Cultuur

Ik probeerde mijn ‘stoffige’ flessen te verkopen – dit is wat er gebeurde

Ik wil je de drank geven die ik in de kast vond , las de tekst van mijn schoonmoeder. Zo kwam ik in het bezit van vier ongeopende, onberispelijke flessen uit de jaren 80: twee gemengde Schotse whisky's en twee VSOP Cognacs . Alle vier waren bij uitgifte goede, middenklasse bottelingen, niet bijzonder zeldzaam of bijzonder. Maar beschouwd als vintage.

Hoewel ik zojuist een verhaal had ingeleverd over de Sotheby’s-veiling van een zeldzame Adami-editie van The Macallan uit 1926 – die voor een oogverblindende $ 2,7 miljoen werd verkocht, had ik niet het idee dat ik zojuist vloeibaar goud had verworven. Maar honderden mensen maken er een hobby of een beroep van om antieke flessen op te sporen, vaak afgekort als ‘stofzuigers’, terwijl ze stof verzamelen in huizen of in de schappen van slijterijen. Eén van mijn flessen had toch zeker waarde?

Het kopen van Dusties is eenvoudiger dan ooit geworden, omdat specialisten als Londen gevestigd zijn Bedrijf Oude Geesten en veilinghuizen kopen verzamelflessen van over de hele wereld, en bars zoals Billy zondag (Chicago, Charlotte) deelt individuele scheuten vintage amaro uit. Maar een fles verkopen? Moeilijker dan ik had verwacht.

Dit vind je misschien ook leuk: De meest gewilde whisky ter wereld kan 1,4 miljoen dollar opbrengen

Ik pakte mijn detectivehoed en een kopie van Stoffige drank , een nieuw boek van schrijver Aaron Goldfarb (Abrams Press, maart 2024), over de avonturen van zogenaamde stoffige jagers. De richtlijnen in het boek (plus websites zoals Whisky-ID en diepe duiken in verzamelaarsforums op Reddit), hielpen identificeren wat ik had.

Papieren stroken over de sluitingen van twee van de flessen waren belastingzegels, vereist door de Bottled-in-Bond Act van 1897 tot 1985. Door de tekst op de postzegel te ontleden, die om de paar jaar veranderde, werd mijn bereik beperkt tot 1982 of later. Dus die flessen waren waarschijnlijk 1982-1985. De overige twee flessen hadden geen belastinglabels op de flessenhals, wat betekent dat ze waarschijnlijk van na 1985 waren. Geen van beide had echter een waarschuwing van de Surgeon General op de achterkant, die in 1989 verplicht werd. Daarom heb ik die een datumbereik van 1986-1988 toegewezen.

Speuren bleek makkelijker dan verkopen. Ik benaderde een Facebook-groep gewijd aan vintage Scotch. ‘Common’, snoof een lid over mijn Dewar’s White Label.

Ondertussen een nieuwsbrief van Oude likeuren , een kleine leverancier van zeldzame en antieke sterke dranken, belandde in mijn inbox. Het was een verleiding om een voorraad in te slaan voor de feestdagen, maar ik beproefde mijn geluk als verkoper. Managing partner Bart Laming was genadig bot: “Ze zijn niet zeldzaam en van lage waarde, je kunt ze het beste opdrinken.”

Ten slotte richtte ik een Weesgegroet op Skinner Veilingmeesters , met een robuuste afdeling vintage sterke dranken. “Helaas heeft de markt geen gelijke tred gehouden en kunnen we ze niet in consignatie accepteren”, reageerde Louis Krieger, adjunct-directeur van Fine Wines & Rare Spirits bij Bonhams Skinner .

De missie om de flessen te verkopen was mislukt. Blijkbaar is vintage niet hetzelfde als waardevol . Toch had ik nog steeds een behoorlijk goede troostprijs, verzekerde Goldfarb.

Dit vind je misschien ook leuk: Vijf tips voor het vinden van verzamelbare geesten

Vooral de blended Scotches waren waarschijnlijk behoorlijk goed, legde hij uit, aangezien ze werden geassembleerd vóór de single malt-boom van de jaren tachtig. Vóór de jaren zestig waren de meeste Schotse blends; mijn vintage fles bevatte waarschijnlijk oudere whisky's van hogere kwaliteit dan een modern equivalent. “Veel oudere blended Scotch is beter dan we die nu kennen,” zei Goldfarb. Wat de rest betreft: “Ik zou ze vasthouden, opdrinken, er cocktails van maken.”

En dat is precies wat ik deed. Ik opende de 12-jarige Chivas Regal en ontdekte hints van leer, tabak en turfrook - een veel drogere schenk dan de gebruikelijke heldere honing- en fruittonen. En als laatste toost op het einde van het avontuur: een rondje vintage Rob Roys.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in de Mei 2024 van het tijdschrift Wine Enthusiast. Klik hier om je vandaag nog te abonneren!