Of je het nu bijenbalsem, monarda, bergamot of Oswego-thee noemt, deze plant is een goede keuze om bestuivers naar de tuin te brengen. Bloesems die doen denken aan vuurwerk in verschillende kleuren betekenen meer dan alleen bestuivers die genieten van het zomerse spektakel. Dankzij de krachtige groei en lange bloeitijd is deze inheemse plant ook een opvallende verschijning in elke tuinomgeving. Door de vele extra toepassingen van verschillende delen van de plant zijn ze handig om bij de hand te hebben.

Vanwege de populariteit van bestuiverplanten is de beschikbaarheid enorm gestegen en zijn veel soorten bijenbalsem gemakkelijk te koop te vinden. Meestal vallen de kleuren van de bloei tussen warm rood en koel lavendel. Ze beginnen zich in de vroege zomer te ontvouwen en veel soorten blijven tot ver in de herfst bloeien.

Overzicht van bijenbalsem

Geslachtsnaam	Monarda
Gemeenschappelijke naam	Bijenbalsem
Planttype	Vaste plant
Licht	Zon
Hoogte	1 tot 4 voet
Breedte	1 tot 4 voet
Bloemkleur	Roze, paars, rood, wit
Gebladertekleur	Blauw groen
Seizoenskenmerken	Herfstbloei, zomerbloei
Speciale kenmerken	Trekt vogels aan, snijbloemen, geur, weinig onderhoud
Zones	3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
Voortplanting	Verdeling, Zaad, Stengelstekken
Probleemoplossers	Hertenbestendig, droogtetolerant

Waar bijenbalsem planten

Bijenbalsem is een uitstekende konijnenresistente plant die het het beste doet als hij minimaal 6 uur volle zon krijgt. Kies een plek met goede luchtcirculatie om echte meeldauw te verminderen, een ziekte die deze plant vaak treft. Omdat bijenbalsem tot 1,20 meter hoog en 3 tot 4 meter breed kan worden, is het een geweldige achtergrondplant voor bloembedden en meerjarige bordertuinen.

Een van de belangrijkste dingen die je moet weten over bijenbalsems is dat het krachtige planten zijn. In kleine tuinen kunnen sommige soorten bijenbalsem de minder agressieve buren verslaan, dus wees voorzichtig waar je ze plant. Gelukkig is het, omdat bijenbalsem zich verspreidt via wortelstokken of ondergrondse stengels, gemakkelijk om de planten te splitsen en te verdelen als je de verspreiding ervan wilt beperken.

Hoe en wanneer bijenbalsem planten

Plant in containers gekweekte bijenbalsem in de lente of herfst. Plant uw starts ongeveer 18 tot 24 inch uit elkaar en houd de grond gelijkmatig vochtig terwijl de plant zichzelf vestigt tijdens het groeiseizoen. Als u bijenbalsemplanten uit zaden wilt laten beginnen, zaai dan binnen ongeveer 8 weken vóór de laatste nachtvorst. Om zaden direct in uw tuin te planten, wacht u tot het weer betrouwbaar warm is. Zaai je zaden op het oppervlak van de grond en bedek ze niet met bovengrond. Zodra de zaden beginnen te wortelen, voegt u een laag mulch toe om de grond vochtig te houden. Wanneer de planten zijn gevestigd, kunt u extra zaailingen uitdunnen totdat de planten ongeveer 18 tot 24 inch uit elkaar staan.

Verzorging van bijenbalsem

Bijenbalsem is een gemakkelijke plant om te verzorgen, zolang de grond vochtig en goed gedraineerd wordt gehouden. of (als je de verspreiding wilt bevorderen) laat ze uit de zaadkoppen vallen als wintervoer voor passerende vogels.

Licht

Idealiter zou bijenbalsem dat moeten zijn in de volle zon geplant voor de beste bloemenweergave en dichte groei. Helaas hebben planten in gedeeltelijke zon de neiging om meer ziekten te krijgen, zoals echte meeldauw, waar bijenbalsem berucht om is.

Bodem en water

Hoewel bijenbalsem droogtetolerant kan zijn, blijven de meeste soorten liever vochtig, vooral tijdens de zomer. Ze moeten in goed doorlatende grond staan ​​(stilstaand water veroorzaakt problemen met rot) met een pH van 6,0 tot 6,7. Een uitzonderlijk lange droogte kan ze verzwakken, waardoor ze vatbaar worden voor bladziekten. Door aan de basis van de plant extra water te geven, kunnen deze planten beter omgaan met de zomerhitte. Vermijd het bevochtigen van de bladeren om schimmelverspreiding te voorkomen.

Temperatuur en vochtigheid

Bijenbalsem is winterhard in USDA-zones 3-9, maar geeft de voorkeur aan een droge atmosfeer met goede luchtcirculatie. Een te hoge luchtvochtigheid kan leiden tot meeldauw, roest en andere ziekten. In zeer hete, droge streken kan de plant verwelken tijdens piektemperaturen in de middag.

