Jaren geleden was het voor een beroemde chef-kok om hamburgers, patat en - snik - shakes te serveren, niets minder dan een carrièremoordenaar geweest.

Maar vandaag lanceren elite keukenkoningen hun eigen fastfoodketens (niet toevallig de meest winstgevende van de restaurantsectoren) sneller dan je kunt zeggen 'Quarter Pounder.' Deze eens exclusieve chef-koks staan ​​vaak open voor grote fanfare en gebruiken hun talenten, samen met topingrediënten, om goedkope comforttarieven voor de massa te creëren.

Chef Danny Meyer's Shake Shack blijft de vaandeldrager van deze beweging. Een in New York geboren hamburger-en-patat-keten, zijn consequent lange rijen - een fenomeen waarvan velen denken dat het opzettelijk is om te helpen bij het opwekken van buzz - zijn net zo bekend als de oprichter. The Big Apple heeft ook Bobby Flay's Bobby's Burger Palace en Tom Colicchio's ’Wichcraft , de ode van de topchef aan sandwiches.

In Chicago heeft Rick Bayless Spel taqueria, en in Washington D.C. en Philadelphia runt Spike Mendelsohn zijn hamburger-en-shake-mekka's Goed spul ​

Pizza is het nieuwste lowbrow-ingrediënt dat culinair blauw bloed aantrekt. Lokale pizzeria - gerund door Bobby Stuckey en Lachlan Mackinnon-Patterson van Frasca-faam - is een samenwerking aangegaan met Chipotle om een ​​pizzeria in Denver te openen die taarten belooft in minder dan twee minuten.

Evenzo Bradford Kent, vooral bekend om zijn creaties bij Olio Pizzeria & Café in Los Angeles, begonnen Blaze Pizza in Pasadena, Californië, om aanpasbare taarten te maken. Een razend succes, Blaze-ketens duiken op in het hele land.

'We gebruiken veel van dezelfde ingrediënten die ik deed toen ik een persoonlijke chef-kok was voor Hollywood-beroemdheden, mensen die in de beste restaurants ter wereld hebben gegeten', zegt hij. 'Ik geef de voorkeur aan het meer inclusieve karakter hiervan.'

Franklin Becker, de New Yorkse chef-kok die werkte bij onder meer Abe & Arthur’s en Brasserie, opende gezondheidsbewust De kleine biet vorig jaar met versgeperste sappen, eiersandwiches en kippenkommen.

'Fast [food] was een genre dat door de meeste chefs als inferieur werd beschouwd', zegt hij. “Maar ik zag een markt die onderbezet was en die dezelfde liefde en aandacht nodig had voor fijne en hippe eetgelegenheden. Daarom staat er elke dag een rij buiten de deur voor de lunch. '