Het lijkt eenvoudig genoeg: u kiest wat u eet en kiest vervolgens een drankje. Nippen, kauwen, doorslikken, herhalen.

Maar voor wijnliefhebbers kan de schijnbaar basishandeling om samen te kiezen wat ze willen eten en drinken opwindend zijn. Bliss kan zo simpel zijn als frites met een borstel Champagne of als pionier als rauwe zee-egel met een zoute Etna Bianco.

In een wervelwind van steeds mondialer wordende opties voor eten en drinken kan het landschap van combinatiemogelijkheden - en mogelijke valkuilen - echter zenuwslopend zijn.

Mijn suggestie? Stop met het volgen van de regels.

Combinaties van eten en drinken, vooral met betrekking tot wijn, zijn historisch gehinderd door regels. Vaak herhaald zijn de brede suggesties: vlees met rode wijn, zeevruchten met wit. Wat samen groeit, gaat samen.

Voor diegenen die op zoek zijn naar specificiteit, hebben wijnexperts volledige boekdelen geschreven waarin het samenspel van gewicht, zuurgraad of aromatische verbindingen tussen bijvoorbeeld een kruidachtige Silvaner en grasachtige asperges wordt berekend.

Het wordt tijd dat we loslaten op de glorieuze overvloed aan voedsel en dranken die voor ons beschikbaar zijn.

Lastig is echter dat de meeste van deze regels zijn ontwikkeld in een wereld waarin mensen over het algemeen alleen lokaal verkrijgbare eten en drinken consumeerden. Generaties lang werden deze tradities gecodificeerd vanuit grotendeels eurocentrische perspectieven. Als conventionele wijnwijsheid bieden ze een comfortabel uitgangspunt. Voor hedendaagse Amerikaanse liefhebbers van eten en wijn zijn ze vaak overkoepelend, formeel en niet te relateren.

Begrijp me nu niet verkeerd: ik kleineer de wonderen van oesters niet Muscadet of wild zwijn met Chianti ​Klassieke, beproefde combinaties blijven bestaan ​​omdat ze heerlijk zijn. Maar de meeste regels van de westerse combinatie van eten en drinken kwamen grotendeels voort uit de logistieke realiteit. Rijstwijn is nog onbekend in de Loire , en West-Australisch Shiraz is niet altijd een optie in Toscane ​Mocht je de kans krijgen, dan raad ik beide aan als alternatieve combinaties voor oesters en zwijnen.

Amerikanen zijn een opmerkelijk heterogene groep, en we eten en drinken een bonte verzameling dingen. In toenemende mate zoeken we sushi net zo vaak op als steak en snakken we naar taco's naast (of gevuld met) Koreaanse barbecue. Naast vertrouwde wijn, bier of sterke drank, bieden lokale restaurants en winkeliers ongekende drankselecties van minder bekende producenten, onbekende regio's en variëteiten.

Hoe u de mousserende wijnen van Sonoma kunt combineren met zeevruchten

Woorden als Tequila , rijstwijn, huisdier-nat en baiju zijn onderdeel geworden van ons vocabulaire.

Om nog maar te zwijgen van het feit dat het overtreden van regels als Amerikanen enigszins in onze nationale psyche zit. We schuwen kledingvoorschriften vaak, praten te luid in de stille treinwagon en gebruiken fietsstroken zelden correct. Het wordt tijd dat we loslaten op de glorieuze overvloed aan voedsel en dranken die voor ons beschikbaar zijn.

Door te drinken wat je lekker vindt, worden vaak heerlijke combinaties op biologische wijze geïntroduceerd. Toevallige mash-ups van ogenschijnlijk ongerijmd voedsel zoals vette tonijnsashimi met een subtiel gekoesterde Chambolle Musigny of prikkelende Époisses-kaas met sake zijn enkele van mijn meest opgewekte wedstrijden ooit. Gratis styling is misschien niet altijd perfect, maar het is zelden een aanfluiting en altijd de beloning waard.