Kunstmest

Een bodem die rijk is aan voedingsstoffen uit organisch materiaal zou alles moeten bieden wat bijenbalsem nodig heeft om te gedijen. Indien nodig kunt u uw grond verbeteren met een paar centimeter compost voordat u gaat planten en gedurende het groeiseizoen een beetje vloeibare mest gebruiken, maar overdrijf het niet. Overbemesting van bijenbalsemplanten kan de bloei verminderen, omdat de plant zal reageren door zijn energie te richten op het laten groeien van gebladerte.

Snoeien

Om constante bloei aan te moedigen, dode oude bloesems . Na de eerste harde vorst die de plant weer op de grond doodt, knipt u de stengels terug tot slechts een paar centimeter boven de grond. Volgend voorjaar komt de plant weer uit de wortels terug.

Oppotten en verpotten

Bijenbalsem kan worden gekweekt in zeer grote containers (ongeveer 5 tot 10 gallon) en op zonnige plekken buiten worden bewaard om bestuivers aan te trekken. Gebruik een hoogwaardige potgrond gemengd met compost en plaats uw bijenbalsemplant in het midden van de container. Geef de ingemaakte bijenbalsem water zodra de bovenste centimeter van de grond droog aanvoelt. Omdat bijenbalsem zo'n krachtige groeier is, moet u uw ingemaakte bijenbalsemplant om de paar jaar verdelen om te voorkomen dat deze wortelgebonden wordt in de container.

Ingemaakte bijenbalsemplanten zullen, net als planten die in de grond worden gekweekt, tijdens de wintermaanden inactief blijven, maar ze mogen niet naar binnen worden gebracht. Plaats de bijenbalsem in plaats daarvan op een beschutte plek (zoals een onverwarmde garage) en laat hem door het koude weer rijden.

Ongedierte en problemen

Het grootste probleem met bijenbalsems is hun gevoeligheid voor echte meeldauw, die eruitziet als wit stof op bladeren. Uiteindelijk veroorzaakt deze ziekte bladverlies van de plant. Echte meeldauw zal je bijenbalsem waarschijnlijk niet doden, je plant zal er niet op zijn best uitzien.

Echte meeldauw gedijt goed in vochtige, warme omstandigheden en wordt verspreid door wind en waterdruppels. Om de ziekte te ontmoedigen, plaatst u planten in gebieden met een goede luchtcirculatie en ruimt u eventuele bladresten op, omdat deze sporen kunnen bevatten. Zoek naar ziekteresistente rassen om dit probleem te minimaliseren.

Hoe bijenbalsem te verspreiden

Het verdelen van bijenbalsem in de lente is een goede manier om de verspreiding ervan te beheersen. Het centrum van bijenbalsemplanten kan na verloop van tijd houtachtig en onproductief worden. Door ze elke 2 tot 3 jaar te verdelen, blijven uw planten gezond en levendig en wordt ook voorkomen dat ze uw tuin overnemen. Graaf gewoon de plant op, verwijder het houtachtige centrum en gooi het weg, verdeel de resterende wortels in afzonderlijke secties en herplant.

Je kunt ook bijenbalsem uit zaden kweken. Je kunt de zaden in de herfst oogsten nadat de bloemen bloeien, maar houd er rekening mee dat als je zaden afkomstig zijn van een hybride bijenbalsemplant, de nieuwe plant er misschien niet hetzelfde uitziet of hetzelfde presteert. Om binnenshuis met zaden te beginnen (ongeveer 8 weken voor de laatste nachtvorst), plaatst u vier of vijf zaden op het oppervlak van een commerciële potgrond in een kleine pot of zaailingenbak. Bedek de zaden met een beetje meer potgrond. Sproei de zaden met water en plaats je pot onder verlichting of in een zonnig raam. Houd de grond vochtig terwijl de wortels zich beginnen te ontwikkelen en plant uw stekken in de grond nadat de laatste nachtvorst voorbij is.

Soorten bijenbalsem

Bijenbalsem is lid van de Lamiaceae familie, samen met andere pepermuntjes en balsems zoals kattenkruid, pepermunt, lavendel en citroenmelisse. Het is een kruidachtige vaste plant die vaak wordt verkocht als hybride of cultivar op basis van drie soorten: Monarda didyma, Monarda fistelosa, En Monarda gespot. Bijna elk jaar komen er nieuwe cultivars op de markt. Ze bieden verbeterde ziekteresistentie, compactere planten en nieuwe bloemkleuren.

