Cultuur

Hé, allemaal, Syrah is niet slecht

Ik heb net een vlucht geproefd Syrah , en elke slok was een geheel eigen reis.

Er was de zalvende, weelderig rijpe stijl, boordevol gestoofd fruit, bakkruiden en gerookt vlees, met voldoende zuur en tannine om het gewicht in evenwicht te brengen. Er was de delicate, bloemige benadering, licht op de voeten met elegante aroma's van violet en lavendel, zwevend bovenop een kalkachtig, gebeiteld frame. En dan was er nog de extremere expressie, doorspekt met jodium, laurier, olijventapenade en gemalen peperkorrels, waarbij de hartige elementen de achtergrond van vlierbessenjam ruimschoots overtreffen. Ik was niet verrast. Syrah-vluchten zijn elke keer zo: ze glijden van hedonistisch en rijk naar hoekig en intellectueel, waarbij ze af en toe al die punten in hetzelfde glas aanraken. Ongeacht de stijl, ze zijn bijna uniform van hoge kwaliteit en scoren consistent beter dan hun tegenhangers in rode wijn, althans op mijn schaal. En dat is zonder enige langdurige rijping, maar ik heb ontdekt dat Syrah de meest interessante artiest uit de kelder is, omdat de tijd de neiging heeft om extra harmonie toe te voegen aan die onderscheidende smaken en aroma's.

Dit vind je misschien ook leuk: Alles wat u moet weten over Syrah/Shiraz

Ook al proef ik een eindeloze reeks verrukkingen Pinot Noirs van over de Centrale Kust als wijnrecensent voor Wine Enthusiast noem ik Syrah nog steeds mijn favoriete rode druif. Ik ben niet alleen. Veel wijnexperts, van andere critici en wijnmakers tot sommeliers en wijnkopers, houden net zo intens van Syrah. En toch blijft hij, vergeleken met andere variëteiten, deel uitmaken van de ondersteunende cast, verborgen achter de supersterren Cab, Pinot en zelfs Mr. Rode mix .

Of dat dacht ik tenminste, gebaseerd op jarenlang hetzelfde horen. In eerste instantie heb ik dit artikel voorgesteld als het zoveelste argument waarom het Amerikaanse publiek meer aandacht aan de druif zou moeten besteden. Maar ik ontdekte al snel dat mijn perceptie een herijking nodig had.

Ik had gelijk dat Syrah de grote jongens bij lange na niet uitdaagt. Maar ik was blij om te horen dat de druif, na bijna twintig jaar van overdreven hoop en daaruit voortvloeiend verdriet, een comfortabele stoel aan tafel heeft gekregen. Zeker, Syrah lijkt misschien meer op de eigenzinnige tante dan op de grootvader van de mondiale wijnfamilie, maar producenten beseffen dat dat prima in orde is. Ze is sowieso interessanter, en eindelijk denken genoeg moderne wijnliefhebbers dat ook.

Schop de jam eruit

“Aan de bovenkant van de markt is er altijd vraag geweest naar Syrah”, legt Keith Mabry uit, die al zeventien jaar Europese wijn importeert en verkoopt voor K&L Wine Merchants in Hollywood. Hij doelt op wijnen uit het Noorden Rhône , waar wijnboeren moeite hebben om Syrah te verbouwen op steile, rotsachtige hellingen die voortdurend eroderen.

“Het is gewoon een locatie waar geen grote productie mogelijk is”, zegt hij, “dus ze zijn vaak steeds duurder.”

Syrah op instapniveau vinden van de Oude wereld was bijna onmogelijk. 'Er lag niet veel echt goede Syrah van $ 12 op de plank; je moest $ 30 uitgeven om in de categorie te komen om er meer over te weten te komen', zegt Mabry. “Dat stond het aanvankelijke succes van de categorie in de weg.”

Er was één uitzondering. 'Decennia lang was de Australische Shiraz het enige spul dat in grote hoeveelheden werd verkocht en goedkoop was en goed werd beoordeeld', zegt Mabry. Maar die jamachtige stijl zorgde uiteindelijk voor verwarring op de markt, omdat consumenten niet konden zeggen of de Syrah die ze kochten rijp of ingetogen zou zijn.

