Je hebt een interessant uitziende geesten fles, maar als je goed kijkt, is de hoeveelheid informatie die op het etiket wordt gepropt overweldigend, zelfs verwarrend. Hier is uw gids om te begrijpen wat het allemaal betekent, en vooral, hoe het etiket van een fles u kan helpen beter te genieten van uw volgende schenking.

Wat zit er in de fles?

Producent: De producent of merknaam, het type sterke drank en aanvullende informatie die je vertelt wat er in de fles zit, bijvoorbeeld 'Brand X White Rum'. Vaak worden die details door elkaar gehaald, soms met extra woorden die boven, onder of tussen de regels worden gegooid. Mogelijk moet u een mentale ontcijfering doen.

Type geest: Over het algemeen is dit gemakkelijk te herkennen ('Tequila', ' Bourbon ,' enz.). Maar af en toe vervagen de lijnen. Soms is er een illusie van uitwisselbaarheid, zoals gin versus ‘botanische’, Tequila versus ‘agave’ of whisky versus ‘gedistilleerde drank '. Als er geen gemakkelijk herkenbaar type spirit is, is het vaak een rode vlag. Er is meestal een reden waarom de fles niet in de voorgeschreven categorieën paste. Af en toe signaleert het echter een eenhoorn zoals voor Mezonte , een niet-geregistreerde artisanale mezcal.

Subcategorieën: Het label zou ook kunnen duiden op verschillen binnen een soort geest. Scotch moet bijvoorbeeld worden gemarkeerd als single malt of blended Cognac als VSOP, XO, enz. Tequila als wit, reposado, enzovoort.

Bewijs / abv: De hoeveelheid alcohol per volume (abv) in een geest. De meeste sterke dranken zijn ongeveer 40% alcohol, oftewel 80 proof. Daaronder is het waarschijnlijk een gearomatiseerde sterke drank of een likeur. Daarboven, met name ten noorden van 90 proof, zou je kunnen overwegen om water of ijs toe te voegen om de alcohol glad te strijken.

Grootte: In de VS zijn de meeste bottelingen van sterke drank 750 milliliter. Af en toe zijn ze groter (1 liter is de volgende meest voorkomende maat) of kleiner (375 ml, een goede maat voor vermout).

Hoe en waar is het gemaakt?

Grondstoffen: De mate van transparantie loopt hierbij sterk uiteen. Sommige producenten beschouwen de gebruikte grondstoffen als bedrijfseigen informatie, terwijl anderen graag de granen of andere materialen trommelen, samen met de herkomst en het aandeel in de mix. Zoek naar uitdrukkingen als '100% agave' (voor Tequila), 'gemaakt van druiven' of 'gedistilleerd uit maïs' (bijvoorbeeld wodka ​Sommige producenten vermelden ook biologische certificering of noteren of ingrediënten lokaal worden ingekocht.

Wie heeft het gemaakt? Voor sterke drank die in de VS wordt geproduceerd, is het merk van de distilleerderij op het etiket meestal degene die de sterke drank maakt. Een vrij gangbare praktijk wordt echter contractdistilleren genoemd, waarbij de ene distilleerderij kan distilleren, rijpen en / of bottelen namens een andere. Daar is niets mis mee, zolang het maar wordt bekendgemaakt. Misschien wel de bekendste contractdistilleerder is MGP in Indiana, dat whisky en andere sterke dranken levert aan een breed scala aan producenten. Let op labels met een status die verschilt van de locatie van de producent.

Voor gedistilleerde dranken die buiten de VS worden geproduceerd, moet op het etiket het land staan ​​waar de gedistilleerde drank wordt geproduceerd, evenals de naam van de bottelaar of importeur.

Af en toe noemen labels ook de distilleerders en blenders die betrokken waren bij het maken van de drank. Het wordt niet altijd gebruikt, maar het kan van een fles een verzamelobject maken, vooral als het gesigneerd is.

Een stapsgewijze beginnershandleiding voor Tequila

Hoe oud is het?

