Proefnotities kunnen een handig hulpmiddel zijn bij het kiezen van een nieuwe wijn om te proberen. Maar de wijnwereld zit vol met insider-terminologie die vaak met opzet dubbelzinnig is.

Het goede nieuws is dat als je je nog steeds verloren voelt na het lezen van een wijnrecensie, de fout misschien niet de jouwe is. We decoderen zeven veelgebruikte proeftermen om de volgende keer dat de proefnotities van een schrijver je doen willen schreeuwen te helpen: 'Vertel me gewoon wat je bedoelt!'

Foto door Julia Lea / Getty

Rode en zwarte bessen

De smaken van rode en zwarte bessen lijken misschien een eenvoudige proefnotitie, maar zijn alle bessen echt hetzelfde? Zou je in een andere context een framboos gelijkstellen aan een cranberry?

Wat recensenten meestal bedoelen, is dat wijnen met de smaken van rode bessen vaak helder en sappig zijn, terwijl donkere bessen kunnen duiden op een meer broeierige, genuanceerde wijn. Maar als een proefnotitie simpelweg rode en zwarte bessen zegt, kan het zijn dat je je hoofd krabt en je afvraagt: 'Zou het niet het een of het ander moeten zijn?'

Voorwaarden voor wijnproeven en wat ze echt betekenen

Misschien moeten proevers hun keu doen vanuit het snoeppad. Wanneer rood en zwart samen worden gebruikt, bedoelen ze gemengde bessen - denk meer aan granaatappel, cranberry en zwarte kers, of zelfs iets dat lijkt op een handvol kegels tegelijk in je mond duwen. Wijnen met deze eigenschappen van gemengde bessen hebben iets meer gewicht, maar veel sappige zuren en een algemeen gevoel van verwarde fruitigheid.

Foto door Julia Lea / Getty

Tropisch

De term tropisch op zichzelf is wazig - er is een hele wereld van tropisch fruit met sterke, verschillende smaken. Wat bedoelt een schrijver? Ananas? Papaja? Kokosnoot? Deze tropische smaken verschillen allemaal enorm.

Voordat je de proever gaat beschuldigen van luiheid, moet je bedenken dat de wijn zelf misschien wel de niet-inspirerende is. Wijnen die zijn geproduceerd in een meer direct quaffable stijl tegen een portemonnee-vriendelijke prijs, zijn vaak eenvoudig gemaakt. Velen streven niet naar specifieke smaken zoals ananas en guave, maar kiezen eerder voor een algemene mengelmoes die ongecompliceerd is, maar een sappig en rijp smaakpalet oplevert.

Foto door Julia Lea / Getty

Kruid

De term specerij op zichzelf biedt niet veel. Het kan versgebarsten zwarte peper of zoete kruidnagel betekenen. Het kan noten van hazelnoot betekenen, maar het kan ook anijs betekenen. Deze ongrijpbare term is bijna onmogelijk te decoderen zonder enkele meters rode draad in een slecht verlichte kamer.

Er zijn een paar aanwijzingen om naar te zoeken. Als je geluk hebt, kan de specerij in kwestie elders in de notitie worden vermeld, mogelijk later verduidelijkt met specifieke verwijzingen naar zoiets als kaneel of nootmuskaat. Kruid in de mond of als onderdeel van de afdronk verwijst echter vaak bedrieglijk helemaal niet naar een kruidensmaak, maar is in plaats daarvan een verzamelnaam die verwijst naar een prikkelend gevoel op de tong dat niet gemakkelijk te definiëren is door tannine of zuurgraad.

Foto door Julia Lea / Getty

Mineraliteit

Deze veelbesproken term krijgt veel aandacht, maar wat betekent het eigenlijk?

Context is hier de sleutel. Als het type mineraal wordt gespecificeerd, zoals graniet of rivierrotsen, is de betekenis duidelijk en zal de wijn een uitgesproken steenachtige smaak hebben. (Denk terug aan de tijd dat je een kind was en op een gegeven moment met een steen of twee in je mond eindigde.) Maar als de noten gewoon 'mineraliteit' zeggen zonder kwalificaties, is er waarschijnlijk een duidelijke, scherpe, maar niet verschroeiende zuurgraad het vermelden waard - een die niet is gekoppeld aan een specifieke smaak, zoals 'citroenkalkzuur'. Het gevoel is er maar is meer neutraal.

Foto door Julia Lea / Getty

Vers

Soms klinkt het misschien alsof proevers in de jaren tachtig naar veel hiphop hebben geluisterd als ze het hebben over 'verse' wijnen. Hopelijk zijn er meer aanwijzingen in de rest van de noot, want vers op zichzelf betekent niet heel veel (en is vaak hand in hand met een even vage 'mineraal').

Deze wegwerpterm, als er geen verdere context wordt gegeven, is een goede aanwijzing dat de wijn eenvoudig is, meer gericht op primaire fruitsmaken. Het staat vaak voor neutrale of subtiele smaken en veel zuurgraad die op de een of andere manier geen sterke indruk achterlaat.

Foto door Julia Lea / Getty

Open

Ooit gelezen 'Dit is een open wijn', en denken, nou ja, ik heb hem net geopend? Je bent niet alleen. Deze vage smaakterm wordt vaak beschreven met andere onduidelijke bewoordingen, zoals genereus of benaderbaar.

Wijn die als open wordt beschreven, kan worden opgevat als een oproep tot actie, omdat deze wijn direct klaar is om te drinken. 'Open' betekent dat de wijn zich heeft ontwikkeld en zich in zijn optimale drinkvenster bevindt. Er zijn geen subtiele nuances om in deze wijnen te zoeken.

Foto door Julia Lea / Getty

Gedempte aroma's

Sommige wijnen zijn van nature aromatischer of geparfumeerder dan andere, maar het is niet noodzakelijkerwijs een indicatie van kwaliteit, en rode wijnen die bedoeld zijn om te verouderen, kunnen worden omschreven als strak of gesloten terwijl ze nog jong zijn. Maar als aroma's worden beschreven als gedempt, versluierd of met agressieve wervelingen uit het glas moeten worden gehaald, verwijst je beleefde schrijver misschien naar iets anders: zwavel.

SO2 stabiliseert wijn, helpt bij een lang leven, reizen naar het buitenland en behoudt de delicate, verse fruitsmaken in uw rosé, maar als er te veel zwavel is, kan het de aroma's van uw wijn dempen. In meer extreme gevallen kan dit effect worden gecombineerd met aroma's van uien of recentelijk geslagen lucifers.

Geen zorgen. Zwavel heeft de neiging om 'weg te blazen' met een korte tijd om te luchten. Zwavel beschermt uw wijn tegen zuurstof, maar slechts zo lang als deze openstaat. Als je wijn gedempte aroma's lijkt te hebben, giet hem dan in een karaf of karaf en wacht een paar minuten. Je volgende smaak zal je misschien verrassen.