Ergens op het kruispunt van de spreuken dat 'goede dingen in kleine verpakkingen komen' en 'geweldige wijnen komen uit randgebieden', vind je de wijnindustrie van Nova Scotia. Nova Scotia, de kleinste wijnregio van Canada, ligt aan de Atlantische kant van Noord-Amerika, een extreme, wind en zee-geveegde grens.

De locatie biedt Nova Scotia niet alleen de verkoelende zeebries en de matigende effecten die essentieel zijn voor zijn koele, zure heldere wijnen. Het was ook een van de eerste stops voor ontdekkingsreizigers uit Europa. Al in de 17e eeuw werden er wijnstokken aangeplant voor de wijnproductie^theeuw - een van de eerste teelten in Noord-Amerika. Met bodems die zijn uitgehouwen door de gletsjers van de ijstijd en mariene-winterharde hybride druiven die een voorkeursbehandeling krijgen, zijn de wijnen van Nova Scotia net zo uniek als ze komen.

Het is ook een van de meest uitdagende gebieden ter wereld voor wijnstokken. Zorgvuldige selectie van locaties en toegewijde wijnbouw zijn vereist om de koude, sneeuwrijke winters te overleven. Met temperaturen die tot ver onder nul dalen, moeten wijnstokken inactief en beschermd zijn om te overleven. In goede winters is er genoeg sneeuw om iglo's te maken en de wijnstokken te beschermen, met kwetsbare jongere exemplaren en transplantaten die soms met aarde moeten worden gemalen.

Planters Ridge

De provincie produceert jaarlijks minder dan 500.000 dozen - een druppel in de emmer vergeleken met de 21 miljoen dozen die elk jaar in het hele land worden geproduceerd. Commerciële wijnbereiding is eigenlijk pas de afgelopen 25 jaar in de regio ontstaan. Tegenwoordig zijn er meer dan 70 telers, ongeveer 20 wijnmakerijen en 800 hectare wijngaard in zeven regio's in Nova Scotia.

'Je moet de zuurgraad omarmen. Het valt hier gewoon niet. ' —Simon Rafuse, wijnmakerij Blomidon Estate

Annapolis Valley en Gaspereau Valley zijn de belangrijkste wijnproducerende regio's, twee oost-west valleien die zich ontvouwen in de Bay of Fundy, met de hoogste getijden ter wereld. De dagelijkse getijdenverschuiving (tot 16,5 meter) transformeert de valleien in twee gematigde corridors. Het zorgt voor een verkoelende zomerbries en een grote niet-bevroren watermassa in de winter, waardoor druiven kunnen gedijen.

Bijna een kwart van de wijnmakerijen in Nova Scotia produceert mousserende wijnen om te profiteren van het extreem verlengde groeiseizoen van de regio.

Wijnmaker Jean-Benoit Deslauriers loopt door de wijngaard bij Benjamin Bridge

Jean-Benoit Deslauriers, wijnmaker voor Canada's meest geprezen mousserende wijnhuis, Benjamin Bridge , zegt dat de fenolische rijpheid die in augustus in Sonoma werd gevonden, in november hetzelfde niveau bereikt in Nova Scotia. Dat geeft maanden meer rijpheid in de druiven, en het houdt ook een laserstraal van zuurgraad in stand.

'Grootheid in wijn wordt vaak gevonden wanneer het potentieel voor optimale rijpheid wordt bereikt op het 11e uur', zegt Deslauriers. 'Wat is een betere illustratie van dat principe dan groeien in Nova Scotia?'

'Je moet de zuurgraad omarmen', zegt Simon Rafuse, wijnmaker bij Blomidon Estate Winery ​'Het valt hier gewoon niet.'

Wijngebieden in opkomst

Benjamin Bridge heeft veel aandacht besteed aan traditionele champagnedruiven, chardonnay, pinot noir en pinot meunier vanwege de traditionele methode bruisen. Net als andere Nova Scotiaanse wijnmakerijen produceert het echter ook wijnen van verschillende winterharde hybride druiven.

Aromatische witte druiven, zowel hybride als vinifera, worden gebruikt voor wijnen met de aanduiding Tidal Bay. Druiven die veel voorkomen in deze heldere, knapperige, bloemige witte wijnen zijn l'Acadie Blanc, Vidal, Geisenheim, Petite Milo, Ortega, Seyval Blanc en Pinot Gris.

Tidal Bay beslaat heel Nova Scotia en de druiven moeten goedgekeurde variëteiten zijn, 100% Nova Scotia geteeld en niet meer dan 11% alcohol bevatten. Een proefpanel beoordeelt de wijnen om er zeker van te zijn dat ze het kenmerkende Nova Scotiaanse smaakprofiel demonstreren: levendig vers groen fruit, dynamische zuurgraad en karakteristieke mineraliteit.

Chardonnay-wijnstokken

Craig Pinhey, co-auteur van The Wine Lover's Guide to Atlantic Canada , ziet de toekomst van Nova Scotia-wijnen zo hoog stijgen als de getijden van de Bay of Fundy.

'Ik denk dat de aanplant van vinifera zal toenemen en dat we meer goede Riesling, Chardonnay en Pinot Noir als tafelwijnen zullen zien, evenals andere minder bekende vinifera,' zegt hij. 'Wat bubbels betreft, we hebben aangetoond dat we geweldige premium traditionele methode [mousserende wijnen] kunnen maken van zowel klassieke vinifera als hybriden, maar de vraag is of de markt het kan verdragen. We kunnen het zeker redden als er een markt voor is. '

Deslauriers ziet geen reden om het niet te proberen.

'Het is alleen maar logisch dat een niet-stereotiep microklimaat, een microklimaat dat aan de rand ligt, zich niet vertaalt in een veelzijdig terroir dat in staat is om uit te blinken in het nastreven van verschillende stijlen', zegt hij. 'Als een gespecialiseerde omgeving gelijk staat aan gespecialiseerde producten, ligt de toekomst van Nova Scotia in het nemen van de sprong in het diepe door te focussen op de weinige stijlen die op een hoog niveau kunnen worden bereikt, zoals de traditionele methode, sprankelend en knapperig, aromatisch wit.'