Breek het vergrootglas uit. Er zijn veel kleine lettertjes betrokken bij het ontwarren van leeftijdsverklaringen, als die al worden verstrekt. Als je fles geen gedateerde single barrel of single cask botteling is, is het over het algemeen een blend. Voor deze geeft het vermelde getal waarschijnlijk de jongste gedistilleerde drank in een blend aan, zoals bij cognacaanduidingen en de meeste whisky's. Dus lees aandachtig.

Veel categorieën sterke dranken hebben specifieke aanduidingen die de leeftijd of leeftijdscategorie aangeven van wat er in de fles zit, zoals Tequila (blanco, reposado, añejo, etc.) en Cognac (VSOP, XO, enz.). Bourbons met het label 'Straight Bourbon' moeten minimaal twee jaar oud zijn, terwijl producten geïdentificeerd als gebotteld in obligatie betekent dat ze minimaal vier jaar oud waren. Anderen, met name rum, hebben meer ontspannen regels die van land tot land verschillen, waardoor het moeilijk kan zijn om de exacte leeftijd vast te stellen.

Sommige oude gedistilleerde dranken zijn in steeds mindere mate aanwezig, dus het wordt steeds gebruikelijker om verschillende leeftijden te combineren, wat soms resulteert in bottelingen zonder leeftijdsverklaring (NAS).

Het is ook gebruikelijk om leeftijden te zien als 'een mix van whisky's tussen vier en zes jaar'. Is het meestal vier jaar oude whisky, met slechts een scheutje zes jaar oud? Die informatie is meestal verduisterd, hoewel een minderheid het in marketingmateriaal ondragelijk gedetailleerd beschrijft.

Solera is een ander woord dat een mix van leeftijden betekent. Ook wel fractionele veroudering genoemd, het proces voegt jonge alcohol toe aan vaten die al een blend van ouder distillaat bevatten. Dit is een sterk vereenvoudigde uitleg van een proces dat kan resulteren in zeer goede, consistente Sherry , rum en gedistilleerde dranken. Het nummer op het etiket verwijst vaak naar de oudste spirit in de solera-blend, ook al bevat deze slechts de kleinste hoeveelheid.

Andere uitdrukkingen die leeftijd impliceren, maar meestal weinig betekenen, zijn op het vat gerijpt en op het vat afgewerkt. Deze termen geven aan dat een geest enige tijd in een of meer vaten heeft doorgebracht. Als er geen indicatie is over hoe lang de vloeistof in eikenhout heeft gelegen, is de kans groot dat het niet erg lang is geweest.

Wat zijn ‘Bottled-in-Bond’-gedistilleerde dranken en waarom zou ik me zorgen maken?

Hoe zeldzaam is het?

Misschien wel de meest betrouwbare term om naar te zoeken, is een vat. Vat afmetingen kunnen variëren, maar over het algemeen levert een standaard vat van 53 gallon minder dan 200 flessen op.

Partij- en flesnummer: De meeste labels op de massamarkt bevatten deze informatie niet. Etiketten van kleinere gedistilleerde dranken bevatten dit vaak. Sommige grotere producenten drukken ook batch- / flesinformatie af wanneer ze limited editions willen onder de aandacht brengen.

Minder betrouwbare indicatoren zijn onder meer termen als kleine oplage en beperkte oplage. Kleine batches hebben geen specifieke juridische definitie. Sommige experts zeggen dat dit 150 vaten of minder aangeeft, terwijl anderen deze term zonder duidelijke betekenis gebruiken.

Beperkte oplage impliceert een eindige aanvoer van de spirit, of dat nu een oudere spirit is die niet kan worden gereproduceerd, of een nieuwere blend die theoretisch kan worden gerepliceerd.

Pas ook op voor beschrijvende woorden die niets betekenen, behalve misschien hoe de drank op de markt wordt gebracht. Bijvoorbeeld: ultra-premium, erfgoed, openhartig, geweldig, handgemaakt, natuurlijk en luxe zijn allemaal vage woorden die rechtstreeks van flesetiketten komen.

Bewaar deze termen naast het ontwerp van het etiket / fles, afbeeldingen op het etiket of kleurrijke verhalen. Hun functie is om te verkopen en te entertainen. Als dit uw genot van een geest vergroot, is dat geweldig. Maar al te vaak worden deze modewoorden gepositioneerd om te suggereren dat ze iets meer betekenen.