Ik ontmoette Fernando Mendoza bij het laatste tolhuisje op de snelweg naar Chihuahua City, drie uur ten zuiden van de grens tussen de VS en Mexico. Voordat ik een wijngaard in het midden van de woestijn bezocht, kreeg ik de vertrouwde pijn van het terugkeren naar mijn geboorteplaats: opwinding om weer contact te maken, gevolgd door bezorgdheid over hoe vreemd ik me voelde. Maar mijn culturele identiteit overdenken moest wachten. Ik was daar om mijn nieuwsgierigheid te stillen over hoe uitzonderlijke wijnen gemaakt konden worden in het verzengende, bergachtige woestijngebied van Noord-Chihuahua - een gebied dat bekend staat om zijn vee, carne seca, doopsgezinde kaas en narco-activiteit.

Encinillas wijngaarden en wijnmakerijen , eigendom van de Mexicaanse zakenman en miljonair Eloy Vallina, ligt tegenover een natuurreservaat (ook dat van Vallina) in een vallei die wordt bediend door twee natuurlijk voorkomende watervoerende lagen, wat verklaart waarom Vallina zelfs druiven kan verbouwen, zoals de 16e-eeuwse Franciscaanse monniken die het hacienda die hier nog steeds staat.

Plotseling gebeurde het, iets dat ik in mijn jaren van wijndrinken nog nooit zo sonoor had meegemaakt.

Vallina begon de onderneming ongeveer tien jaar geleden. Hij wilde zien of het land nog steeds de legendarische monnikswijn kon produceren waarover hij las. Maar wat begon als een privé-experiment voor zijn gezin, groeide uiteindelijk uit tot een wijngaard op ware grootte, die jaarlijks meer dan 400 ton druiven produceerde.

Na een korte rondleiding over het terrein proefde ik een fles met Mendoza, de wijngaarddirecteur. Hij vertelde me dat hij gewoonlijk geen wijngaardrondleidingen gaf en waarschuwde dat de wijn nog minstens zes maanden flesrijping nodig had. In het begin moest ik een glimlach faken terwijl ik dronk. Toen hij me vertelde over de exponentiële groei van hun werking (de wijn zou binnenkort in de VS verkrijgbaar moeten zijn), knikte ik beleefd en liet ik regelmatig mijn glas ronddraaien in de hoop op een wonder.

De Amerikaanse droom vinden door middel van wijn

En plotseling gebeurde het, iets wat ik in mijn jaren van wijndrinken nog nooit zo sonoor had meegemaakt. De vloeistof in het glas smolt samen tot een heerlijk slokje met hints van leerachtige tabak, zwarte bes en perfect ingetogen tonen van alcohol. Hoe toepasselijk dat een vintage uit de woestijn buiten de plaats waar ik geboren ben, na jaren van wijnconsumptie, de eerste zou zijn die deze vertoning voor mij uitvoerde.

Ik heb het nooit gehaald naar mijn geboorteplaats Chihuahua. Ik nam een ​​bus terug naar El Paso met wat flessen om te proeven. De bottelingen van Megacero en La Casona waren ongelooflijk aantrekkelijk.

Maar niets kon het eureka-moment overtreffen dat werd veroorzaakt door die jonge fles onuitgebrachte Malbec.

Ik merk vaak dat ik kijk of het al in de Verenigde Staten verkrijgbaar is, wetende dat ik nu elke dag een fles naar me toe kan sturen wanneer ik verlang naar een voorproefje van Chihuahua - een voorproefje van thuis.