Tannines zijn een essentieel onderdeel van het mondgevoel en de beweeglijkheid van sommige wijnen. Maar wetenschappers denken dat ze ook kunnen worden gebruikt om kunststoffen te maken die voedsel langer vers kunnen houden.

De tannines van een wijn komen meestal uit de zaden en schillen van de druif. Ze behoren tot een klasse chemicaliën die bekend staan ​​als polyfenolen, dezelfde antioxidanten waarvan wordt aangenomen dat ze rode wijn de gerapporteerde gezondheidsvoordelen geven.

Hoewel sommige tijdens de fermentatie aan wijn worden toegevoegd, blijven de meeste tannines in de druivendraf, of worden de stengels, zaden en andere materialen na het persproces weggegooid.

Nu zouden deze afval-tannines een nieuw leven kunnen krijgen.

Paul Kilmartin en Charlotte Vandermeer aan de Universiteit van Auckland in Nieuw-Zeeland / Foto met dank aan Paul Kilmartin

Paul Kilmartin, een professor in wijnchemie bij Nieuw-Zeeland Universiteit van Auckland , gebruikt de weggegooide tannines om plastic te maken dat de houdbaarheid van verpakt voedsel kan verlengen. Hij raakte voor het eerst geïnteresseerd in tannines vanwege hun antimicrobiële eigenschappen. Kilmartin wilde ze gebruiken om antimicrobiële kunststoffen te ontwikkelen voor gebruik in medische omgevingen die de verspreiding van infecties zouden kunnen verminderen. Dus probeerde hij tijdens het gieten tannines aan het plastic toe te voegen om het door het materiaal te verspreiden.

Tijdens het fabricageproces ontdekte Kilmartin echter dat tannines hun antimicrobiële eigenschappen verloren.

Hoewel hij teleurgesteld was, realiseerde Kilmartin zich dat de kunststoffen het antioxiderende effect van de tannines behielden. Hij gebruikt deze plastics nu om voedsel verser te houden, omdat antioxidanten kunnen reageren met chemicaliën die oxidatie en langzame bederf veroorzaken.

Kilmartin creëerde verschillende plastic films die tannines bevatten en testte hun effect als verpakking voor oliën. De tannines moeten in contact komen met het voedsel, dus hij verwacht dat vloeistoffen zoals olie er het meest van zullen profiteren.

'We kunnen de oxidatie van oliën - bakoliën, visoliën en plantaardige oliën - in contact met deze films vertragen', zegt Kilmartin. 'Wij geloven dat het antioxiderende effect van die tannines aan de oppervlakte van die films die oxidatiesnelheid vertraagt.'

Kilmartin ontdekte dat de tannines de houdbaarheid van een olie tot 30% kunnen verlengen voordat ze ranzig worden.

Druivenafval in Nieuw-Zeeland / Foto met dank aan Paul Kilmartin

Dit zou niet alleen voedselverspilling kunnen helpen voorkomen, maar het zou ook de toevoegingen kunnen verminderen die vaak worden gebruikt om olie te conserveren. De tannines zijn geïmpregneerd in het plastic, dus ze moeten voorkomen dat ze in de olie terechtkomen.

'Een druiventannine zou dat niet doen', zegt Kilmartin. “Het blijft op het oppervlak van de film. Het zijn dus dingen die in contact komen met die film die hiervan zullen profiteren. '

'Er zijn veel zeer interessante moleculen in de natuur met een verscheidenheid aan eigenschappen, antioxidanten, enz.', Zegt Nicolas Brosse, een professor aan de Universiteit van Lorraine in Frankrijk ​Zijn onderzoek richt zich op het gebruik van chemicaliën gewonnen uit natuurlijke bronnen, waaronder tannines, om betere materialen te ontwikkelen.

'[Het werk van Kilmartin is] haalbaar, maar er zijn veel moeilijkheden te overwinnen', zegt Brosse. 'Bij ons werk met tannines hebben we bijvoorbeeld aangetoond dat het mogelijk is om tannines op te nemen in thermoplasten [kunststoffen die bij verhitting een nieuwe vorm kunnen krijgen], maar de grootste moeilijkheid is de compatibiliteit tussen het plastic en de tannine. Het betekent dat de uiteindelijke eigenschappen [van het plastic] niet goed genoeg zijn en dat het materiaal te broos is. '

Kilmartin werkt nu samen met kunststofexperts in Nieuw-Zeeland om de verpakking verder te ontwikkelen voor commercieel gebruik.

Gist: hoe een machtige kleine schimmel evolueerde om de wereld te veranderen

Het extraheren van de tannines heeft ook een bijkomend voordeel, omdat het de draf van afval beter bruikbaar maakt voor compost en het risico op milieuverontreiniging verkleint, zegt Kilmartin.

'Marlborough, een relatief nieuwe wijnbouwregio in Nieuw-Zeeland, is de afgelopen 25 jaar enorm gegroeid en ze hebben een groot probleem met het omgaan met deze afvalstroom', zegt hij. 'Diezelfde tannines die we proberen te extraheren, kunnen erg slecht zijn als je enorme hoeveelheden in rivieren en waterwegen laat spoelen.'

Kilmartin zegt dat het extraheren van de tannines op de lange termijn milieuvoordelen kan hebben.

'Als we de tannines via een extractiestap eruit halen, denken we dat dat resterende materiaal geschikter maakt om in een bodemcompost te gaan', voegt Kilmartin toe. 'We hebben wat proeven gedaan om te zien hoe zaailingen zullen groeien, en het lijkt te helpen als je wat van die tannines eruit haalt om het beter bruikbaar te maken als compostmengsel.'