Door een modern leven van Amazone-gemak te leiden, is het gemakkelijk om de lange geschiedenis van wijn te vergeten en de complexe reis die het ondernam om gebotteld en kant-en-klaar in de winkelrekken aan te komen. Vooral de Duitse superster-druif, Riesling. De druif werd tenslotte niet van de ene op de andere dag 'nobel'. Er zijn meer dan een paar Instagram-foto's op een strand in Tulum nodig om de koningin van de witte wijnen te worden, toch?

Riesling, wijn en alcohol gaan ver terug. Na de klokkentoren van de jaren zeventig, voordat koningin Victoria regeerde of Jezus Christus werd geboren. In feite was alcoholische gisting bekend bij Germaanse stammen. Vóór 50 voor Christus , dronken de oude Germanen mede, een wijnachtige drank gemaakt van gefermenteerde honing. Het was in deze tijd dat mensen begonnen te experimenteren met de teelt van wilde wijnstokken. De soort die tegenwoordig in Duitsland wordt aangetroffen, Vitis vinifera, is voortgekomen uit die vroege inspanningen. Een geweldig voorbeeld van menselijke nieuwsgierigheid die tot vooruitgang leidt.

Na 50 voor Christus , wordt wijn interessant. Het is bekend dat Romeinen graag dronken. Ze droegen een God op aan wijn en gezelligheid. Maar nippen van gefermenteerde druivenmost uit bekers was niet hun uitvinding. Door veroveringen ten noorden van de Alpen ontdekten Romeinen de wijnbouw van de Grieken en Etrusken en verspreidden deze vervolgens naar Germaanse gebieden. In feite brachten Romeinen de eerste wijnstok naar de Moezelvallei. Bewijs van hun wijnpersen blijft vandaag. Als bewijs van de Romeinse goede smaak (althans in wijn), komen veel locaties overeen met de locaties van de beste wijngaarden van vandaag.

Tegen 330 na Christus , de wijncultuur bloeide. Genoeg om de eerste wijnkelder van Duitsland, gelegen in Trier, te bouwen. De bekendheid van Duitse wijn begon zich te verspreiden - letterlijk en figuurlijk. Romeinen vervoerden wijn op schepen langs de rivieren, en de dichter Decimius Magnus Ausonius schreef Mosella waarin hij over de steile wijngaarden van Moezel gutste.

De eerste Duitse wijnkenner was ongetwijfeld keizer Karel de Grote. Als centrale leider en heerser van het Frankische rijk speelde hij een belangrijke rol bij het verspreiden van wijn door het christendom. De wijnbouw werd grotendeels beheerd door kloosters, een trend die eeuwenlang werd voortgezet. Inderdaad, monniken plantten enkele van de bekendste wijngaarden zoals Prälat.

In 1435 Verdient Riesling zijn eerste geregistreerde vermelding, geschreven als 'Riesslingen'. In 1552 hielp Jheronimus Bock, een Duitse botanicus en arts, bij de modernisering van de studie van planten en de spelling van Riesling. Hij droeg bij aan de wijdverbreide overtuiging dat Riesling zijn oorsprong vond in het Rijngebied.

In 1787 De keurvorst en aartsbisschop van Trier deden een drang naar kwaliteit door te besluiten dat alle 'slechte' wijnstokken worden vervangen door Riesling. Binnen zeven jaar had hij iets bereikt, zijn inspanningen resulteerden in een van de grootste Riesling-teeltgebieden ter wereld.

Tegen de jaren 1850 , De populariteit van Riesling explodeerde, met hogere prijzen dan Bordeaux en Champagne. Een eeuw later zou het Deutsches Weininstitut (Duits Wijninstituut) opgericht worden, gevestigd in de buurt van Mainz, om toezicht te houden op de internationale marketing van Duitse wijnen.

En tot slot: de moderne tijd. Halverwege de jaren negentig bleek een renaissance voor de witte druif. Kwaliteit en vraag namen toe en Riesling nam de troon van Duitse wijnen over. Met een marktaandeel van ongeveer 40% had Duitsland het grootste Riesling-teeltgebied ter wereld ontwikkeld. Om jonge telers aan te moedigen de fakkel te dragen, heeft het Deutsches Weininstitut de 'Generation Riesling' -organisatie opgericht. De leden van 35 jaar en jonger tonen vaardigheid, ervaring en kwaliteit die de dynamische ontwikkeling in de Duitse wijnhandel vertegenwoordigen.

En dat is slechts een momentopname van hoe deze nobele Duitse druif duizenden jaren later op uw eettafel belandde.