Het Oloffson Hotel, een gotische Wes Anderson-achtige structuur hoog op een heuvel in Port-au-Prince, Haïti, staat bekend om zijn rum punch.

Veel succes met het krijgen van het recept.

Ik probeerde het, terwijl ik bij zonsopgang alleen een onverstandige taxirit maakte door enkele van de schetsmatigere delen van de stad, terwijl ik racete tegen een pick-up van 10.30 uur voor de reis naar huis. Ik had een rusteloze nacht doorgebracht met dromen over die met fruit beladen punch, en ik kon niet naar huis gaan zonder op zijn minst te proberen het recept te bemachtigen.

Natuurlijk was de barman er niet. 'Kom later terug,' adviseerde de griffier met een glimlach, niet onder de indruk van het merkwaardige verzoek om drank in de vroege ochtend.

De Oloffson heeft zijn aandeel in eigenaardige dingen gezien. Het werd eind 19e eeuw gebouwd als een herenhuis voor de president van Haïti, later werd het een militair hospitaal en uiteindelijk een hotel / speeltuin voor de rijken en beroemdheden.

Het hotel ging over van Walter Gustav Oloffson, de voormalige zeekapitein die het peperkoekhuisachtige gebouw zijn naam gaf, aan Roger Coster, een Franse fotograaf. In de jaren vijftig stond het hotel bekend als het 'Greenwich Village of the Tropics' omdat het een excentrieke cast van acteurs, schrijvers en artiesten aantrok, waaronder auteur Graham Greene.

The Oloffson zou gewoon weer een griezelig luxehotel zijn, ware het niet dat de rumpunch van Joseph César, een Haïtiaanse barman die bijna vanaf het begin bij de Oloffson zat, niet was ontstaan.

César stierf in 1981, en met hem het recept voor de 'echte' rumpunch van het hotel.

Het was Césars rumpunch die Greene naar het hotel bracht dat hij zou vereeuwigen in zijn roman uit 1966 (en later film), The Comedians. In het boek wordt de Oloffson omgevormd tot de Trianon. Zijn barman, Joseph, gebaseerd op César, maakt ook ‘beroemde rumpunches’.

César stierf in 1981, en met hem het recept voor de 'echte' rumpunch van het hotel.

Ik probeerde het recept te pakken te krijgen - en dat mislukte. Ik ben niet alleen. Rum-uitblinker Jeff 'Beachbum' Berry probeerde het recept voor de felgekleurde stoot van de huidige eigenaar van Oloffson, Richard Auguste Morse, te persen. ('Het is een wereld van geheimen', drong Morse aan.)

Toch is niet alles verloren. Twee versies van de punch maken vandaag de ronde.

Oloffson's Rum Punch

Ten eerste publiceerde tiki-goeroe Trader Vic een recept voor 'Olaffson's Punch' [sic] in zijn bartending-gids uit 1946, waarin hij adviseerde om het te maken met 'fijne Haïtiaanse cognac-achtige rum'.

In de tijd van César waren misschien andere rum verkrijgbaar, maar vandaag leidt dat een recht pad naar Barbancourt, een distilleerderij dicht bij de Oloffson, in Petiotville, dus zoveel over het recept is in ieder geval duidelijk. Berry publiceerde een variatie op Vics punch in zijn boek, Potions of the Caribbean.

Optie nr. 2 is 'César’s Punch', een met grenadine verrijkte variant die oorspronkelijk in Playboy verscheen in 1973, en die de belangrijkste bron lijkt te zijn voor de meeste volgende artikelen over de Oloffson.

Eenmaal thuis heb ik beide variaties door elkaar gehaald en de filmversie van The Comedians gedownload. Bij de eerste vermelding van de rumpunch, hief ik de mijne als eerbetoon, een glas in elke hand, en dat voelde helemaal niet vreemd aan.