Daniel Rogov, de beroemde wijnexpert die een integrale rol speelde bij het op de markt brengen van de ontluikende wijnindustrie van Israël, stierf woensdagochtend vroeg. Rogov kreeg onlangs de diagnose kanker.

Rogov, geboren in 1935 in Brooklyn, New York, emigreerde als tiener naar Parijs en werd al snel een expert in eten en wijn. Kort nadat hij begon te schrijven voor lokale kranten, pakten verschillende Amerikaanse, Zwitserse en Franse publicaties zijn werk op. Eind jaren zeventig verhuisde hij naar Israël, waar de wijnindustrie nog in de kinderschoenen stond. In 1984 werd hij aangenomen door Ha'aretz om twee wekelijkse columns te schrijven over eten en wijn. Terwijl hij internationale bekendheid verwierf, droeg Rogov bij aan internationale wijngidsen, waaronder Het Pocket Wine Book van Hugh Johnson en de Wijnrapport door Tom Stevenson.

Rogov had een meer dan levensgrote persoonlijkheid en beschouwde zichzelf als een controversieel figuur. 'Ik ben een wijnrecensent, wat betekent dat wanneer ik een kamer vol wijnmakers binnenloop, de helft zegt: 'Ah, het is Daniel Rogov!' En de andere helft:' Oh, het is die ellendige rot zo en zo. ', Zei Rogov.

Hoewel hij met succes de politiek buiten zijn geschriften hield, is het bekend dat Rogov naar vrede in Israël verlangde. Meer dan één wijnmakerij in betwiste gebieden was van mening dat de lage scores die ze kregen het gevolg waren van hun geografische locatie, hoewel Rogov deze beweringen ontkende.

Rogov beheerde ook een wijnforum, waar wijnliefhebbers hun mening deelden en Rogovs mening zochten. Uren voor zijn overlijden plaatste Rogov een thread met de titel 'Rogov Obit' waarin hij schreef: 'Wat eten en wijn betreft, heb ik in de loop der jaren over die dingen geschreven uit een gevoel van diepe liefde en toewijding, die zowel emotioneel als intellectueel zijn. Zoals ik hoop dat ik heb bekendgemaakt, zijn wijn en eten voor mij niet zomaar dingen die ons lichaam binnendringen. Ze zijn een weerspiegeling van onze antropologie, geschiedenis, psychologie, sociale behoeften en natuurlijk plezier. En, zoals alle critici die zichzelf serieus nemen, heb ik enorm veel plezier beleefd aan het delen van mijn gedachten. '