprankelend

Italiaanse term voor parelwijn, van 1 tot 2,5 bar druk.

Schuim

Franse term voor het schuim van een mousserende wijn.

NV of MV

Nonvintage of multivintage een mousserende wijn die basiswijnen van meer dan een jaar bevat.

Reserveer wijn

Basiswijnen worden soms jarenlang bewaard om karakter en rijkdom toe te voegen aan een blend voor de tweede gisting.

Sekte

Duitse term voor mousserende wijn, gebruikt in Duitsland en Oostenrijk. Het omvat alles, van bruisende plonk tot wijn van wereldklasse.

Mousserende wijn

Italiaanse term voor volledig mousserende wijn, met een minimum druk van 3 bar.

Wijnoogst

Mousserende wijn gemaakt van basiswijn (en) van slechts één jaargang. Het jaartal moet worden vermeld.