Vorige week, journalist Becky Paskin heeft een Twitter-thread geplaatst over Jim Murray's Whisky Bijbel , een invloedrijk boek dat sinds 2003 jaarlijks wordt uitgegeven. Daarin schetste Paskin een aantal bijzonder huiveringwekkende regels uit het laatste deel.

“Heb ik eerder zoveel plezier gehad met een sexy 41-jarige Canadees? Ja, dat heb ik. Maar het was nu een paar jaar geleden en het was geen whisky. Was het plezier dat we hadden beter? Waarschijnlijk niet ', luidt Murray's beschrijving van een Canadian Club-whisky.

En in een recensie van een Glenmorangie-fles: “Als whisky gesekst kon worden, zou dit een vrouw zijn. Elke keer dat ik Morangie Artisan tegenkom, duikt het op met een nieuwe look, een ander parfum. En stemming. Het lijkt niet in staat te zijn een besluit te nemen. Maar weet hij hoe hij je hart moet pruilen, verleiden en winnen ...? Oh ja.'

Voor velen in de branche is het niet geheel verrassend dat één schrijver zich op zijn gemak voelde om zijn naamregel op nonchalante vrouwonvriendelijke teksten te zetten. Wat meer teleurstellend is, is dat meerdere redacteuren, marketeers en andere uitgevers er geen probleem mee hadden of hun zorgen niet konden laten horen.

Dat kan zijn omdat de taal in De Whisky-bijbel is niet geïsoleerd. In bars en media wordt alcohol vaak gekoppeld aan stereotypen die schadelijk en diep raar zijn. Drankjes afbeelden als 'meisjesachtig' of 'mannelijk' lijkt misschien onschadelijk voor sommige schrijvers of drinkers, maar alle stereotypen hebben gevolgen.

‘Echte mannen drinken whisky’

Lynn House is de nationale gedistilleerde specialist en portfoliomixoloog voor Heaven Hill-merken , waaronder onder meer Elijah Craig Bourbon en Rittenhouse Rye. Ze werkt al zeven jaar bij Heaven Hill, maar daarvoor was ze barman in Chicago. Ze creëerde de cocktailkaart voor het met een Michelin-ster bekroonde restaurant Blackbird, waar op een dag een klant binnenkwam en haar vroeg om hem de barman te geven.

'‘ Ik ben de barman ’,’ zei House tegen hem. Hij verzocht haar iets voor hem te maken dat ze niet wilde drinken. 'De veronderstelling was, denk ik, als vrouw, of als persoon van kleur, dat ik alleen superzoete dingen zou drinken', herinnert House zich. 'Dus ik heb een wodka-frisdrank voor hem gemaakt.'

Ze trok hem niet aan. House is een whiskydrinker, gespeend Bourbon sinds haar jeugd in Bowling Green, Kentucky. Ze houdt ook van Tequila, Cognac en gerijpte rum. '‘ Ik drink geen wodka-frisdrank ’, '' herinnert ze zich dat ze tegen haar klant zei:‘ Dus ik heb je gegeven waar je om vroeg. ’Hij stotterde en House stond hem vriendelijk toe om hun uitwisseling opnieuw te beginnen.

'Dat is slechts een van de weinige verhalen die ik je zou kunnen vertellen over mensen die aannames doen over wie je bent, wat je drinkt en wat je weet.'

Lynn House, nationaal specialist in gedistilleerde dranken en portfoliomixoloog voor Heaven Hill-merken / Foto met dank aan Heaven Hill

In de binaire wereld van gendergerelateerde alcohol worden wodka-frisdranken, met hun lage caloriegehalte en naar verluidt niet-uitdagende tot niet-bestaande smaken, vrouwelijk gecodeerd. Andere 'meisjesachtige' drankjes zijn vaak fruitige tropische cocktails, rosé en alles wat met vlierbloesemlikeur te maken heeft.

Whisky sluit daarentegen aan bij machismo. Op de show Parken en recreatie wordt dit fenomeen belichaamd door het personage Ron Swanson, een blanke, heteroseksuele, besnorde man van middelbare leeftijd, gespeeld door de echte Lagavulin-liefhebber Nick Offerman. Naast zijn voorliefde voor houtbewerking en emotionele verwijdering, demonstreert Ron zijn mannelijkheid met zijn affiniteit met Schotse whisky.

