Lang voordat ze de minzame sterren waren van een succesvolle HGTV-show voor woningrenovatie, Fixer voor Fabulou S , Jenny en Dave Marrs waren stilletjes aan het rennen Marrs in ontwikkeling in Bentonville, Arkansas, waar ze huizen verbouwen voor dankbare lokale families en dromen van een eigen gezin. Ze wisten niet dat hun pad naar het ouderschap hen kennis zou laten maken met het meest betekenisvolle werk van hun leven.

We besloten om kinderen te krijgen, en dat heeft even geduurd. We hadden dit soort worstelingen, zoals zo veel mensen, zegt Jenny via FaceTime vanuit huis, terwijl ze met BHG aan het chatten is voor een interview terwijl ze zorgt voor haar jongste zoon, Luke, die ziek thuis is van school. Het is een jongleeract die zelfs een toegewijde multitasker-pauze zou bezorgen. Maar Jenny is een van die capabele mensen die bijna alles in het leven met gemak kan doen. Dat is een van de redenen waarom de vruchtbaarheidsproblemen waarmee zij en haar man Dave te maken kregen, moeilijk te begrijpen waren. Ik heb dat type A-persoonlijkheid die het voor mij mogelijk heeft gemaakt om zoveel dingen in het leven te doen. Ik zou denken: ‘Waarom kunnen we het niet gewoon doen? Waarom gebeurt het niet op onze tijdlijn?’ Het was een goede les om te leren dat je niet over elke situatie controle hebt.

Exclusief: Dave en Jenny Marrs brengen familie, roem en boerenleven in evenwicht

Ze baarden uiteindelijk tweelingzonen, Nathan en Ben, nu twaalf, en begonnen toen aan wat de Marrs graag het wonderverhaal noemen van hun dochter Sylvie, die in 2012 in de Democratische Republiek Congo werd geboren en zich bij hun familie voegde. Via Sylvie maakten ze kennis met de mondiale filantropie en dragen ze nu bij aan verschillende non-profitorganisaties die hulp bieden aan weeskinderen en jongvolwassenen die de weeszorg in Congo en Zimbabwe achter zich hebben gelaten.

Met dank aan Dave en Jenny Marrs

Sylvia ontmoeten

Toen de Marrs contact opnamen met een internationaal adoptiebureau in Congo, maakten ze in 2012 via een online profiel kennis met de jonge Sylvie. Kort daarna leerden ze uit de eerste hand over de ondergefinancierde zorgcentra voor kinderen in de regio die ze thuis noemden. Voedsel was schaars, veel kinderen sliepen op de grond en de verzorgers waren mager. De Marrs begonnen geld te sturen voor voedsel en voorraden, en organiseerden kleine lokale inzamelingsacties voor hulp. In 2013 was hun adoptiepapierwerk afgerond. Toen gebeurde het ondenkbare: er was een sluiting van de Congolese regering, wat betekende dat alle adopties werden opgeschort. In crisismodus vonden de Marrs een plaatselijke arts en haar man om Sylvie op te vangen, samen met een tiental andere kinderen, totdat ze bij hen thuis kon komen. Nadat ze Amerikaanse overheidsfunctionarissen had gesmeekt om in te grijpen, kreeg Sylvie toestemming om in 2014 naar huis te komen – 600 dagen nadat ze het proces waren begonnen.

Ik was gisteren net aan het sms’en met Sylvie’s pleegmoeder, Laure, in Congo, die twee jaar voor Sylvie heeft gezorgd, zegt Jenny. We hebben daar nog steeds die gemeenschap die verbonden is met onze familie op een manier die heel belangrijk is. Laure en ik zijn, als je het opsplitst, hetzelfde. We hielden allebei van dat kleine meisje.

Met dank aan Dave en Jenny Marrs

De Berry Farm gebruiken om iets terug te geven

Tegenwoordig runnen de Marrs een Berry Farm en evenementenlocatie in Bentonville, en alle opbrengsten gaan naar de financiering van een landbouwprogramma in Zimbabwe, bedoeld om jonge volwassenen die de weeszorg achter zich hebben gelaten, te leren zichzelf te onderhouden door middel van landbouw. De Marrs werken samen met Help er nu één , dat lokale experts in Afrika ondersteunt bij hun inspanningen.

Onze dochter Charlotte, die nu acht is, zat in Jenny's rug in een koets toen we de bessenkwekerij aanplantten, zegt Dave. Nu hebben de kinderen daar hun limonadekraam, en al het harde werk dat ze erin steken gaat naar kinderen die niet met dezelfde voordelen zijn geboren als zij.

Toen een door HGTV gestuurd productieteam in 2018 langskwam, was een televisieshow het verste waar ze aan dachten. Hun onwil om voor de camera te leven en te werken was groot, maar hun verlangen om de boodschap over de kinderen die hulp nodig hebben te verspreiden was sterker.

Als de zaken chaotisch worden en we ons beginnen af ​​te vragen waarom we dit allemaal doen, kijken Jenny en ik elkaar aan en zeggen: ‘Onthoud het waarom.’ — Dave Marrs

Toen de producer ons voor het eerst benaderde, waren we niet geïnteresseerd, zegt Dave. Toen we eenmaal begonnen te praten, zei hij: ‘Kijk, als de show de aandacht vestigt op de organisaties die je steunt, denk je dan niet dat dat alleen al de moeite waard zou zijn?’ En hij had gelijk. Als de zaken chaotisch worden en we ons beginnen af ​​te vragen waarom we dit allemaal doen, kijken Jenny en ik elkaar aan en zeggen: ‘Onthoud het waarom.’

Zoals Jenny het uitlegt, komt het allemaal neer op relaties en het herkennen van de gemeenschappelijke basis die we delen met mensen die aan de andere kant van de planeet wonen, en het delen van onze middelen om voor elkaar te zorgen.

Onze kinderen kennen John en Orfa, het echtpaar dat de boerderij in Zimbabwe runt, heel goed, zegt Jenny. Ze hebben ons hier bezocht en wij zijn daar geweest. De kinderen weten dat ze het geld dat we inzamelen zullen gebruiken om kinderen in hun gemeenschap te helpen. Ze hebben het nu gezien en begrijpen het op een manier die belangrijk is. Het komt allemaal neer op relaties en de zorg voor medemensen.

Heeft deze pagina je geholpen?Bedankt voor je feedback!Vertel ons waarom! Overige indienen