Dat hield niet op Californië wijnboeren moeten ervan weerhouden te denken dat Syrah de volgende grote ontwikkeling zou kunnen zijn, gesterkt door het feit dat de druif overal kan groeien. De aanplantingen namen in de jaren negentig enorm toe, vaak in warme streken waar Syrah productief maar niet bijzonder interessant was. Toen kwam de film Sideways uit, die de populariteit van Pinot Noir deed exploderen, net toen al die nieuwe Syrah klaar was voor de markt. Plotseling was er een overvloed, de media merkten het op en mensen begonnen te zeggen dat Syrah naar verloren geld rook.

Syrah lijkt misschien meer op de eigenzinnige tante dan op de grootvader van de mondiale wijnfamilie, maar producenten beseffen dat dat prima in orde is.

Niemand hield zich steviger aan die achtbaan vast dan Bob Lindquist. In 1982 richtte hij Qupé Wine Cellars op als een op Syrah gebaseerd merk, maar verloor uiteindelijk het label in 2019 voorgoed aan investeerders nadat hij zes jaar eerder partners had ingeschakeld, deels als gevolg van de financiële problemen die de druif de afgelopen decennia met zich meebracht.

“Syrah leek de natuurlijke weg”, zegt Lindquist, die nu Syrah en meer onder de naam maakt Lindquist familiewijnen etiket. “Ik hield van de variëteit en er werd zo weinig mee gedaan in Californië. Het leek gewoon een goed idee. Ik denk nog steeds dat het een goed idee was. Maar ik lach om te denken: als ik Pinot Noir had gedaan en Chardonnay en gewoon bij die twee blijven – wie weet waar Qupé uiteindelijk heen zou zijn gegaan?

Hij genoot altijd steun van invloedrijke retailers en restaurants, maar zag nooit dat de druiven aansloegen op de bredere markt. 'Niemand heeft een Syrah in Meiomi-stijl gemaakt en deze van de grond laten komen, wat de categorie ten goede zou komen', zegt Lindquist.

Hij is zich terdege bewust van het inherente dilemma van Syrah: de obscure zintuiglijke kwaliteiten die experts tevreden stellen, zijn een belangrijke reden waarom het er niet in slaagt een breder publiek aan te trekken. “In het uiterste geval koel klimaat Syrah kan een beetje raar zijn”, geeft Lindquist toe. “Ik hou van dat personage, maar Joe Consumer kan de exotische Syrah niet per se waarderen. Ze geven de voorkeur aan de fruit-voorwaartse kant.”

Sommelier en wijnmaker Hayden Felice heeft nooit problemen gehad met het verkopen van Syrah tijdens zijn jaren van restaurants runnen in New York City, Los Angeles en Santa Barbara. “Misschien spreekt die zwarte olijven- en spekvet- en rokerige, gamy-kwaliteit niet iedereen aan”, zegt Felice. 'Maar er zit zoveel meer karakter in de druif zelf, dat ik het nooit zo moeilijk heb gevonden om te verkopen.'

Maar toch als producent die voor zijn merk zowel Syrah als Pinot Noir en Chardonnay maakt Trippers & Vraagers , Felice gaat de uitdaging uit de eerste hand aan. “Pinot is voor ons een stuk makkelijker te verkopen dan Syrah”, zegt Felice. Toch zijn de prijzen voor hem Sta. Rita Heuvels fruit stijgt. “Toen ik begon, was Syrah een veiligere investering, omdat je iets goedkoper kon verkopen”, zegt hij. 'Maar nu concurreer je met de prijzen van pinots voor één wijngaard, wat moeilijker te doen is met Syrah.'

Meer van deze auteur: Sta. Rita Hills is meer dan alleen Pinotland

Een andere opmerkelijke nieuwkomer bij het maken van Syrah is Maayan Koschitzky, die zijn carrière heeft opgebouwd Cabernet Sauvignon uit Napa Valley voor Screaming Eagle en talrijke Phillippe Melka-projecten. Maar Syrah was zijn ‘eerste liefde’, dus voegde hij er een botteling van Bien Nacido Vineyard aan toe Santa Maria-vallei aan zijn La Pelle Wines-line-up. (Hij maakt er ook een paar in zijn wijnmakerij in Israël , waar hij vandaan komt.)

