We leven in een visueel tijdperk. En wijn, een product dat vooral de smaak- en reukzintuigen aanspreekt, moet vertrouwen op zijn enige puur visuele component - het etiket - om consumenten aan te trekken.

Een label moet in de eerste plaats voldoen aan strenge wettelijke normen. Details zoals alcoholgehalte, benamingen, waarschuwingsberichten en rassenidentificatie behoren tot de dingen die op elk binnenlands wijnetiket moeten staan. Maar nadat aan deze criteria is voldaan, gaat het bij labels allemaal om de boodschap, zowel vermeld als ingetogen, die producenten willen overbrengen.

Ik ben niet anders dan wie dan ook. Als ik voor een muur met wijn sta, zoek ik naar iets dat eruit springt. Iets waardoor ik de fles wil pakken voor een kijkje. Maar als wijnrecensent moet ik elke millimeter van het etiket van een fles, voor- en achterkant, bestuderen voor informatie. En als wijnrecensent (die geen grafisch ontwerper is), heb ik sterke gevoelens ontwikkeld over de visuele aantrekkingskracht, originaliteit, geschiktheid en algehele kwaliteit die een label belichaamt.

De overgrote meerderheid van de labels is adequaat, maar de andere vallen in een van de drie categorieën: goed, slecht en lelijk. Dit zijn subjectieve indrukken en ik laat het label natuurlijk niet van invloed zijn op de eerste evaluatie van de wijn. Maar als een wijn eenmaal is beoordeeld en blind is beoordeeld, wordt het etiket zorgvuldig onderzocht op de specifieke informatie die het biedt.

Dus wat maakt een label opvallen, in positieve of negatieve zin? Laten we beginnen met lelijk.

Tips voor het verzamelen van wijn en fouten om te vermijden

Is het papier goedkoop? Komen de lettertypen met elkaar in botsing? Zijn de kleuren incompatibel of schokkend? Is de afdruk zo donker of licht dat het onmogelijk te lezen is? Zijn de beelden wazig? Komt het etiket niet overeen met de rest van de verpakking (vorm en gewicht fles, keuze stop, capsule)? Als er te veel 'ja'-antwoorden op die vragen zijn, heb je een lelijk etiket op je handen.

Slechte labels falen op andere manieren. Ze zijn vaak lelijk, maar brengen ook geen andere nuttige informatie over dan de kale vereisten. Hoeveel wijnmakerijen schrijven een algemene paragraaf over hun passie, de zeer speciale plek waar hun wijngaard toevallig wordt aangeplant, of vertellen een verhaal over de leefomgeving van dieren dat niets te maken heeft met wat er in de fles zit? Bewaar de dierenverhalen voor de website. De fles moet zoveel mogelijk uitleggen over de wijn erin.

Dus wat is een echt goed label? Drie belangrijke elementen:

Het is esthetisch verantwoord. Waar moet ik op letten als ik een museum of kunstgalerie binnenloop? Afbeeldingen die mijn oog behagen. We hebben allemaal onze eigen smaak, maar wat wijnetiketten betreft, durf ik te wedden dat er veel overeenstemming is. Een duidelijk frontetiket dat zowel op zichzelf als in de context van een bepaald merkaanbod aantrekkelijk is, maar toch opvalt in een zee van wijn op een winkelrek.

Relevante informatie wordt duidelijk weergegeven. Zoek dit op het achteretiket. De meeste wijnmakerijen werken de details niet elk jaar bij, omdat het extra werk is en verdere goedkeuring van de overheid vereist. Maar als je van wijn houdt, is het dan niet interessant om te weten welke details er zijn gebruikt om die fles te maken? Wijngaarden, wijnbouw, vintage, klonen, fermentatiepraktijken, vatbeheer de lijst met relevante informatie is bijna onuitputtelijk. Maar is het zorgvuldig samengesteld en duidelijk weergegeven? Dat is wat goede labels onderscheidt van rommelige labels.

Facebook / Domaine Divio

Het geeft rekwisieten aan de regionale stijl. Dit is vaker zichtbaar in regio's uit de Oude Wereld zoals Bordeaux en Toscane, maar regio's in de Nieuwe Wereld kunnen ook indruk maken. Een goed voorbeeld is dat van Oregon Domaine Divio , waarvan het elegante label aan de voorkant verwijst naar de klassieke, strakke look van Bourgondië. Het papier, het elegante lettertype en het subtiele kleurgebruik resoneren allemaal. Het achteretiket legt de afleiding van de naam uit, geeft details over de keuzes voor het maken van wijn en bevat verdere technische informatie zonder te verdwalen in een zee van details.