Weinig verbindt de Adivasis, de honderden inheemse tribale gemeenschappen in de beboste diepten van India , anders dan systemische onderdrukking, verlies van landsoevereiniteit en een geest genaamd mahua.

De drank is gemaakt van de tropische groenblijvende boom Madhuca longifolia , ook wel mahua genoemd, of Kalpa vriksha , wat zich vertaalt naar 'de boom des levens'.

De term 'Adivasi' betekent oorspronkelijke inwoners in het Sanskriet. En Adivasi-stammen, waarvan vele jager-verzamelaars zijn waarvan de wortels dateren uit 1500 voor Christus. en eerder, hebben eeuwenlang mahua gemaakt. Hun tradities staan ​​vol met verhalen, liederen en heilige verzen over de Mahua-boom en zijn vele zegeningen. Velen beschouwen zichzelf als beheerders van de bomen en als verzamelaars van de bloemen, vruchten, takken en bladeren, die worden gebruikt als voedsel, valuta en medicijn.

Tijdens de Britse Raj van 1858-1947 in India, hekelden de kolonisten mahua als een gevaarlijk bedwelmend middel. Degenen die het consumeerden, werden afgebeeld als barbaren.

Verbodsbepalingen en beleid, zoals de Mhowra Act van 1892, werden uitgevaardigd om de distillatie en consumptie ervan te beperken. Dit leidde tot heimelijk brouwen en verminderde kwaliteit. Verhalen over drankvergiftiging maken nog steeds deel uit van het verhaal in het huidige India.

Nu herleeft de productie van mahua in India. Maar er blijven echter vragen bestaan ​​over wie er baat bij heeft om mahua wereldwijd te nemen, en of een erfgoedlikeur de onderdrukking van generaties kan opheffen en soevereiniteit kan bieden.

Een bloem die wordt gebruikt voor het maken van mahua / Foto met dank aan Desmondji

Mahua maken

Gemaakt van de bloemen van Madhuca longifolia, de mahua frisdrank , of alcohol, staat bekend om zijn bloemige tonen en omdat het zoet is, met rokerige ondertonen. Zodra deze bolvormige, lichtgele en met sap doordrenkte bloemen met de hand zijn verzameld, worden ze gezeefd, gedrenkt en vervolgens gefermenteerd. De gefermenteerde sappen worden in potten en pannen gedestilleerd boven gebakken sintels.

Om de potentie en zuiverheid te testen, kan mahua als laatste test op open vuur worden gespat. Als het open vuur resulteert in een laaiend inferno, wordt aangenomen dat de spirit zich op het optimale distillatieniveau bevindt. Traditionele mahua varieert van 10-25% alcohol per volume (abv). Maar de meeste distilleerderijen verdunnen mahua en verkopen het tussen 5-7,5% alc.

De effecten van kolonialisme op Mahua

Ondanks de geneeskrachtige en culturele rol van de geest in het dagelijkse leven van Adivasi, legden de koloniale wetten aan het einde van de 19e eeuw beperkingen op aan de Mahua-geest en de Mahua-bloemen. Mahua werd geclassificeerd als een bedwelmend middel en als een gevaar voor de volksgezondheid en de moraal. En de consumenten ervan werden afgeschilderd als onbeschaafde boerenverbeteraars.

Een hele reeks embargo's volgde in de 20e eeuw. Er waren zware belastingen op inheemse geesten, en de License Raj leidde een lastercampagne die gericht was op de Adivasis-manier van leven, waaronder mahua.

De verboden fungeerden als een middel en een plan om de zakken van de Britse Kroon te vullen, als zware provinciale belastingen die werden opgelegd aan gemeenschappen voor het consumeren van alcohol uit het land.

In haar artikel in Economisch en politiek weekblad ​ On Drunken and ‘Drunkenness History of Liquor in Colonial India , ”Indra Munshi Saldanha, hoogleraar sociologie bij Universiteit van Mumbai schreef: “De mate waarin de koloniale staat in aanraking komt met wat privé, collectief domein kan worden genoemd, wordt goed geïllustreerd door het beleid van de Britse regering inzake het maken en drinken van inheemse dranken. ... Drank werd een instrument voor de uitbuiting van de armen. '

Door dergelijke beperkingen wilden de Britse kolonisten hun eigen agenda van in het buitenland gemaakte alcohol pushen om de Indiase drankmarkt te veroveren.

'Alcohol was een essentieel product dat goedkoop werd geïmporteerd uit Duitsland en Groot-Brittannië en concurreerde met lokale industrieën', schrijft Nandini Bhattacharya van de School of Humanities, University of Dundee, Dundee, UK in Het probleem van alcohol in koloniaal India (ca.1907-1942) 'De toename van de consumptie was het gevolg van zowel het overheidsbeleid om accijnzen als een belangrijke bron van inkomsten te gebruiken in alle voorzitterschappen, als van de verandering in smaak en consumptiegewoonten.'

'Deze laatste categorieën gedistilleerde dranken [verdund / behandeld in India] concurreerden met‘ country ’likeur,' zei Bhattacharya. '‘ Country ’likeur was zelf een verzamelnaam voor gedistilleerde dranken, meestal van de mahuabloem, vooral waar het overvloedig voorkwam in West- en Centraal-India.'