'Whisky's en Bourbons worden beschouwd als‘ mannelijke ’sterke dranken,” zegt Sarah McCoy, barman bij Tony's Corner Pocket in Houston, Texas. Beide categorieën zijn doorgedrongen om 'meer sekse-inclusief te worden ... aantrekkelijk voor zowel vrouwen als queer-ruimtes', voegt ze eraan toe.

Maar wat zeven seizoenen van Lagavulin van Ron Swanson of 17 edities van de prozashow van Jim Murray is dat dit concept diepgeworteld is. Whisky wordt al lang op de markt gebracht als vloeibare mannelijkheid, geserveerd op de rotsen in een glas met zware bodem. Of, beter nog, netjes genoten in een kamer met een open haard en veel in leer gebonden boeken, per Anchorman Ron Burgundy drinkt een whisky.

“Toen ik jong was, dacht ik:‘ Ik moet whisky drinken, want dat is wat mannelijke mannen drinken ’, zegt barman Justin Golash. Hij herinnert zich hoe in het begin van zijn carrière een cool ogende mannelijke vaste klant tegen hem zei: 'Echte mannen drinken whisky.' Het was vormend, zegt Golash. Toen hij begin twintig was, paste hij zijn drankvoorkeuren daarop aan.

'Ik ben sindsdien geëvolueerd', zegt hij.

Golash heeft gewerkt in twee whisky-centrische bars in Washington D.C. Hij merkt op dat 'mannen andere mannen aansporen' over de vraag of hun bestellingen mannelijk genoeg zijn. 'Ik zie ook dat cocktails geslacht worden, waarbij je mensen hebt die weigeren uit glazen met steeltjes te drinken omdat ze denken dat dat niet mannelijk is.'

Barman Joshua Madrid uit Portland, Oregon heeft soortgelijk gedrag gezien onder volledig mannelijke groepen drinkers bij Multnomah Whisky-bibliotheek , met een gedistilleerde drankcollectie van 1500 flessen

'Als ik in een whiskybar met een flinke Scotch-portefeuille werk, hoor ik vaak mannen elkaar roepen als een van hen niet met geturfde whisky overweg kan', zegt Madrid. 'Ik heb dingen gehoord als:‘ Oh, merkte niet dat je een rok droeg ’toen hun mannelijke medegasten een geturfde whisky weigerden en in plaats daarvan kozen uit een andere categorie gedistilleerde dranken.'

Die man zou er misschien voor kiezen om die avond geen whisky te bestellen. Of misschien verloochent hij het unieke karakter van de whiskycultuur voor het leven. Voor whiskymerken is dit een ernstig nadeel in een concurrerende industrie waar wodka de meest verkochte drank is bijna een derde van het binnenlandse marktaandeel ​Whisky, altijd het bruidsmeisje, komt binnen op 24%.

Julia Ritz Toffoli, uiterst links, op een Women Who Whisky Kilbeggan-evenement / Foto door Daphne Youree

Whiskyvrouwen zullen je hart breken

De fijne kneepjes van aan drank grenzende mannelijkheid creëren complicaties voor vrouwelijke whiskydrinkers. Het omgekeerde van de Scotch-swilling mannelijke man is de whiskyvrouw. Ze drinkt hard en is gehyperseksualiseerd, een knock-out met een stenen glas in een perfect gemanicuurde hand.

In haar essay 'Let Us Now Retire the Whisky Woman', beschrijft Courtney Balestier het titulaire archetype als 'eeuwig in een bar zitten met leren fauteuils en flatterende verlichting, wachtend op jou om te vragen of ze hier weg wil. Of misschien vraagt ​​ze het jou, want ze drinkt whisky en daarom is ze stoer (maar niet te stoer) en krachtig (maar niet krachtiger dan jij). Ze is altijd sexy, altijd wild, altijd dorstig. '

Het stereotype viert heteroseksuele en vrouwelijke vrouwen omdat ze van een zogenaamde mannelijke geest houden. Door hun nabijheid tot mannelijkheid lijken ze koeler en verdienen ze meer respect dan wanneer ze vast zouden houden aan vrouwelijke voorkeuren, zoals wodka-frisdrank of handwerk. Zoals Jim Beam en Johnnie Walker woordvoerders Mila Kunis en Christina Hendricks intiem versterkt whisky ook de sexappeal - hoewel in het algemeen alleen als de vrouwelijke drinkers in kwestie al aantrekkelijk zouden worden gevonden door patriarchale conventies.

Deze Jessica-Rabbit-with-a-dram-fantasie heeft vertakkingen in het echte leven.

