Je zou het niet weten van de uitstalling van lenige lichamen in kleine badpakken op het strand, maar Braziliaans eten is een stevige mix van vlees, bonen, koolhydraatrijke wortelgroenten en dikke palmolie. Het is niet bepaald licht op de maag, maar het is heerlijk.

Het eten van Braziliaans eten maakt deel uit van duizenden jaren geschiedenis. Het wordt beïnvloed door pre-Columbiaanse inboorlingen, Afrikaanse slaven, Portugese kolonisten, 17e-eeuwse cowboys, Duitse, Poolse en Italiaanse gemeenschappen en meer recente Japanse immigranten.

Ondanks zijn supercoole status op de internationale cultuurscene, blijft Brazilië een relatief traditionele samenleving. Vrouwen werken de hele ochtend in de keuken om de belangrijkste lunchmaaltijd (almoço) te bereiden, hoewel de meeste gezinnen uit de midden- en hogere klasse een meid hebben die het werk doet. En in tegenstelling tot andere Zuid-Amerikaanse koks, gebruiken ze een lichte hand op de chilipepers. Braziliaans eten is eerder zout en rijk dan pittig heet.
Er zijn vijf gastronomische hoofdregio's in Brazilië, en hoewel er wat cross-over is, zijn regionale specialisaties goed gedefinieerd, omdat Braziliaanse koks zeer goed profiteren van hun lokale bronnen.

In het noorden van de Amazone zijn gerechten sterk afhankelijk van inheemse Indiase gerechten: in de meeste gerechten vind je cassavewortel (mandioca genaamd). Het eten in het noordoosten van het land heeft een Afrikaanse invloeden, met palmolie en kruiden. Hier werkten in de 18e en 19e eeuw meer dan een miljoen Afrikaanse slaven op suikerplantages in Europese handen. Het moerasgebied in het noordwesten van Pantanal is een van de meest diverse ecologische vindplaatsen ter wereld. Het biedt ook heerlijk wild en honderden soorten eetbare vissen. Het industriële centrum van Brazilië in het zuidoosten heeft alles wat je maar kunt wensen. Het meest uniek in dit gebied zijn de Japans geïnspireerde gerechten, vooral in de stad São Paulo. Dit is geen fusion-eten. Het is eigenlijk een nieuw soort keuken die elke dag wordt gecreëerd door Japans-Brazilianen. En tot slot is de zuidelijke regio van Brazilië beroemd om zijn vlees - langzaam gekookt boven een open vuur. Churrasco, zoals het wordt genoemd, is een recept dat is overgeleverd door de gaúcho's die eeuwenlang door het land zwierven. De Duitse, Poolse en Italiaanse gemeenschappen hier hebben deze cowboycultuur omarmd terwijl ze sporen van hun eigen erfgoed onthouden: bier, brood en worst.

Als er iets is dat in de buurt komt van een nationaal gerecht, is het feijoada - een stoofpot van bonen en varkensvlees die overal in het land wordt gegeten. De oorsprong van het gerecht is een nationaal debat. Het kan een creatie zijn van de Afrikaanse slaven die weggegooide delen varkensvlees namen en ze met bonen mengden. Inderdaad feijoada
completa bevat gezouten varkensoren, staarten en poten. Maar anderen beweren dat feijoada een directe afstammeling is van de Franse cassoulet. Wat de oorsprong ook is, het is nog steeds erg populair.

Om deze verbazingwekkende reeks smaken in Braziliaans eten te begeleiden, voegen Brazilianen, nou ja, een nog verbazingwekkendere reeks smaken aan hun drankjes toe. Exotisch vruchtensap, bier en de alomtegenwoordige Caipirinha-cocktail zijn de favoriete drankjes voor de meeste Brazilianen. Maar die tendens is aan het verschuiven, zegt Marcelo de Morais, hoofd-sommelier bij de Porcão-restaurantgroep, met het hoofdkantoor in Rio de Janeiro. 'Het oude gezegde,‘ Caipirinha tijdens de lunch, Caipirinha tijdens het avondeten ’is niet langer waar. Mensen worden minder bang om een ​​fles wijn te kiezen. We hebben echter nog steeds een grote populatie mensen die onder de armoedegrens leeft, dus hoewel de kwaliteit van het drinken van wijn verbetert, is de hoeveelheid dat niet. '

Maar met Braziliaanse producenten die hun waren nu op de wereldmarkt verkopen, zal Braziliaanse wijn binnenkort de klassieke aanvulling zijn op de keuken van het land? 'Op dit moment richten producenten hun technologische verbeteringen op de rode wijnen en wordt de kwaliteit steeds beter', zegt de Morais. 'In feite concurreren sommige van onze Gran Reserves met die van onze buren, Argentinië en Chili.'

