De geschiedenis van de westerse beschaving en het maken van wijn zijn zo met elkaar verweven als wijnstokken op een latwerkdraad. Er zijn concurrerende beweringen over waar wijn voor het eerst werd gemaakt, maar er zijn aanwijzingen dat het Midden-Oosten, Oost-Azië en de Middellandse Zee de geboorteplaats zijn van druiven, wijnmaken en het woord wijn zelf.

Van grote tempels en stenen troggen tot scherven van aardewerk en versteende druivenpitten, overvloedige aanwijzingen benadrukken het belang van wijn zowel aan tafel als in de religie. Wijn kwam veel voor in het proza ​​en de poëzie van de antieke wereld, van de Feniciërs en Minoïers tot de Romeinen en Grieken , en in de religieuze teksten van zowel joden als christenen.

Hoewel het fascinerend is om na te denken over het maken van wijn en de verspreiding ervan langs oude handelsroutes, onthoud dat deze landen nog steeds hoogwaardige wijnen produceren van internationale en inheemse druiven. Hoewel ze niet langer als betaalmiddel worden verhandeld of via een houten boot in amforen van klei worden verzonden, herinneren moderne bottelingen uit de geboorteplaats van wijn ons aan de culturele betekenis van wijn.

Bulgarije

Vrouwen leiden muilezelwagens door wijngaard in het district Gavrailovo, nabij Sliven, Bulgarije (Oost-Thracische vallei) / Foto door Mick Rock, Cephas

Archeologisch bewijs van de wijngeschiedenis van Bulgarije gaat terug tot 5.000 jaar of meer. Meer 'recentelijk' maakte de cultus van Dionysus in het oude Thracië gebruik van zelus, of zoete zwarte wijn, om in contact te komen met de natuur. Men denkt dat het is gemaakt van wilde druiven, gezoet met honing en gemengd met water. De Griekse schrijver Xenophon vertelt over een Thracische koning in de 5e eeuw voor Christus. die regelmatig wijn dronken uit hoorns van dieren, en archeologisch bewijs toont aan dat 90 procent van de drinkbekers gerelateerd was aan het genieten van wijn. Andere oude, wijngerelateerde vondsten zijn onder meer munten, figuren en beeltenissen met afbeeldingen van druiven en Dionysus.

Lokaal buiten een Georgische wijngaard / Foto door Marvin Shaouni

Georgië

In 2013 werd de oude methode van Georgië om wijn te fermenteren en verouderen in amforen van klei, qvevris (soms gespeld als kvevris) genoemd, door de UNESCO aangewezen als een traditie van immaterieel cultureel erfgoed. Deze stijl van wijnmaken gaat 7.000 jaar terug, terwijl de karakteristieke rode en witte druiven van het land, Saperavi en Rkatsiteli, worden beschouwd als een van de oudste die nog in cultuur zijn. Het Georgian National Museum in Tbilisi herbergt metalen artefacten uit 3000 voor Christus. met druiven, wijnstokken en druivenbladeren. Bij archeologische opgravingen zijn veel sarcofagen uit het Grieks-Romeinse tijdperk opgegraven, waarop drinkbekers en wijnkannen zijn gegraveerd.

Historische wijnregio's

Kapel en kleine wijngaard bij zonsondergang boven Mesa Pigadia Bay. In de buurt van Akrotiri, Santorini, Cycladen, Griekenland / Foto door Mick Rock, Cephas

Egeïsche Griekenland

De wijnbereiding en de wijnhandel bloeiden op de eilanden van de Egeïsche Zee tijdens de bloeitijd van de Minoïsche beschaving, die duurde van rond 3600 tot 1400 voor Christus. Graven op het eiland Kreta van 5000 jaar geleden dragen afbeeldingen van wijnwerktuigen, en een van 's werelds oudste wijnpersen werd gevonden in de buurt van het dorp Archanes. Artefacten van scheepswrakken en op de eilanden zelf wijzen op een breed handelsnetwerk over de eilanden Chios, Kreta, Lemnos, Lesbos en Rhodos. De mandranken op deze foto van Santorini behoren tot de oudste ter wereld. Tegenwoordig groeien internationale variëteiten zoals Cabernet Sauvignon en Merlot naast minder bekende inheemse druiven als Kotsifali, Liatiko, Mandilaria en Vilana.

Noord-Griekenland

Wijnmakerij Popova Kula in de Republiek Macedonië, wijngebied Demir Kapija / John Kellerman, Alamy

De aanbidding van Dionysus, de god van de wijn, was het sterkst in de regio Macedonië. Elk voorjaar werden ter ere van hem festivals gehouden die samenvielen met de komst van bladeren op wijnstokken. Deze regio in het noorden van Griekenland heeft druiven verbouwd sinds 4000 voor Christus, zoals blijkt uit fossiele druivenpitten die in de hele regio zijn gevonden. Tegen de 8e eeuw voor Christus, toen met wijn gevulde amforen door de Middellandse Zee werden verscheept, schreef Homer over de wijn die hier werd gemaakt. De meest geteelde druif in Grieks Macedonië is Xinomavro, die typisch een donkere en pittige wijn oplevert.