Julia Ritz Toffoli verhuisde tien jaar geleden naar New York City en was opgewonden om de lokale barscene te verkennen. Telkens wanneer ze whisky bestelde of interesse toonde in whisky, ontving ze ongevraagde opmerkingen van mannelijke klanten.

'Ze zeiden dingen als:‘ Oh dat is een sterke drank voor een kleine dame! Weet je zeker dat je het aankan? ’Of‘ Zou je niet liever wat wijn hebben? ’Of zelfs de meer seksistische versies,‘ Oh, als je van whisky houdt, vraag ik me af wat je nog meer lekker vindt? ’, Herinnert ze zich.

Het was onaangenaam, maar Ritz Toffoli was vastbesloten om ruimte voor zichzelf te creëren in whisky. Ze wist al dat ze de geest leuk vond. Dus vormde ze Vrouwen die whisky , een gemeenschap van whiskyliefhebbers die vrouwen identificeren, en organiseert kroegentochten en educatieve evenementen. De groep heeft nu 10.000 leden wereldwijd.

Barman Sarah McCoy. Foto door Sebastian Gutierrez / Foto met dank aan Sarah McCoy

Het drinken van whisky is bedoeld om plezierig te zijn, en toch kunnen maar weinig vrouwen het doen zonder ongevraagd commentaar of onwetende deelname aan een reductieve meme. Het is veel bagage voor een drankbestelling om mee te nemen.

'Ik schrijf de heteronormatieve percepties op dezelfde manier als ik‘ Je gooit als een meisje ’waarneem,’ zegt McCoy. 'Het is bedoeld als vernederend, of een negatieve verwijzing naar vrouwen. Ik reageer meestal met ‘Dankjewel’. ''

Ritz Toffoli gelooft dat sommige potentiële vrouwelijke whiskydrinkers door seksualisering, tokenized of anderszins worden opgelegd, weg van de categorie worden.

'Als jij het product bent, kun je niet ook de consument zijn', zegt ze. 'Dat is iets waar we vanaf proberen te komen, omdat we de consument zijn. We consumeren whisky en we genieten ervan. En we zijn hier niet om iemand anders een geïdealiseerde vrouw te laten consumeren, die alleen geïdealiseerd is omdat ze de verwachtingen van wat een vrouw is, tart. '

Annuleringen en verlenging

De stereotypen waarmee whisky gepaard gaat, zijn ook slecht voor het bedrijfsleven.

'Als branche hebben we historisch gezien iedereen over het hoofd gezien, behalve de hetero blanke man', zegt House. 'Dat is het waargenomen publiek van wie whiskydrinkers zijn.' Maar groepen houden van Black Bourbon Society en Bourbon Vrouwen presenteren sterke tegenargumenten, merkt ze op.

En de koopkracht van andere demografische groepen is verbluffend. Volgens gegevens van Nielsen, zwarte Amerikanen hebben $ 1,3 biljoen jaarlijkse koopkracht en Latinx-consumenten in de VS uitoefenen $ 1,5 biljoen. De advocaat meldt dat LGBTQ koopkracht overtrof $ 917 miljard in 2017.

Dergelijke omvangrijke markten negeren of vervreemden is een politieke beslissing die van invloed is op de bedrijfsresultaten. Critici zouden de tweets van Paskin misschien afkeuren als 'cultuur annuleren', maar niet-onderzochte paradigma's schaden de drankenhandel meer dan Twitter ooit zou kunnen.

Sinds Paskin tweette, gaven vooraanstaande merken en zoals Beam Suntory verklaringen af ​​die Murray's seksistische taal verwerpen. Het is bemoedigend om deze steun te zien, als het jammer is dat een freelanceschrijver zonder de formele steun van een publicatie of instelling de reactie moest initiëren.

De ondergrondse ruimtes waar drinken als vrouw een radicale daad was

Wat volgt? Hopelijk zullen bedrijven het onthouden De Whisky-bijbel controverse en meer pluralistisch denken over de markt. Het aannemen, promoten, vertegenwoordigen van en omgaan met mensen met verschillende genderidentiteiten, etnische achtergronden en seksuele geaardheden zal de industrie alleen maar versterken.

Het zal het ook voor barmannen gemakkelijker maken om in hun levensonderhoud te voorzien.

'Als je een man in de bar hebt die denkt dat hij de zwaarste overvaste rogge moet drinken die je hebt, en dan kan hij niet blijven hangen?' zegt Golash. 'Hij heeft maar één drankje en vertrekt. Maar hij zou waarschijnlijk vier aardbeien-daiquiri's hebben verpletterd. '