Als ik je de naam zou vertellen van het restaurant waar we vorige week hebben gegeten, zou ik je moeten vermoorden. De naam en de exacte verblijfplaats van dit etablissement bekendmaken, zou betekenen dat we de zeldzame ervaring waaraan we het genoegen hadden deelgenomen nooit te dupliceren. Ik moet de anonimiteit van deze wijnschat koste wat het kost beschermen, want als je eenmaal leest over onze Vineuse Bonanza, wil je ongetwijfeld een privédetective inhuren om zijn identiteit te achterhalen.

En hierin ligt het verhaal:

Om de explosieve groei bij de Wine Enthusiast Companies - in zowel onze uitgeverij- als catalogusgroepen - mogelijk te maken, zijn we in augustus verhuisd naar grotere, modernere faciliteiten in Westchester County, New York, slechts 40 kilometer ten noorden van Manhattan. Wanneer u naar een nieuwe buurt verhuist, krijgt u de mogelijkheid om een ​​hele nieuwe set lokale gerechten te proeven als onderdeel van het pakket.

Op een avond gingen we na het werk op pad, op zoek naar voedsel en verkwikking. En zie, we vonden een prima restaurant / taverne. De barscene was behoorlijk actief, altijd een positief teken als je op zoek bent naar een leuke tijd. Maar wat zou de keuken in petto hebben? En zou er een echte wijnkaart zijn? Hoewel het niet bepaald Le Cirque 2000 was (zie ons artikel over sommeliers, met Ralph Hersom van Le Cirque), konden we wel zien dat deze plek verschillende stukken was boven een diner.

Al snel kwam de ober langs en samen met het eenvoudige maar adequate menu bracht hij een grote ingebonden wijnkaart mee. Ik moet zeggen dat een boek dat half zo groot was als dat van Webster niet was wat ik verwachtte, en ik opende het met schroom. Tot mijn grote verbazing realiseerde ik me al snel dat we, onder de nogal algemene categorie van 'Franse rode wijnen', de moederlode hadden getroffen. Hier vond ik Château Lynch-Bages uit 1978 voor slechts $ 90. Verderop was 1975 Ducru-Beaucaillou voor $ 80, en er waren ook de ’82 en ’83 Cos d'Estournel voor respectievelijk $ 85 en $ 75. Ik riep de eigenaar en vroeg: 'Heeft u echt deze wijnen?'

'Oh ja,' zei hij. 'Mijn vader verzamelde deze wijnen jaren geleden en we proberen ze al een tijdje te verkopen. Maar onze klantenkring lijkt niet zo enthousiast over hen. '

Op dat moment drong het gelach van de bar door de eetkamer en rook ik de hop uit de stromende kraan. Als een leeuwerik vroeg ik: 'Heb je nog meer van dit soort wijnen?'

'Oh ja,' antwoordde onze gastheer, 'zou je graag onze‘ speciale ’wijnkaart willen zien?'

Natuurlijk antwoordde ik bevestigend. Enkele seconden later kwam hij terug met een met ketchup gekleurd vel papier met de volgende selecties: Château Latour uit 1959 voor $ 120, 1961 en '66 Lafite-Rothschild voor respectievelijk $ 120 en $ 110, en 1970 Margaux voor $ 99, geprijsd alsof het een aantal gemarkeerde down elektronica-apparaat wordt verkocht in een discountwinkel.

Mijn vrouw en ik genoten van de etherische ervaring van de ’59 Latour en ’61 Lafite met gevulde tongfilet en geroosterde eend, en ik bedankte onze gastheer uitbundig en beloofde zo snel mogelijk terug te komen. Een deel van mij kon het niet helpen, maar had het gevoel alsof we misbruik maakten van deze kerel. Maar goed, hij zei zelf dat hij al jaren probeerde om van de flessen af ​​te komen. Uiteindelijk was ik in staat om ons ongelooflijke geluk te rationaliseren.

Het vinden van geweldige wijnen tegen de prijzen van gisteren wordt tegenwoordig steeds zeldzamer. Ik weet zeker dat velen van jullie speciale verhalen hebben zoals de mijne, verhalen over afgelegen restaurants en kostbare vondsten in vergeten wijnwinkels. Zoals altijd horen we graag van je. Stuur ons een bericht en deel uw persoonlijke 'moederlode' -wijnervaring, en als u erop staat, beloven we dat we de naam van uw favoriete winkel of restaurant niet publiceren.

We hadden het geluk dat de eigenaar van dit restaurant geen sommelier in dienst had, anders zou het die avond anders zijn geweest. Zie pagina 30 voor de vele geheimen van de sommelier. Ook deze maand geeft redacteur Paul Gregutt ons het verhaal over alles wat nieuw is in de staat Washington (pagina 36), terwijl hoofdredacteur Roger Voss een overzicht biedt van betaalbare Bourgognes die de goederen afleveren.
Geniet van het probleem, en proost!