Toen mijn man en ik, samen met onze baby en pup, verhuisden Australië naar de kleine stad Kingston in New York's Hudson Valley, we kenden niemand. We stonden voor de gebruikelijke uitdagingen toen we op jacht waren naar vrienden, banen en kinderopvang, maar we hebben ons geleidelijk aangepast.

Toch bleef er een leegte over. Ik miste een wijngemeenschap. Wijn is tenslotte een sociaal streven. Hoe opmerkelijk de vloeistof in uw glas ook is, wijn wordt oneindig veel aangenamer wanneer deze wordt gedeeld met mensen die niet alleen de schoonheid ervan waarderen, maar ook de culturele en historische betekenis en het gevoel van plaats erkennen. Kortom, wijnfanaten hebben andere wijnfanaten nodig.

We ontmoeten elkaar maandelijks bij de leden thuis, elk met een fles in zakken die past bij een vooraf bepaald thema.

Op dat moment was ik bijna een decennium als zelfstandige werkzaam als wijnschrijver en communicator. Hoewel ik veel van mijn werk thuis deed, werd ik gezegend met een kring van wijnminnende collega's en vrienden. Het was een cirkel die organisch en gemakkelijk groeide en groeide, dankzij de overvloed aan wijnevenementen in de grote steden waar ik had gewoond.

Ter vergelijking: Kingston voelde als een kleine stad. Het was nooit bij me opgekomen dat als ik een wijngemeenschap wilde in mijn geadopteerde geboorteplaats, ik ervoor zou moeten werken.

Uiteindelijk begon ik andere gelijkgestemde wijnliefhebbers te ontmoeten. Ik stelde voor om een ​​wijnclub op te richten aan een vertegenwoordiger van een wijndistributiebedrijf. Het idee, zei hij, was er een waar hij ook over had nagedacht, en dus zetten we de versnellingen in gang. Precies een jaar na de dag dat mijn man en ik introkken, ontving ik acht wijnliefhebbers (op één na allemaal werkzaam in de wijnindustrie) in ons huis in Hudson Valley.

Hoe u thuis een blinde wijnproeverij organiseert

De Kingston Wine Club was geboren.

Meer dan twee jaar later gaat onze kleine club nog steeds sterk. We ontmoeten elkaar maandelijks bij de leden thuis, elk met een fles in zakken die past bij een vooraf bepaald thema. Tijdens een zelfgemaakte maaltijd proeven we blindelings en proberen, vaak tevergeefs, de details van elke wijn te raden voordat we deze onthullen. Vervolgens delen we anekdotes over de mensen achter de wijnen en hun technieken. Het gesprek dwaalt af naar andere onderwerpen totdat iemand uiteindelijk boven het lawaai uit blaast: 'O.K., terug naar de wijn!'

Meer dan acht flessen delen we niet alleen wijn, maar ook ons ​​leven. Er zijn af en toe serieuze momenten, maar er wordt oneindig veel gelachen. Onze club biedt een veilige ruimte om zonder pretentie of intimidatie over wijn te leren, een ruimte om nieuwe recepten uit te proberen en eigenzinnige bottelingen te schenken.

Maar meestal geeft het een gevoel van gemeenschap, van ergens bij horen. Dat is tenslotte een van de grootste geschenken van wijn.