Over 50 jaar Washington is van prille wijnregio uitgegroeid tot speler op het wereldtoneel. De kwaliteit is nog nooit zo goed geweest en de wijnen hebben de kritische aandacht van de consument gekregen.

Toch kunnen veel van de staatswijnen een gelijkenis hebben, en deze stilistische overeenkomsten zijn niet toevallig.

'[Mensen gebruiken] dezelfde gist, dezelfde kuipers, en door de aard van Washington en zijn evolutie, veel van dezelfde wijngaarden', zegt Jeff Lindsay-Thorsen, mede-eigenaar / wijnmaker bij WT Vintners ​

Wijnmakers mengen zich ook vaak in grote regio's om te beschermen tegen periodieke vorst en bevriezing, en om te profiteren van het beste dat elk gebied te bieden heeft.

'De conventie was dat de som groter is dan de delen', zegt Lindsay-Thorsen. 'Je neemt er een klein beetje van Rode Berg , een klein beetje van Walla Walla , een klein beetje van Yakima en breng ze allemaal samen, en je hebt iets heerlijks. '

Ze zijn heerlijk, ja, en duidelijk Washington, maar niet noodzakelijkerwijs onderscheiden ze van elkaar of vertonen ze een heel specifiek gevoel van plaats.

Onlangs zijn enkele wijnmakers begonnen een andere weg uit te stippelen. Ze maken unieke wijnen die zich richten op wijngaardaanduidingen, met eerder geplukt fruit en wijnbereidingsmethoden met weinig interventie. Hiermee herdefiniëren ze niet alleen wat Washington is, maar ook wat het kan zijn.

Michael Savage

Savage Grace Wijnen

Een liefde voor Cabernet Franc in de Loire-vallei inspireerde Savage's benadering bij Savage Grace Wijnen , gelegen in de Columbia Gorge. 'Je zou de ene producent met de andere kunnen vergelijken, en de ene wijngaard met de andere, en het gevoel hebben dat je in een hele andere wereld bent, maar een wereld die verbonden is via de druif', zegt Savage over Loire-wijnen. Savage Grace maakt vier door de wijngaarden aangewezen Cabernet Francs als rode wijnen. Er is ook een koolzuurmaceratie-aanbod, een 'Blanc Franc' (Cabernet Franc gemaakt als witte wijn) en een Cabernet Franc pét-nat.

'Ik vond het een leuk idee om een ​​wijngaard in verschillende stadia en verschillende wijnbereidingsbenaderingen te laten zien', zegt hij. “Ik vond het leuk om diezelfde mousserende wijn de rode wijn te hebben. Ruik je de wijngaard in beide wijnen? Dat is een vraag die volgens mij interessant is. '

Savage Grace-rode wijnen zijn opmerkelijk omdat ze tot 3% minder alcohol bevatten dan veel collega's uit Washington. Ze staan ​​er ook om bekend dat ze vervroegd worden vrijgelaten.

'Ik begon niet echt te zeggen dat ik wijn met een lager alcoholgehalte wilde maken', zegt Savage.

'Maar ik was tegen manipulatie.' Veel wijnhuizen kiezen voor een hogere rijpheid, maar sommige voegen water, zuur of beide toe om de smaken in balans te brengen met de rest van de wijn. 'Het aanpassen van wijnen voelde voor mij nooit goed', zegt hij. 'Het voelde nooit eerlijk aan, en ik dacht niet dat de wijnen de vintage vertegenwoordigden. Ik wilde een absoluut pure benadering volgen. Zelfs het toevoegen van gist leek alsof je een afdruk op de wijn drukt. '

In de wijnmakerij gebruikt Savage veel hele bessen en gisting van hele trossen, zonder dat er nieuw eikenhout rijpt.

'Ik wil dat er spanning in de wijnen zit', zegt hij. 'Ik wil dat je de textuur van de tannines en wat korreligheid voelt, maar ik wil niet dat het bitter is en uitsteekt.'

Doug Frost, MS, MW, van Echoland / Foto door Andrea Johnson

Doug Frost, MS, MW

Echolands Winery

Wanneer een van de vier mensen in de wereld die zowel Master Sommelier als Master of Wine-certificeringen bezit, besluit wijn te maken, merken wijnliefhebbers dat op.

'Voor mij is het een kans om meer te leren, en zeker om erachter te komen wat ik weet, waarvan ik al wist dat het niet genoeg was', zegt Frost.

