Reizen

Reis door Charleston, South Carolina, als een barman

Meaghan Dorman, bardirecteur voor bars in New York City De Bennett De Raines Law Room en Beste Irving , op weg naar Charleston, South Carolina voor een drankconferentie voor de industrie, de tweede jaarlijkse BevCon , en als ze niet aan het vergaderen was, was ze op pad om lokale lekkernijen te proeven. Ze schreef haar drank- en eetavonturen voor Wijnliefhebber

Dinsdag: The Rarebit, Rodney Scott’s BBQ, The Royal American

Ik las een interview met Anthony Bourdain waarin hij zei dat hij nooit vliegtuigvoedsel eet, zodat hij hongerig op zijn bestemming kan aankomen. Ik heb dit geadopteerd, dus alleen water en amandelen op de luchthaven.

Irish Coffee bij The Rarebit / Foto door Meaghan Dorman

11 uur: Als ik in Charleston aankom, kan ik nog niet inchecken, dus ik dwaal erheen De Rarebit op King Street. Het restaurant is altijd geweldig, maar vooral gastvrij tijdens de rare pre- en post-lunchuren wanneer het lastig is om een maaltijd te krijgen.

Ik bestel koffie. De barman vraagt: 'Wil je het Iers maken?' Ik zeg ja. Ook smelt een pasteitje.

Barbecue-hemel bij Rodney Scott's / Foto door Meaghan Dorman

17.00 uur: Na het einde van de seminars gaan [bartender uit Houston] Alba Huerta en ik naar Rodney Scott's BBQ en bestel een hele varkenssandwich, ribben, gebakken meerval, gebakken bonen, mac-n-kaas, koolsla en friet.

Alle Zuiderse voedselmensen lijken elkaar te kennen. Rodney geeft ons bananenpudding, wat goddelijk is. Ribben en gebakken bonen vallen op in een alomvattend heerlijk feest, gecombineerd met een Westbrook Belgisch witbier, White Thai. We rollen terug naar het hotel, waar ik eindelijk incheck.

9 uur 's avonds: Nog steeds zo vol van BBQ, is er geen ruimte voor extra diner. We hebben een paar 'barovernames' gedaan, waar bezoekende barteams hun vaardigheden laten zien. Tegen 23.00 uur zijn we om De Royal American voor een karaokeparty. Ik zing geen karaoke, maar ik ben een geweldige cheerleader voor mijn zangvogelvrienden terwijl ik geniet van een Anderson Valley G&T Gose. Er is niets beters in warm Charleston-weer dan een ijskoud, zuur / zout bier.

Woensdag: Revelator Coffee, Jeni's Splendid Ice Cream, Stems & Skins, Proof, The Ordinary, The Belmont

9 uur: Nog steeds vol van BBQ. U krijgt hier echt waar voor uw geld.

10u30 's ochtends: Het late ontbijt bestaat uit een cortado en een deel van een chocoladecroissant Revelator Coffee

Bruine boter, brosse amandel en koffie-ijs bij Jeni's Splendid Ice Cream / Foto door Meaghan Dorman

16.00 uur: Na seminars lopen [barman uit New Orleans] Abigail Gullo en ik naar beneden Jeni's Splendid Ice Cream Koop een bolletje Brown Butter Almond Brittle (zo goed als het klinkt) en koffie-ijs.

19.00 uur: Een van onze bemanningsleden heeft een auto, dus we rijden ernaartoe Stengels en huiden in North Charleston. Op het bord staat 'Fresh & Freaky Ferments.' Het menu draait om ingeblikte zeevruchten, gepekelde items en charcuterie.

We drinken een fles Manzanilla en daarna een fles rijkere witte wijn. De groep bestelt octopus / olijven spiesjes, ibérico ham, coquille ceviche, forel escabeche, sardines, scheermessen, pittige tonijn paté, kokkels, slakken op toast, een mix van kaas en charcuterie en deze werkelijk geweldige burrata en gefermenteerde tomatensalade.

9 uur 's avonds: Terug naar het King Street-gebied om de volgende avond met barovernames te zien. Ten eerste is mijn thuis weg van huis in Charleston, Bewijs Na daar drie pop-ups te hebben gewerkt tijdens het Charleston Wine + Food Festival, ben ik er vast van overtuigd dat ik nu een officiële medewerker ben.