Terwijl Braziliaanse wijn misschien een lange weg naar internationale bekendheid heeft, is Braziliaans eten er al. Je kunt overal restaurants vinden, van Scottsdale, Arizona tot St. Petersburg, Rusland, dat is maar goed ook, want het is niet altijd gemakkelijk om thuis te bereiden. Maar we hebben hier een paar Amerikaans-vriendelijke recepten ontwikkeld waarvoor geen dienstmeisje of uren in de keuken nodig is. Alle ingrediënten zijn te vinden in de meeste Amerikaanse supermarkten. Wijnsuggesties worden verzorgd door Marcelo de Morais.

Dus, met al dit rijke eten, hoe houden de Brazilianen hun lichaam in bikini? Gemakkelijk. Het is de samba, meu amor. Schud je heupen een paar uur rond op een samba-beat, en je zult ook snel klaar zijn voor je piepkleine piepkleine. En dat geldt trouwens zowel voor mannen als voor vrouwen. Brazilianen mogen in de keuken discrimineren, maar niet als het om minuscule strandkleding gaat!

FEIJOADA “LITE” MET BRAZILIAANSE RIJST
In Braziliaanse huizen met dienstmeisjes wordt Feijoada Completa minstens één keer per week bediend. Traditioneel heeft het gerecht minstens twee dagen voorbereidingstijd nodig (voor het weken van bonen en gezouten varkensoren en -staarten). Maar voor Brazilianen die geen huishoudelijke hulp hebben, is het acceptabel om een ​​eenvoudigere versie van deze bonen- en varkensstoofpot te maken. Dit recept is snel en gemakkelijk, maar behoudt de hartige smaak van klassieke feijoada.

Voor de feijoada:
3/4 kopje gele ui, in blokjes gesneden
3 teentjes knoflook, in blokjes gesneden, verdeeld
2 eetlepels plantaardige olie
1 groot blik (1 pond) zwarte bonen
6 laurierblaadjes
Zout
1 pond varkensvlees van goede kwaliteit zonder been, in grote blokjes gesneden
5 reepjes spek
3/4 pond elke soort varkensworst (hete worst werkt erg goed)
1 1/2 eetlepel verse koriander
1 sinaasappel, voor garnering

Voor de rijst:
4 teentjes knoflook, in blokjes gesneden
Olijfolie
2 kopjes ongekookte witte rijst
4 kopjes water

Om de feijoada te maken: Bak ui, 2 teentjes knoflook, olie, bonen, laurierblaadjes en een snufje zout in een grote pan ongeveer 15 minuten op middelhoog vuur, of tot het mengsel iets dikker wordt. Pureer met de achterkant van een lepel ongeveer een kwart van de bonen tegen de zijkant van de pan om het mengsel dikker te maken.

Bak in een grote koekenpan varkensblokjes, spek, resterende knoflook en een snufje zout op middelhoog vuur tot het varkensvlees gaar maar nog gaar is.

Terwijl het varkensvlees kookt, bak je worstjes in een andere pan tot ze gaar zijn (zorg ervoor dat de worst overal gloeiend heet is).

Snijd worst in plakjes van 1/4 inch. Voeg toe aan het varkensvlees / spekmengsel en meng dit ongeveer 5 minuten op middelhoog vuur.

Voeg al het vlees toe aan het bonenmengsel. Laat op middelhoog vuur ongeveer 10 minuten sudderen om alle smaken te mengen. De textuur moet dik en romig zijn. Als het mengsel te dik is, voeg dan 1/4 kopje water toe. Als ze te dun zijn, pureer dan meer van de bonen en roer ze door het mengsel.

Voeg koriander toe en haal van het vuur.

Om de rijst te maken: Bak de knoflook met olie in een middelgrote pan op middelhoog vuur tot ze zacht, maar niet bruin. Voeg de rijst toe en roer snel in de pan voor ongeveer twee minuten, tot de rijst er doorschijnend uitziet, maar niet bruin.

Voeg water toe en breng aan de kook. Dek af en laat sudderen op middelhoog vuur, af en toe roeren, tot al het water is opgenomen.

Serveer de feijoada en de rijst naast elkaar op het bord en voeg een dikke plak sinaasappel toe, in tweeën gesneden, voor echte authenticiteit en een heerlijke complementaire smaak. Voor 4-6 personen.

Wijnaanbeveling: “Dit is een sterk, hartig en vet gerecht”, zegt de Morais. “Een mousserende rode wijn, zoals Rio Sol Rouge Espumante Brut, past goed bij feijoada. De tannines vullen de hartige smaak aan en het sprankelende deel helpt bij de spijsvertering. ' Hoewel deze Braziliaanse wijn een uitstekende keuze is, kan hij moeilijk te vinden zijn. Het lijkt erg op een Australische Sparkling Shiraz, die beter verkrijgbaar is in de VS. Probeer Schild Estate 2004 Sparkling Shiraz (Barossa).

GARNALEN MOQUECA DIE JE NIET DOODT

Garnalen Moqueca

Moqueca wordt traditioneel gemaakt door Afro-Brazilianen in de staat Bahia. Het is een van de pittigere gerechten van Brazilië. Het originele recept maakt gebruik van dendê-olie, een palmolie die rijk is aan verzadigd vet. Maar dendê is moeilijk te verkrijgen en is een erg ongezond vet. Dit lichtere recept behoudt de smaak maar laat alle slagaderbeschadiging weg.