Frost, samen met zijn zakenpartner, Brad Bergman, lanceerde Echolands Winery eerder dit jaar. De inaugurele Syrah van de wijnmakerij komt van de gerenommeerde Les Collines Vineyard. De wijn is beslist hoger in zuur dan de meeste uit de staat.

'Ik heb de neiging om dingen lekkerder te vinden dan andere,' zegt Frost. 'Ik hoop wijn te maken die mijn smaakpapillen aanspreekt, die wat meer gespannen is en die meer zuur heeft dan ik gewend ben.'

Dit leidt tot het eerder plukken van fruit. Frost zegt dat toen hij en wijnmaker Taylor Oswald plukbakken afzetten voor hun inaugurele wijn, velen in het gebied verrast waren.

'Mensen maakten grapjes over ons en zeiden:‘ Gaat u morgen kiezen? Wat is er mis met jullie? Ben je gek? ''

Uiteindelijk hoopt Frost niet alleen dat de wijnen hoger zijn in zuur, maar ook lager in alcohol.

'We zijn niet gebonden aan cijfers, maar als ik mijn zin had, zouden we nooit een wijn maken van meer dan 14% [alcohol per volume]', zegt Frost. 'Dat is gewoon waar mijn smaakpapillen de voorkeur aan geven. Daardoor krijgen we zeker een iets andere stijl. '

De naam Echolands is een verwijzing naar de Griekse mythologie, waar Echo, een bergnimf, alleen de laatste regel kon herhalen die tegen haar werd gezegd.

'Ik dacht dat dat een toepasselijke metafoor was voor het wijnbereidingsproces', zegt Frost. 'Je mag niets toevoegen. Het beste wat je kunt doen, is proberen te nemen wat je wordt gegeven en het zo smetteloos mogelijk terug te geven. '

Keith Johnson van Devium Wine / Foto door Andrea Johnson

Keith Johnson

eigenzinnige wijn

Johnson schrok eigenzinnige wijn uit een opstandige streak.

'Ik zei:‘ Ik ga mijn Washington-wijn anders maken dan al het andere, omdat niemand anders het doet, en als ik de grenzen niet verleg, wie gaat het dan doen? ’, Zegt hij.

Voor Johnson begint dat proces met onderscheidende wijngaarden. Een voorbeeld is een blok Mourvèdre op het noordoosten op een steile grindhelling. Een andere is Malbec, geplant op 3.000 voet boven zeeniveau, twee keer zo hoog als de meeste omliggende wijngaarden.

'Ik werk alleen met wijngaardbronnen die een stem hebben, die iets te zeggen hebben', zegt Johnson.

Druiven worden geplukt met aanzienlijk lagere suikerniveaus dan de norm in de staat, en met een hogere zuurgraad. In de wijnmakerij wordt fruit voor rode wijn ongesorteerd en in hele clusters gelaten.

De vrouwen achter enkele van de beste wijnstokken van Washington

'[Gehele cluster] geeft je de magie die in de marge bestaat', zegt Johnson. 'Het kan me niet schelen of mijn wijn naar kersen of bramen smaakt. Waar ik wel om geef, is: zit er een beetje magie in? Een beetje ziel? Dat is alles wat ik zoek. '

Wijnen worden vervolgens in neutraal eikenhout gezet en over het algemeen met rust gelaten, met minimale toevoeging van zwavel.

'Ik probeer gewoon mijn wijnbereiding tot de puurste vorm te destilleren, zodat ik echt mijn wijngaardbronnen vertegenwoordig', zegt Johnson.

Hij zegt dat de reacties op de wijnen, die de ‘big red’ stijl die in Washington gebruikelijk is, kunnen weerstaan, gevarieerd kunnen worden.

'Ik ga niet liegen en zeggen dat anders zijn dit gemakkelijker heeft gemaakt. Maar welk merkteken wil je achterlaten in deze wereld, en hoe wil je je leven leiden? Voor mij heb ik iets te zeggen, en mijn wijnen hebben iets te zeggen, waarvan ik hoop dat het een alcoholarm en weinig ingrijpend venster is in de ziel van de wijngaard. '

Matt Austin van Grosgrain Vineyards / Foto door Andrea Johnson

Matt Austin

Grosgrain wijngaarden

Toen Austin en zijn vrouw, Kelly, wijn begonnen te verkennen, maakten ze er een punt van om op zoek te gaan naar nieuwe variëteiten en regio's. Toen ze begonnen Grosgrain wijngaarden in Walla Walla in 2018 informeerde die avontuurlijke geest hun aanpak.

