Er zijn weinig dingen die zo dynamisch, boeiend en provocerend zijn als een fles wijn. In die fles zit het bloed, zweet en tranen van de honderden mensen die bij de productie ervan betrokken zijn. Het feit dat het ouder wordt en zijn eigen levenscyclus heeft, onderscheidt het van zowat elke andere drank. Maar wat er kan gebeuren tussen personen die een speciale fles delen, maakt het zo intrigerend.

Voor alle duidelijkheid: ik ben geen voorstander van overdadigheid. Soms is er echter meer nodig dan alleen een slokje, of zelfs een glas, om de deuren van communicatie te openen en de menselijke geest te bevrijden.

Vaak is de laatste slok wijn de beste. Het kan even duren voordat een wijn zich opent en zijn volledige potentieel bereikt. Maar als je bij een vriend of familielid zit en uitkijkt naar een diepgaand gesprek over het leven, dan is de verbetering en evolutie van die wijn onderdeel van het algehele genot.

Mijn ouders waren vorig jaar aan het eten, en ik opende er een fles van Hanna 2013 Bismark Mountain Vineyard Cabernet Sauvignon ​Het was jong en weelderig toen het werd geopend, maar mijn vader en ik waren het erover eens dat het in korte tijd dramatisch zou verbeteren. Dus terwijl we nipten, praatten we.

Een reis naar het hart van Mexicaanse wijn

We hadden het natuurlijk over de wijn. Maar we bespraken ook de geweldige playoff-run waar de Yankees mee bezig waren, en hoe het team zich vergeleek met die van de late jaren 70 waar we zo van hielden. We spraken over hoe hij een paar jaar geleden zijn passie voor olieverf was kwijtgeraakt, maar dat hij net aan zijn eerste nieuwe schilderij in tijden was begonnen. En terwijl we nipten, verbeterde niet alleen de wijn, maar ook de inhoud van ons gesprek.

Terwijl we genoten van ons laatste glas, kwam mijn dochter de kamer binnenvliegen om hem een ​​grote knuffel van opa te geven. Vol emotie wilde hij er zeker van zijn dat ik wist dat mijn dochter, zijn enige kleindochter, de leegte had gevuld die was achtergelaten toen hij en mijn moeder hun eerste kind en enige dochter verloren kort na haar eerste verjaardag.

Natuurlijk hielp het hebben van mijn broer en ik kort na die traumatische gebeurtenis zeker. Maar als hij nooit een klein meisje had gehad, had hij blijkbaar een vacature in zijn hart en ziel achtergelaten die tot nu toe nooit volledig was hersteld.

En terwijl we deze oprechte en intieme openbaring bespraken, realiseerden we ons dat de fles op was. Zoals verwacht was de laatste slok inderdaad de beste.