Twee mannen in een wedstrijd voor het rollen van een wijnvat tijdens de viering van de nationale wijndag op het Grote Nationale Vergaderingplein, Chisinau, Moldavië / EPA, Alamy

Moldavië

Versteende druivenpitten gevonden in prehistorische kleipotten en versteende Vitis teutonica-bladeren laten zien dat wijn werd gemaakt in de moderne dorpen Naslavcia en Vavarovka tussen 2700 en 3000 voor Christus. Onderzoekers geloven dat wijn werd gemaakt voor ceremoniële doeleinden, pas meer dan 1000 jaar later maakten Griekse kolonisten de consumptie van thuis populair. Latere Romeinse kolonisten verhoogden de productie nog meer en ze exporteerden wijn door het hele Romeinse rijk vanuit de provincie die ze Dacia Romana noemden. Tegenwoordig omvatten de exportmarkten van Moldavië Europa, Noord-Amerika en Azië, maar de lokale bevolking viert het thuis nog steeds met de levendige Nationale Wijndag in Chisinau.

De tempel van Bacchus in Baalbeck, in het anti-Libanon gebergte / Foto door Christian Kober, Alamy

Libanon

De goed bewaarde en imposante tempel van Bacchus in Baalbek in de Bekaa-vallei in Libanon (gebouwd tussen 150 en 250 na Christus) is versierd met wijnstokken en taferelen uit het leven van de Romeinse god van de wijn. De wijnbereiding hier gaat 5000 jaar terug tot de dagen van de Feniciërs, die tot de eersten behoorden die wijndruiven verbouwden. Ze exporteerden ook wijn naar Rome, Egypte, Griekenland en Carthago. Een graf dat naar verluidt dat van Noach is, het meest bekend om zijn ark, maar ook de eerste wijnmaker van het Oude Testament, bevindt zich in het oosten van Libanon, terwijl in Kana, in het zuiden van Libanon, Jezus water in wijn zou hebben veranderd.

kalkoen

Wijngaard onder Zelve-klifwoningen, nabij Nevsehir, Cappadocië, Turkije / Foto door Dorothy Burrow, Cephas

Archeologische artefacten tonen aan dat pre-Hittitische populaties meer dan 6000 jaar geleden wijn maakten in wat nu Turkije is. De oude mensen van Anatolië noemden wijnvino, die zijn weg heeft gevonden naar een paar andere talen. De druiventeelt in Mesopotamië begon op het vruchtbare land tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat en ging door tijdens de kolonisatie door daaropvolgende populaties. Een latere bevolking, de Frygiërs, zou wijn hebben geïntroduceerd bij Griekse kolonisten, en tegen de 6e eeuw voor Christus werd wijn geëxporteerd naar nederzettingen in wat nu Italië en Frankrijk is. Enkele van de oudst bekende druivensoorten, zoals Boğazkere en Öküzgösü, worden hier nog steeds verbouwd.

Kolossi Castle in de stad Limassol op het eiland Cyprus / Noel Manchee, Alamy

Cyprus

De Cypriotische wijncultuur gaat 5000 jaar terug. Van oude Babylonische geschriften tot Griekse dichters en het Oude Testament, de wijn van dit grote mediterrane eiland is door het grootste deel van de opgetekende geschiedenis geprezen. Vijftien inheemse variëteiten worden op grote schaal verbouwd en het meest beroemde wijnproduct van het eiland is de zoete Commandaria, in de oudheid populair gemaakt door de Tempeliers die hier hun intrek namen. Begunstigd tijdens de Griekse en Romeinse tijdperken, kreeg het zijn naam in de 12e eeuw en is het de oudste wijn ter wereld die tegenwoordig wordt geproduceerd.

Israël

Wijngaard boven het Meer van Galilea, Israël / Foto door Jon Millwood, Cephas

De ligging aan een handelsroute tussen Egypte en Mesopotamië plaatste het oude Israël in het hart van de wijnwereld. Het vijfde boek van de Thora en het Oude Testament, Deuteronomium, verwijst naar de 'vrucht van de wijnstok' als een van de zeven gezegende vruchten van Israël, en er zijn in het hele land ruïnes van 2000 jaar oude wijnmakerijen gevonden. Hoewel wordt aangenomen dat de meeste inheemse druiven zijn uitgestorven, heeft een project aan de Ariel University op de bezette Westelijke Jordaanoever een druif met de naam Marawi blootgelegd die teruggaat tot de Romeinse tijd. Onderzoekers daar gebruiken DNA-testen om andere oude variëteiten te identificeren, zodat ze deze kunnen vermeerderen.