'We wilden echt dat die energie van exploratie deel uitmaakt van wat we deden', zegt Matt, die als wijnmaker dient.

In de eerste vintage maakte het wijnhuis 13 wijnen. Een daarvan is een Lemberger pét-nat van Red Mountain, een appellatie die vooral bekend staat om zijn stevige, volle rode wijnen. De wijn is licht, helder en luchtig.

'Het is een van onze meest populaire wijnen', zegt hij.

Grosgrain heeft twee landgoederen in de Walla Walla-vallei, beplant met Grenache, Carignan en Italiaanse variëteiten. Macabeo, Xarel-lo, Vermentino en Ribolla Gialla zullen binnenkort worden geplant. Voor sommige van deze druiven zullen dit de eerste commerciële aanplant in de staat zijn.

Terwijl Washington grotendeels bekend staat om zijn volle rode wijnen, concentreert Grosgrain zich op een heldere, elegante stijl.

'We wilden heel graag lichtere, frissere stijlen verkennen in de hele collectie, van wit tot zelfs rood', zegt Matt. Dit wordt bereikt door zwaarder te telen in de wijngaard en minder extractie in de wijnmakerij.

'We doen geen saignée of proberen tijdens de fermentatie zoveel mogelijk uit de schil te halen', zegt hij. 'We doen heel zachte punch-downs en houden onze fermentaties koel om de extractie onder controle te houden.'

Rode wijnen brengen ongeveer een jaar in vat door, bijna allemaal neutraal eiken.

'Ik denk dat we met onze stijl niet die dichtheid van tannine en grote structuur hebben die soms veel tijd kost om te evolueren', zegt hij. 'Ik probeer echt een deel van de verse aromaten te behouden, in plaats van dat ouder wordende karakter te benadrukken.'

Jeff Lindsay-Thorsen van WT Vintners / Foto door Andrea Johnson

Jeff Lindsay-Thorsen

WT Vintners

Vanaf het begin WT Vintners heeft zich uitsluitend gericht op door wijngaarden aangewezen wijnen.

'Ik zou waarschijnlijk‘ betere ’wijn kunnen maken door de kunst van het blenden,” zegt Lindsay-Thorsen, de mede-eigenaar / wijnmaker. 'Maar ik had het gevoel dat er een mogelijkheid was voor al deze echt speciale plekken om in het centrum te zijn, in tegenstelling tot zojuist vermeld op de website.'

Lindsay-Thorsen vindt dat het meeste werk vooraan in de wijngaard moet worden gedaan.

'Het uiteindelijke doel is om elke behoefte aan manipulatie in de kelder te verminderen', zegt hij. 'Alles wat je toevoegt, is iets wegnemen van de plaats.'

Druiven worden eerder geplukt om de versheid te behouden, iets dat goed past bij de opleiding van Lindsay-Thorsen als sommelier.

'Ik wil niet de hele tijd grote, bombastische wijnen drinken', zegt hij. 'Ik wil nuance, en een beetje minder alcohol kan daarbij helpen.'

Langzame wijn, uitgelegd

In de wijnmakerij beschrijft Lindsay-Thorsen zijn stijl als 'zo min mogelijk doen', hoewel hij het etiket van natuurlijke wijn mijdt.

'Ik zit 100% niet in het natuurwijnkamp', zegt Lindsay-Thorsen. “Wijn zonder wijnmaker is azijn. Enige tussenkomst en begeleiding van het proces is absoluut noodzakelijk. Maar door minder te doen, denk ik dat de wijnen meer kunnen zijn. '

Net als een aantal andere wijnmakerijen die hier worden genoemd, legt WT de nadruk op spontane gisting in plaats van commerciële gist, in de overtuiging dat het de wijngaard beter weerspiegelt. Lindsay-Thorsen betreedt de druivendop tijdens de gisting, in plaats van mechanische methoden te gebruiken.

'Punch-downs met een hele cluster worden een echt gewelddadige daad', zegt hij. 'Door naar binnen te gaan en het te voet en met de hand te doen, wordt het een heel zacht proces.'

Het resultaat zijn wijnen die uniek zijn voor Washington.

'We onderscheiden ons in onze stijl als anders, maar dat is niet omdat we iets speciaals doen', zegt Lindsay-Thorsen. 'Ik luister gewoon naar mijn ouders en doe dat, in plaats van de nieuwste catalogus te lezen en dingen te stroomlijnen.'