'Ik heb altijd genoten van de diversiteit van Syrah, en hoe het echt kan laten zien waar het wordt verbouwd en van de stijl van de wijnbereiding', zegt Koschitzky. “Elke wijn is zo’n showcase van de druivensoort, de plaats en de mensen.”

Syrah is inderdaad variabeler dan Cab, en blijft daardoor wat moeilijker te verkopen aan een breed publiek, zelfs als het doordringt tot de meer deskundige markt. 'Het is een jonge industrie in Californië', zegt Koschitzky, die optimistisch is over de toekomst van de druif. 'Het is logisch dat het meer tijd kost om de gebieden te identificeren en de consument voor te lichten over verschillende wijnregio's.'

Niche is leuk

Eén zo'n regio is Ballard Canyon , waar de familie van Peter Stolpman op Syrah gokte toen ze hun wijngaard in de jaren negentig aanplantten en vervolgens leiding gaf aan de creatie van deze appellatie, de eerste in het land gewijd aan Syrah en andere Rhônes. Ze hebben de magere jaren doorstaan, maar kunnen nu de vraag naar Syrah niet bijhouden, ook al produceren ze elk jaar zeven verschillende bottelingen, waarvan er nog drie in ontwikkeling zijn.

'Dit is ons derde jaar op rij met prijsstijgingen en er is geen aarzeling bij onze distributeurs', aldus Stolpman. “Het blijft zo goed verkopen dat we er niet echt genoeg van verdienen. Als nicheras vind ik het supergezond.” Stolpman ziet de gestage belangstelling in het hele land, maar ook in Azië en Europa, waar zelfs de rekeningen in Parijs meerdere keren per jaar worden geherordend.

Hij crediteert de jongere generaties wijnliefhebbers. ‘Ze vervelen zich met wat hun ouders dronken’, zegt hij. “De huidige generatie restaurantbezoekers en wijnkopers staat veel meer open voor andere variëteiten dan de weinige die vechten. Het voelt als een minder grote strijd dan ooit tevoren. Ze willen nerds, ongefilterd Sauv Blanc , En Werelder En Chenin Blanc . Het is belangrijk dat ze anders gaan drinken en vrienden kennis laten maken met iets waar ze misschien nog geen weet van hebben.”

Dit vind je misschien ook leuk: 13 dingen die millennials en generatie Z-wijnprofessionals zeggen dat ze jonge drinkers zullen bereiken

Stolpman verdubbelt de inzet van Syrah door ‘preklonaal materiaal’ te planten, stekken van oude wijnstokken die ook in Frankrijk populair worden. De opbrengsten zijn schrikbarend laag, maar dat bevestigt alleen maar dat de resulterende Syrahs bijzonder zullen zijn. Stolpman zegt: “We gokken erop dat consumenten flessen Syrah ter waarde van $100 willen hebben.”

Met banden met Château Beaucastel in de zuidelijke Rhône, waar Grenache en mengsels zijn koning, Creek-tafels maakt niet veel op zichzelf staande Syrah. Maar eigenaar Jason Haas is van mening dat de druif op een veel gezondere plek staat, grotendeels dankzij die moeilijke jaren.

'Vanwege de problemen van 10 tot 15 jaar geleden, als je een Syrah op de markt ziet, ben je ongeveer net zo dicht bij de garantie dat de kwaliteit hoog is als je maar kunt wensen', legt Haas uit, waarbij hij opmerkt dat het areaal is toegenomen. gestaag afgenomen en gericht op koelere gebieden, zoals blijkt uit de vele Pinot Noir-producenten die ook Syrah maken. “Iedereen die op dit moment volhardend is geweest in het maken van Syrah, doet het omdat ze er dol op zijn, en ze zijn er dol op, ondanks het feit dat hen op elk niveau is verteld, van hun groothandelaar tot de merkmanager en hun detailhandelaren: dat Syrah moeilijk te verkopen is. Iedereen die Syrah doet, doet het omdat hij erin gelooft.”

Misschien zal de funkier kant van de druif het nooit mainstream maken, maar dat is oké. 'Misschien was Syrah nooit bedoeld als druif voor de massamarkt', zegt Haas. “Misschien was het bedoeld om gevestigd te worden, maar het is nog steeds een niche. Niet elke wijn hoeft het volgende grote ding te zijn.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in de november 2023 probleem van Wijnliefhebber tijdschrift. Klik hier om je vandaag nog te abonneren!