Wine Lover's Guide to Charleston

23 uur: In de straat, Het gewone doet een late-night menu met gastchef Steven Satterfield van Miller Union in Atlanta. De plaats is super druk als we aankomen, maar we pakken op het nippertje de barstoelen. Als een baas bestelt Alba een magnum cider.

12 uur: Nadat we onze enorme fles cider op hebben, gaan we de straat over naar De Belmont Ik hou van The Belmont! Het speelt altijd stomme zwart-witfilms, barmannen dragen dunne zwarte stropdassen en witte shirts, en de service is zeer deskundig en snel. Ik heb een boulevardier - een van mijn favoriete slaapmutsen.

Alba en ik vragen de barman of ze nog steeds dit dessertpanini-ding maken dat we drie jaar geleden hadden en waar ik letterlijk nog steeds van droom. Hij zegt ja, en een paar minuten later hebben we een gloeiend hete boterham met filodeeg gevuld met Nutella en banaan, overgoten met poedersuiker.

Donderdag: Revelator Coffee, Le Farfalle, Leon's, The Ordinary

9 uur: Nog vol van gisteravond, dus geen ontbijt, maar altijd plaats voor een andere cortado bij Revelator Coffee. Ik spreek later op de dag op een seminar en ik heb zenuwen voor spreken in het openbaar. Ik eet niet veel tot na het seminar.

Underberg / Foto door Meaghan Dorman

15.30 uur: Oef, seminarie gedaan! Underberg , een Duits digestief, wordt rondgeleid op de conferentie, dus ik heb een paar slokjes te zeggen sayonara tot nerveuze spreekbuik.

17.00 uur: Ga naar De vlinders De oorspronkelijke versie van Perla op Minetta Lane in New York City was pure magie voor mij, dus ik was erg opgewonden om te horen dat de chef, Michael Toscano, een nieuwe onderneming aan het plannen was toen hij naar Charleston verhuisde. Dezelfde geweldige pasta, maar op een op het Zuiden geïnspireerd menu in een grotere, lichtere ruimte. Er zijn zelfs enkele bekende gezichten die de Perla-bar werken die naar Charleston is verhuisd.

Ik heb een spritz (Dolin Rouge, Cappelletti, Amaro Sfumato, bubbels) met een verscheidenheid aan happen, gedachten aan het borrelen van het tweede diner. Duim omhoog voor de Corn Frittelle, een koele maïskolf met taleggio en chiliboter. Ook een prachtige carpaccio van octopus en steak tartaar. Ik ben dol op steak tartaar, maar het moet wat crunch hebben voor textuur. Niets is zo triest als sponsachtig brood of doorweekte wafelchips. Deze heeft dunne, superkrokante, aardappelstickachtige chips en een vleugje zwarte truffel.

Ik kies voor een pasta met zeevruchten: scialatielli met kleine kokkels, chili en knoflookbroodkruimels. Uitstekende textuurbalans en een mooie portie mosselen. Blije buik.

8:30 in de avond: Alba en ik vergrendelen barstoelen in het hoofdrestaurant van Leon's , want het is tijd voor gebakken kip en oesters. Ik begon me zorgen te maken dat ik Leons deze reis zou missen, maar het universum houdt van me en ik heb een bevroren gin-tonic in mijn hand (jammie!). Ben dol op de houtgestookte oesters hier, hoewel we er ook wat rauw hebben.

Alba krijgt een fantastisch uitziende garnalenrol met aardappelchips die er bovenop zijn verkruimeld, maar ik spaar mezelf voor gebakken kip. Als het aankomt, stelt het niet teleur! Knapperige huid, sappig en de juiste hoeveelheid kruiden. Daarna delen we een softijs, want de machine staat recht voor ons en we zitten al een uur naar ijs te staren.

22.30 uur: We zijn terug bij The Ordinary voor oestersliders: drie perfecte happen gebakken oester, knapperige slaw en een vleugje hete saus op een Parker House-rol. Neem een hibiscus gose in een pintglas met ijs en een citroen, want soms hou ik van mijn bier op ijs. Een vriend verderop in de bar stuurt kaviaar en ik heb een heerlijke kleine blini om mijn reis af te sluiten.