Tegenwoordig, zoveel als 90% van mahua-bloemen in India worden gebruikt om sterke drank te maken, volgens een rapport voor de Chhattisgarh State of Rural Development.

Desondanks verbeterde de mahua-economie niet toen India onafhankelijk werd in 1947. De Indiase heersende klasse verleende inheemse volkeren zoals de Adivasis geen land soevereiniteit of rechten om hun traditionele levensstijl uit te oefenen.

De Indiase staten die mahua produceerden, verboden het product of beperkten de hoeveelheid mahua-bloemen en -likeur die individuen kunnen bezitten.

Latere Indiase regeringen gaan door met het belasten, belasten en bestraffen van inheemse volkeren voor het gebruik van mahua uit hun eigen bossen. Deze voorschriften beperken ook de tijden waarop de Adivasis bepaalde hoeveelheden mahua kan opslaan, verkopen en produceren. De Adivasis worden gedwongen het grootste deel van hun oogst te verkopen aan handelaren tegen erbarmelijke prijzen, die de bloemen dan maandenlang kunnen bewaren.

Elk jaar, wanneer ze een grotere hoeveelheid mahua-bloemen mogen kopen, kopen de Adivasis de bloemen van deze handelaren terug tegen hoge prijzen.

De geografische gordel van de inheemse mahua-productie in centraal India loopt door het hart van Maoïst opstandige regio's.

'De afgelopen 50 jaar hebben maoïstische guerrillastrijders gestreden tegen de Indiase staat om een ​​communistische samenleving te vestigen', schrijft Alpa Shah, auteur van Nightmarch: een van de revolutionaire guerrillastrijders van India , voor de BBC ​'Het conflict heeft tot nu toe minstens 40.000 levens geëist.'

Een vrouw die Mahua maakt / Foto met dank aan Desmondji

Mahua vandaag

'Het is alleen maar erger geworden voor de [Adivasis] sinds de onafhankelijkheid van India van het Britse kolonialisme', zegt Conrad Braganza, de marketingmanager van Agave India. In 2018 lanceerde het de eerste ambachtelijke gedistilleerde mahua-eau-de-vie en likeur in India onder het merk DesmondJi ​'Al het huidige beleid is een beetje een kater van de eerder vastgestelde puriteinse en huursoldaten.'

De distilleerderij werkt samen met Adivasi-gemeenschappen in Odisha om zijn mahua-bloemen te kopen.

Desmond Nazareth, de oprichter van de distilleerderij, lobbyt al jaren om het archaïsche beleid rond de productie, distributie en verkoop van sterke drank te veranderen. Hij staat voor uitdagingen van deelstaatregeringen om zijn op mahua gebaseerde dranken op de markt te brengen en te verkopen.

Nazareth heeft een vergunning om Agave India's ambachtelijke mahua te verkopen in de staten Goa en Karnataka. Hij gelooft dat hij de spirit veel eerder in Groot-Brittannië kan verspreiden dan in de rest van India.

Braganza zegt dat mahua een prachtig subtiel smaakprofiel heeft, maar het mag niet overdreven zuur of gezoet zijn. Hij zegt dat het goed past bij struiken, tonisch water en dessertcocktails.

In een stortvloed van nieuwe Indiase ambachtelijke gins en een aanzienlijke whiskymarkt, verdedigt Nazareth de mahua als Indiase erfgoedalcohol. Hij hoopt een erfenis op te bouwen zoals die van Cognac in Frankrijk of Scotch in Schotland.

Het verzamelen van de mahuabloemen / Foto door Desmondji

Wordt Mahua uitgebuit?

Debjeet Sarangi van Living Farms, een non-profitorganisatie die zich richt op de culturele verheffing van de Kondh Adivasi-gemeenschap in Rayagada, Odisha, waarschuwt voor de romantiek van het verhaal rond Adivasi Mahua en hun praktijken.

In maart 2020 was het ministerie van Stamzaken onder de centrale regering van India van plan om Mahua Nutribeverage te lanceren, een op mahua gebaseerde alcoholische drank met zes op fruit gebaseerde smaken. Maar de feitelijke voordelen van de overheid die de mahua-productie voor de Adivasis financiert, valt nog te bezien. En dus vraagt ​​Sarangi zich af wie er daadwerkelijk baat heeft bij deze lancering.

'Telkens als we voordeel zeggen, hebben we maar één valuta in gedachten', zegt Sarangi. 'Een relatief niet-gemonetariseerde, symbiotische relatie [tussen het bos en de inheemse volkeren] wordt gemonetariseerd en gecommercialiseerd, wat een grote zorg is.'

Volgens Sarangi kan echt welzijn voor deze gemeenschappen alleen komen door voedselsoevereiniteit, keuzevrijheid en een stem.

Sarangi vraagt ​​zich af of de heropleving van Mahua een teken is van dekolonisatie, of dat het gewoon het blanke kapitalisme in stand houdt.

'Inheemse gemeenschappen hebben ons geleerd verantwoord te leven zonder extractief te zijn', zegt hij. 'Kunnen we alsjeblieft met ze praten, van ze leren wat ze willen?'