Afgelopen december maakte de Europese Unie dit bekend nieuwe etiketteringsregels dat betekende een drastische breuk met het verleden. Alle wijnen die in de E.U. moeten vanaf 8 december 2023 ingrediënten- en voedingsinformatie op het etiket of via een QR-code bevatten. Allergene stoffen en calorieën moeten ook op het fysieke etiket aanwezig zijn.

Hoofden over de hele wereld draaiden zich om. Twee wijnmakerijen uit Oregon gingen rechtop zitten en kwamen in actie.

Op 18 januari, Sokol Blosser-wijnmakerij in Dundee bracht zijn Estate Rosé of Pinot Noir 2023 uit met een etiket waarop de ingrediënten en de voedingsfeiten voor een portie van vijf ons staan ​​vermeld, inclusief hoeveelheden calorieën, koolhydraten, vetten en eiwitten. Sokol Blosser is van plan deze informatie in de toekomst voor al zijn wijnen aan te bieden.

Twee weken later, Troon-wijngaard in Grants Pass heeft aangekondigd dat het QR-codes gaat toevoegen aan de ingrediëntenlabels die het in 2023 heeft gelanceerd. De codes leiden consumenten naar de website van de wijnmakerij om informatie te ontvangen over ingrediënten, voedingsinformatie en wijnverpakkingen, inclusief flesgewicht.

Een deel van de motivatie van de wijnmakerijen om in actie te komen, zo zeggen ze, was de overtuiging dat de Verenigde Staten spoedig het voorbeeld van de EU zouden volgen, en dat het Alcohol and Tobacco Tax and Trade Bureau (TTB) uiteindelijk in sommige landen de etikettering van ingrediënten en voedingswaarde zou eisen. formulier. Voor Sokol Blosser was het ook een kwestie van ervoor zorgen dat de wijnen die ze naar Europa exporteerden, voldeden aan de EU-normen. wet.

Craig Camp, de algemeen directeur van Troon, denkt dat hoewel het onvermijdelijk is dat de TTB het Europese voorbeeld zal volgen, hij wel weerstand verwacht van de grotere producenten. Hij gelooft dat grote industriële producenten bang zijn dat consumenten negatief zullen reageren op de additieven die zij gebruiken.

“Negentig procent van de wijnen op de markt wordt op die manier gemaakt”, zegt Camp. “Ik denk dat mensen vooral verrast zullen zijn door de hoeveelheid suiker die ermee gemoeid is.”

Maar Troon en Sokol Blosser willen graag tegemoetkomen aan de wens van consumenten en handelspartners om toegang te krijgen tot informatie over ingrediënten en voedingswaarde. “We zijn een kleine nichewijnmakerij die met nichevariëteiten werkt”, vervolgt Camp. “Mensen die onze wijnen kopen, willen deze informatie weten, en wij willen dat ze die krijgen.”

Voor Sokol Blosser-president Alex Sokol Blosser was het ook een kwestie van de aandacht trekken van een bepaald marktsegment. “Millennials en Gen Z-ers willen deze informatie, en ze kunnen zich niets aantrekken van beschrijvingen op het etiket als ‘deze wijn ruikt naar zwarte rozen die zijn gekust door vlinders’”, zegt hij.

Sokol Blosser en Troon lopen momenteel voorop. Biedt hun positionering een concurrentievoordeel? “Ik denk dat dit goed zal zijn voor de verkoop, omdat consumenten deze informatie willen, en we willen hen laten zien dat we een open boek zijn”, zegt Robin Howell, hoofdwijnmaker van Sokol Blosser.

Howell voegt eraan toe dat ze ernaar uitkijkt dat consumenten haar wijnen kunnen vergelijken met merken die de nadruk leggen op lagere calorieën, zoals Skinnygirl-wijnen . Een Skinnygirl-wijn registreert doorgaans 100 calorieën per portie van vijf ons, vergeleken met de rosé van Sokol Blosser, die 117 calorieën bevat, of Troon's Roussanne, die 102 calorieën bevat.

