In tegenstelling tot de weelderige groei die door de zomer wordt aangewakkerd, snijdt de winter een wijngaard tot op het bot. Wijnstokken laten hun bladeren vallen en onthullen spichtige armen en korstige stammen. Voor het ongetrainde oog ziet het er misschien somber uit.

Toch vinden er belangrijke processen plaats, zoals knop- en wortelgroei, snoeien, onderdrukking van ongedierte, ziekten en meer. De schrijver Paul Theroux zei ooit dat 'de winter een seizoen is van herstel en voorbereiding'. Het weerspiegelt de mentaliteit van wijnbouwers tijdens de koude, donkere dagen die velen van ons doen mopperen.

Rosehall Run Vineyards ligt in Prince Edward County, Canada / Foto met dank aan Rosehall Run

Na de herfstoogst kunnen wijnstokken rijpen en hun vernieuwingsknoppen verharden voor het volgende groeiseizoen. Dan kunnen hun wortelsystemen zich uitbreiden om voedingsstoffen op te zuigen in een 'groeispurt in het late seizoen', zegt Dan Sullivan, wijnmaker en medeoprichter van Rosehall Run Vineyards in Prince Edward County, Canada ​

Kiemrust komt daarna. Het is de staat die vaste planten zoals wijnstokken aan het einde van hun jaarlijkse cyclus binnenkomen.

Naarmate de temperatuur daalt en de dagen korter worden, neemt de actieve vegetatieve groei af. Wijnstokken gaan door verdiepingsstadia van rust. Ecodormantie, veroorzaakt door de geleidelijke kanteling van de herfst weg van de zon, fases in endodormantie, de wijnstokversie van REM-slaap.

Net zoals mensen een hekel hebben aan het rechtstreeks van korte broeken naar pufferjassen springen, voor wijnstokken, 'is acclimatiseren aan de winter het beste als het geleidelijk gebeurt', zegt Sullivan.

Deze rustperiode is essentieel voor herstel. Door het langzamere metabolisme van de wijnstok kan hij koolhydraten opslaan voor wanneer wijnstokken overgaan of afsterven in de lente. Zie het als een winterslaap voor een grizzlybeer Pinot Noir en riesling wijnstokken.

Door klimaatverandering verschuiven weerpatronen en creëren ze nieuwe uitdagingen. Er is veel discussie over zomerhitte en droogte, maar de winters zijn ook veranderd.

De lengte van de kiemrust en de temperatuurvariatie zijn afhankelijk van de geografische breedtegraad van een regio. Meest Vitis vinifera , of gewone wijnstokken, groeien waar seizoensovergangen voorkomen in beide halfronden. Hoewel wijnstokken wat veerkrachtig zijn bij koud weer, over het algemeen tot -5 ° F, worden wijngaarden in noordelijke regio's zoals Canada en Hokkaido, Japan, geconfronteerd met grotere uitdagingen, met name door polaire wervelstormen.

Snelle temperatuurdalingen en diepe bevriezingen testen de vastberadenheid van zowel wijnstokken als wijnboeren, zegt Sullivan. Hij begraaft zijn budwood voor het volgende seizoen met aarde.

'Dit zorgt voor voldoende isolatie om de wijnstokken te beschermen tot temperaturen onder 20 ° F', zegt hij. 'Sneeuw is ook een goede isolator.'

Schommelingen in het wild vormen ook gevaren voor endodormante wijnstokken, zegt Moritz Haidle, wijnmaker bij biologische familiewijnmakerij Karl Haidle-wijnmakerij in Württemberg, Duitsland.

'Als het midden in de winter warm wordt en de wijnstok denkt dat de lente begint en sap in zijn aderen krijgt, [en] dan wordt het weer koud, dat is gevaarlijk', zegt hij.

'De belangrijkste overweging bij het snoeien in de winter is het voorkomen van de verspreiding van ziekten van de wijnstokstam', zegt Brandon Sparks-Gillis, Dragonette / Foto door Brandon Sparks-Gillis

Zodra wijnstokken vol gaan Schone Slaapster gaan boeren de velden in om te snoeien. Haidle wacht tot het laatste blad weg is, vaak begin januari, om de groei van het voorgaande jaar terug te brengen.