1 grote gele ui
1 pond verse garnalen, gepeld en ontaderd
1 grote teen knoflook, fijngehakt
Sap van een limoen
Zout
Olijfolie
2 grote tomaten, gehakt
1 eetlepel verse koriander, gehakt
1 Serrano chili, zonder zaadjes en in plakjes (gebruik rubberen handschoenen
vermijd steken)
Zwarte peper
1/2 kopje kokosmelk (te vinden in het etnische gedeelte van supermarkten)

Snipper 3/4 van de ui en snijd de rest in ringen. Marineer de garnalen in de gehakte uien, knoflook, limoensap en een snufje zout gedurende 30 minuten.

Bestrijk de bodem van een middelgrote pan met de olijfolie. Voeg de garnalen en marinade toe. Laag de pan met tomaten, koriander, pepers en ringen van uien. Voeg naar smaak zwarte peper toe. Giet kokosmelk over de lagen en kook op middelhoog vuur gedurende 10 tot 15 minuten of tot de garnaal goed gaar is (zal roze en gekruld zijn).

Serveer met Braziliaanse rijst. Voor 4 personen.

Wijnaanbeveling: 'Dit is een delicaat gerecht en ik zou Champagne aanraden als aanvulling', zegt de Morais. 'Maar het hoeft geen vintage te zijn. De zuurgraad en structuur van de meeste champagnes zullen de smaken van de groenten in Moqueca naar voren brengen. Champagne Gosset Brut Excellence zou een goede keuze zijn. '

CHURRASCO VOOR DEGENEN DIE NIET IN MANSIONS LEVEN

Barbecue

Een wijze man vertelde me ooit: 'Brazilianen hebben niet de luxe om enig deel van een dier weg te gooien.' En nergens is dit duidelijker dan in een echte Churrasco Gaúcho, waar koeien- en kippenharten, tong, levers en andere verschillende componenten op palen boven een open vuur worden geroosterd. De ster van de show is natuurlijk de enorme plak rundvlees. Welvarende gezinnen in de zuidelijke staat Rio Grande do Sul hebben open vuurkorven in hun huizen. Maar roep de bouwvakkers nog niet op: je kunt een Churrasco-ervaring opnieuw creëren op je barbecue in de achtertuin.

1 eetlepel koosjer zout
1 teentje knoflook, gepureerd
1 kopje warm water
Ongeveer 2 pond rundvlees van goede kwaliteit (in het midden gesneden ossenhaas,
bijvoorbeeld)
Gereedschap: een grote metalen spies, een groot, scherp mes

Meng het zout, de knoflook en het water tot het zout is opgelost.

Spies het vlees en leg het op de voorverwarmde grill met middelhoog vuur. Rijg het vlees tijdens het langzame kookproces en draai de spies regelmatig totdat het de gewenste gaarheid heeft bereikt.

Voor een echte Braziliaanse ervaring neemt u regelmatig een spies van de grill en plaatst u deze verticaal op een bord. Vraag je gasten om hun vork in het deel van het vlees te steken dat ze goed vinden. Snijd van die locatie een dun stukje vlees in plakjes. Leg de spies terug op de grill om verder te koken. Serveer met verschillende koude salades. Voor 4 personen.

Wijnaanbeveling: De Morais zegt: “Churrasco met rode wijn, vooral Norton 2003 Perdriel Malbec, die structuur en intensiteit heeft, is in wezen een perfect huwelijk. Maar de duivel zit in de details. Je wilt niet te veel zout op het vlees doen, anders zal het contrasteren met de tannines. '

CAIPIRINHA VOOR STUDENTEN
Mocht je het levensprincipe willen testen, 'Caipirinha bij de lunch, Caipirinha bij het avondeten', dan is hier een basisrecept voor deze pittige / zoete, ongelooflijk krachtige cocktail:

caipirinha

Studenten die in Brazilië samenkomen voor een feest, maken vaak een enorme Caipirinha in een drinkpompoen en delen die door de kamer. Germaphobe Noord-Amerikanen geven misschien de voorkeur aan deze individuele aanpassing van het eenvoudige recept. Fancy bars zullen een suikerrietstokje toevoegen, maar ik heb dit nog nooit in een Braziliaans huis gezien. De Caipirinha heeft geen uitrusting nodig.

1 dikke schijf limoen, in vieren gesneden
1 eetlepel witte suiker
Verpletterd ijs
Likeur*
* Een Braziliaanse alcohol afgeleid van suikerriet. Het is verkrijgbaar in de VS. Je kunt het echter vervangen door rum en het een Caipiríssima noemen.

Doe 2 kwartjes limoen en alle suiker in een whiskyglas. Plet samen met een stamper of de achterkant van een lepel tot de suiker nat is en het sap vrijkomt. Plet niet te lang, anders wordt de drank bitter.

Voeg een glas ijs toe en vul met cachaça.