Sokol Blosser merkt ook één grote verrassing op: de positieve reactie van teamleden van de wijnmakerij die diabetes hebben. 'Er zijn veel mensen in dit land die diabetes hebben, en ik heb er nooit bij stilgestaan ​​hoe belangrijk het voor hen zou zijn om de koolhydraten in hun wijn te kunnen volgen', zegt Sokol Blosser.

Natuurlijk is het plaatsen van voedingsinformatie op de etiketten niet nieuw. Oregon wijnhuizen zoals Bakstenen huiswijnen , Homer-kelders En Kunst + Wetenschap heeft dit pad al bewandeld. Maar actie van Sokol Blosser en Troop suggereert dat het niet lang zal duren voordat andere wijnmakerijen in Oregon dit voorbeeld volgen – en daarmee mogelijk ook wijnmakerijen in het hele land. Op de jaarlijkse Willamette Valley Wineries Association in februari stak ongeveer de helft van de aanwezigen hun hand op toen hen werd gevraagd of ze van plan waren ingrediënten- en/of voedingsinformatie aan hun etiketten toe te voegen.

“Ik denk dat dit soort etikettering steeds gebruikelijker zal worden, en niet alleen bij de biodynamische en regeneratieve wijnhuizen”, zegt Camp. “Ik denk dat Oregon, zoals altijd, het voortouw zal nemen in deze categorie.”

Er blijven echter vragen bestaan ​​over eventuele toekomstige verplichte TTB-etiketteringsvoorschriften. 'Wat wordt als een ingrediënt beschouwd?' vraagt ​​Sokol Blosser zich af. “Dat is de grootste zorg van wijnhuizen.”

`; }

Howell hoopt dat de TTB van wijnmakerijen verlangt dat ze alleen vermelden wat er in de wijn terechtkomt en niet de verwerkingshulpmiddelen, wat volgens haar de manier is waarop de E.U. verwerkt ingrediënten. Sokol Blosser gebruikte bijvoorbeeld bentoniet als klaringsmiddel voor hun rosé. Omdat het wordt weggegooid en een consument het niet binnenkrijgt, verschijnt bentoniet niet op het etiket van de wijn.

Nog een zorg? De kosten van voedingstests in een laboratorium, die volgens Sokol Blosser $ 400 per wijnjaar kosten. Jay Somers van JC Somers Wijnhandelaar is van mening dat zelfs één extra productiekost een uitdaging zou kunnen zijn. “Onze marges krimpen elk jaar”, zegt Somers. “Zelfs als we één medewerker een belachelijk laag salaris betalen, zijn we als kleine producent in het beste geval break-even.”

Die test van $ 400 is misschien niet voor elke wijn nodig, geeft Howell toe, die al test op alcoholniveau, suikerniveaus en titreerbare zuurgraad. Met behulp van een gestandaardiseerd glycerinegetal zegt Howell dat ze de voedingswaardecijfers voor toekomstige etiketten kan berekenen. Maar Sokol Blosser van zijn kant beschrijft de totale etiketteringskosten van zijn wijnmakerij als ‘minimaal’.

Wat de TTB ook besluit te doen, Sokol Blosser zegt: “Wij en andere wijnhuizen willen dat de TTB en de E.U. om op dezelfde pagina te staan.”

Onze etiketteringsdekking

• In ' De Europese Unie. Voegt voedingsinformatie toe aan wijnetiketten. Is de VS de volgende? 'Schrijver Aleks Zecevic gaat diep in op de details van het mandaat en hoe dit van invloed kan zijn op Amerikaanse producenten.
• Biologische wijnen uit de E.U . mag in Amerika niet langer als zodanig worden geëtiketteerd vanwege nieuwe regelgeving van het Amerikaanse ministerie van landbouw. Verslaggever Kate Dingwall legt uit waarom.
• ' Wat is een goed wijnetiket? ' vraagt ​​Paul Gregutt. In dit stuk deelt hij de drie belangrijkste elementen.
• Etiketteringstermen kunnen vaak verwarrend en misleidend zijn. Gregutt onderzoekt welke woorden betekenis hebben, en welke niet waar consumenten op moeten letten .

Van de winkel

Vind uw wijn een thuis

Onze selectie witte wijnglazen is de beste manier om te genieten van de subtiele aroma's en heldere smaken van de wijn.

Shop alle wijnglazen