Snoeien ondersteunt de gezondheid van wijngaarden, definieert toekomstige opbrengsten en vormt wijnstokken voor groei en trainingsstructuren zoals de 'gobelet' bush-wijnstokken van Priorat, versus de verticale scheutpositie die gebruikelijk is in Californië.

Kale takken maken snoeien ook gemakkelijker.

'De belangrijkste overweging bij het snoeien in de winter is het voorkomen van de verspreiding van ziekten aan de wijnstokstam', zegt Brandon Sparks-Gillis, mede-eigenaar en covigneron van Dragonette-kelders in Santa Barbara, Californië.

Zoals veel telers moet Dragonette destructieve kwalen bestrijden, zoals Eutypa dieback, een schimmelinfectie die de plant geleidelijk doodt. Symptomatische of dode wijnstokken worden in de winter gemakkelijker opgemerkt. Boeren moeten echter extra voorzichtig zijn als ze snoeien op winderige en regenachtige dagen, wanneer sporen zich kunnen verspreiden in verse sneden.

De lente brengt zijn eigen uitdagingen bij het snoeien met zich mee.

'In Santa Barbara County zijn twee van onze belangrijkste wijnbouwrisico's de late voorjaarsvorst en versplintering als gevolg van de hoge windsnelheid tijdens de bloeiperiode', zegt Sparks-Gillis.

Zijn team verzacht deze gevaren door laat in de winter te snoeien. Dit vertraagt ​​de knopbreuk, de eerste groene groei die verschijnt aan een wakende wijnstok bij hoge temperaturen. Vorst beschadigt tere toppen en jonge bladeren, wat de oogst van een boer kan verminderen.

Als de knop later breekt, wordt de oogst voorbij 'piektemperaturen in de zomer' gedrukt, zegt Sparks-Gillis, zodat ze fruit kunnen plukken in koelere, gunstigere omstandigheden.

De koudere temperaturen in de winter helpen ook bij het onderdrukken van plaagpopulaties. Sparks-Gillis wijst op de historische droogte tussen 2012 en 2017 als bewijs.

'Tijdens de ... droogte waren de milde winters in Californië problematisch omdat ze er niet in slaagden om de populaties met glazige scherpschutters terug te slaan', zegt hij. 'Als gevolg hiervan groeide hun populatie en nam de ziekte van Pierce toe, wat grote schade aanrichtte, vooral in de Sta. Rita Hills [Amerikaans wijnbouwgebied]. '

Weingut Karl Haidle is een van de oudste wijnmakerijen in de Duitse Remsvallei / Foto door Markus Medinger

Andere wintervoordelen zijn specifiek voor regio's. Californië verwelkomt zijn jaarlijkse bodemverzadiging tussen november en maart. Regens vullen watervoerende lagen en reservoirs aan, maar ze reinigen ook de grond, zegt Sparks-Gillis.

'Winterregens zijn belangrijk in onze regio omdat ze zoutophoping in de bodem helpen voorkomen, wat giftig is voor wijnstokken… een probleem tijdens droogtejaren', zegt hij. 'Als we meerdere stormen krijgen ... wordt de bodem gezuiverd en heeft het volgende groeiseizoen minder waterstress.'

Haidle zegt dat neerslag in de winter steeds belangrijker wordt bij het hydrateren Duitsland wijngaarden. Sneeuwsmelt en regen compenseren nu de drogere zomers in Duitsland.

Is wijn uit de Oude en Nieuwe Wereld in het tijdperk van klimaatverandering achterhaald?

Door klimaatverandering verschuiven weerpatronen en creëren ze nieuwe uitdagingen. Er is veel discussie over zomerhitte en droogte, maar de winters zijn ook veranderd. De gevolgen van afnemende winters baren telers wereldwijd.

'De kiemrust wordt korter vanwege de zachte winters', zegt Haidle. 'Dat is gedeeltelijk de reden waarom de oogst de afgelopen jaren zo vroeg was. Dit verhoogt ook de dreiging van late vorst. '

Sparks-Gillis heeft meer variabiliteit opgemerkt tijdens de winter en het hele groeiseizoen, met een trend naar warmere, drogere omstandigheden.

'Dit is verontrustend vanwege de problemen met zouttoxiciteit en de verspreiding van de ziekte van Pierce', zegt hij.

En dus, als we van wijn houden, moeten we leren van de winter te houden.