Op oudejaarsavond verloor de wijnwereld een van zijn leidende staatslieden. Serge Hochar, 75, een levensgenieter en een baken voor Libanese wijn, stierf tijdens een familievakantie in Acapulco, Mexico.

De eigenaar en oude wijnmaker voor Chateau Musar, Hochar (uitgesproken als HO-shar), was echt een man van de wereld. Vloeiend in meerdere talen, waaronder Arabisch, Engels en Frans, stond Hochar vooral bekend om het leiden van de wijnmakerij van zijn familie, opgericht door zijn vader Gaston, in 1930 tijdens de meedogenloze 15-jarige burgeroorlog in Libanon.

In de afgelopen jaren reisde hij onvermoeibaar de wereld rond om de rijke wijngeschiedenis van Musar en Libanon te promoten.

Ter ere van de geliefde Hochar hebben we een profiel van hem bijgewerkt dat oorspronkelijk binnenkwam Wijnliefhebber in 2000:

Ooit was Beiroet voor de Levant wat Havana was voor de Caraïben: een bloeiende stad aan het strand met hoge hotels en internationale cultuur. Hoewel Havana zijn status van vóór 1959 niet heeft heroverd, blijft Beiroet, waarvan delen met de grond gelijk zijn gemaakt tijdens de Libanese burgeroorlog van 1975 tot 1990, terugvechten. En een wijnmakerij, Chateau Musar, helpt de aanval te leiden.

85 jaar geleden opgericht door Gaston Hochar, een rijke christelijke zakenman met wijngaarden in zijn bezit, de wijnmakerij, gelegen in een noordelijke buitenwijk van Beiroet genaamd Ghazir, verloor alleen de jaargangen van 1976 en '84 door de gevechten tussen de strijdkrachten van de christelijke regering en Syrië. gesteunde sjiitische moslims. Zijn zoon, Serge, Musar's in Bordeaux opgeleide wijnmaker sinds 1959, en Serge's broer, Ronald, zetten hun werk zelfs tijdens de meest gewelddadige periodes van de oorlog voort.

Tegenwoordig zijn veel van de dagelijkse taken overgedragen aan de zonen van Serge Hochar, Gaston en Marc, en zijn neef, Ralph. Toch was Serge tot aan zijn dood het internationale gezicht van wat alleen kan worden omschreven als een unieke entiteit.

'Uniek' is een van de meest gebruikte woorden in het wijnlexicon. Maar de wijnen van Chateau Musar, zowel de rode blend als een zeer eigenzinnige witte blend, zijn inderdaad uniek gevinifieerd en gerijpt.

Pak de rode wijn. Cabernet, Cinsault en Carignan worden geoogst van wijngaarden rond drie dorpen in de Bekaa-vallei, een op kalksteen gebaseerd vlak land tussen de twee belangrijkste bergketens van Libanon.

De druiven worden per vrachtwagen naar de wijnmakerij buiten Beiroet vervoerd, normaal gesproken een rit van vier uur. (Tijdens de oorlog duurde het soms 5 tot 10 dagen.) Eenmaal bij de wijnmakerij, gehuisvest in een 18e eeuw mzar (Arabisch voor een 'heiligdom' of 'kasteel', bron van de naam Musar), de vrucht wordt afzonderlijk gevinifieerd.

Na de gisting worden de wijnen gedurende een jaar in ongevoerde betonnen tanks met een gesloten deksel geplaatst. Ze worden een jaar in eikenhouten barriques verplaatst, gevolgd door een terugkeer in het cement voor nog een jaar. Alleen dan worden de verschillende partijen in de uiteindelijke wijn gemengd, niet volgens de formules, maar volgens de smaak en grillen van de Hochars.

'Elke wijn heeft zijn eigen individualiteit', zei Hochar, een 'filosoof ongeëvenaard, '' Aldus Bartholomew Broadbent, Musars oude Amerikaanse importeur. 'Ik haat neutrale wijnen, net zoals ik niet veel om neutrale mensen geef.'

Het kan onthullend zijn om voor het eerst de rode wijn van Musar te proeven. De combinatie van Bordeaux-diepte, kruiden uit Zuid-Frankrijk en Libanees terroir is zeer bevredigend. Kruidentonen, met name kardemom en garam masala, vormen een onderstroom die gedroogd kersenfruit en een vleugje tomaat ondersteunt.

'Ik zou graag denken dat de onze een wijn is die indruk maakt, de wijn van een kenner', zei Hochar tijdens een interview bijna 15 jaar geleden.

De witte wijn, gemaakt van een blend van de obscure Merwah- en Obaideh-druiven, is provocerend. Het bevat nootachtige tonen die lijken op Fino Sherry, een verkwikkende zuurgraad en subtiel fruit dat tevoorschijn komt na het ronddraaien van de patiënt.

Hochar, een apolitieke christen, had zoveel meegemaakt, waaronder de oorlog tussen Israël en Hezbollah in 2010, en noemde zichzelf graag een 'avonturier'.

'Duizenden jaren lang is Libanon in oorlog en daarna in vrede', zei Hochar terwijl hij terugdacht aan een dag in 1990 toen zijn wijk in Beiroet zwaar mortiervuur ​​kreeg. 'Het is het lot van de Feniciërs - we zijn altijd aan het herstellen,'

Hochars flatgebouw werd die dag geëvacueerd, maar hij weigerde te vertrekken. Toen de beschietingen ophielden, stond hij alleen in zijn woonkamer en voelde de wind van de Middellandse Zee op zijn gezicht. Elk raam in het gebouw was naar buiten geblazen.

Nu de normaliteit terugkeert naar Beiroet, lijkt er geen betere manier om te proosten op de nagedachtenis van Serge Hochar dan met een glas wijn uit het geduchte Chateau Musar.

Hochar laat zijn vrouw Tania, zijn zonen Gaston en Marc, een dochter Karin, zijn broer Ronald, drie zussen en meerdere kleinkinderen achter. Deze week waren er uitvaartdiensten gepland in zijn geboorteplaats Beiroet.