Blauwe kous bijenbalsem

David Speer

Monarda 'Blaustrumpf' heeft opvallende lavendelblauwe bloemen die midden in de zomer bijen, kolibries en vlinders aantrekken. De plant is relatief compact en wordt 2-3 voet lang. Het is bestand tegen echte meeldauw. Zones 4-9

Bradbury's bijenbalsem

Marty Baldwin

Monarda bradburiana is een late voorjaarsbloeier die ook wel oosterse bijenbalsem, witte bergamot of oosterse paardenmunt wordt genoemd. Pluizige lavendelbloemen topplanten die 15-24 centimeter lang worden. In de herfst krijgt het blad een diepe bordeauxrode tint. Het wordt zelden aangetast door echte meeldauw. Zones 4-9

Bijenbalsem 'Cambridge Scarlet'

Peter Krumhardt

Monarda 'Cambridge Scarlet' heeft groene bosjes van 3 meter hoge stengels bekleed met aromatische ovale bladeren. De eindkransen van felrode bloemen met twee lippen zijn omgeven door bruinrode schutbladen. Zones 3-9

Bijenbalsem 'Lambada'

Decaan Schoeppner

Monarda citriodora 'Lambada' is een inheemse plant uit de Great Plains, gewoonlijk citroenbijenbalsem, citroenmunt, citroenmelisse of paarse paardenmunt genoemd. Het wordt 18-24 centimeter lang en draagt ​​kransen van roze schutbladeren met witte bloemen bezaaid met paars. Het groeit meestal als eenjarige plant, maar overleeft af en toe een tweede bloeijaar. Zones 3-9

Petite Delight bijenbalsem

Denny Schrock

Monarda 'Acpetdel' is een compacte bijenbalsem die slechts 12-15 centimeter lang wordt. Het heeft roze roze bloemen in de zomer. Het blad is schimmelbestendig. Zones 3-9

Bijenbalsem 'Prairie Gypsy'

Denny Schrock

Monarda bradburiana 'Prairie Gypsy' heeft een lang bloeiseizoen, beginnend in het late voorjaar en duurt tot midzomer. Het wordt 18-24 centimeter lang. Deze selectie is uitzonderlijk droogtetolerant. Zones 4-9

Bijenbalsem 'Frambozenwijn'

Laurie Zwart

Monarda 'Raspberry Wine' wordt ongeveer 2,5 meter hoog en is bedekt met ronde trossen rozerode bloemen met twee lippen omgeven door wijnrode schutbladeren. Zones 3-9

Gevlekte bijenbalsem

Aäron Carlson

Monarda gespot is inheems in het grootste deel van de oostelijke helft van de Verenigde Staten, waar hij het beste groeit op droge zandgronden. De crèmewitte bloemen met paarse stippen zijn relatief klein, maar de lavendelroze schutbladen zijn behoorlijk opzichtig. De plant ruikt naar oregano. Zones 4-10

Bijenbalsem 'Violet Queen'

Rob Cardillo

Monarda 'Violet Queen' wordt 3-4 voet lang en draagt ​​lavendel tot violette bloemen die midden in de zomer bijen, vlinders en kolibries aantrekken. Het pluizig groene blad is uitstekend bestand tegen echte meeldauw. Zones 4-9

Wilde bergamot

Bryan E. McCay

Monarda fistelosa komt oorspronkelijk uit een groot deel van Noord-Amerika en groeit doorgaans op zonnige locaties langs wegen of open velden. De lavendelkleurige tot paarse bloemen verschijnen vanaf midden tot laat in de zomer op planten die 2 tot 1,20 meter hoog worden. Deze soort heeft een goede resistentie tegen echte meeldauw. Zones 3-9

Bijenbalsem gezelschapsplanten

Veronica

Marty Baldwin

Gemakkelijk en niet veeleisend, Veronica springt in het oog in zonnige tuinen gedurende vele maanden. Sommige soorten hebben matten met losse trossen schotelvormige bloemen, terwijl andere hun ster- of buisvormige bloemen groeperen in rechtopstaande, strakke stekels. Een paar veronica's brengen ongrijpbaar blauw in de tuin, maar vaker zijn de bloemen paarsachtig of violetblauw, roze of wit. Zorg voor volle zon en gemiddeld goed doorlatende grond. Regelmatig deadheaden verlengt de bloeitijd.

Aster

Denny Schrock

Asters krijgen hun naam van het Latijnse woord voor 'ster', en hun bloemen zijn inderdaad de supersterren van de herfsttuin. Sommige soorten van deze inheemse plant kunnen wel 1,80 meter hoog worden met bloemen in wit en roze, maar ook, misschien wel het meest opvallend, in rijke paarse tinten en opzichtige lavendel. Niet alle asters zijn echter herfstbloeiers. Verleng het seizoen door ook enkele zomerbloeiers te kweken.

Zonnehoed

David Speer

Paarse zonnehoed is zo gemakkelijk te kweken en tekent veel vogels en vlinders. Gewaardeerd om zijn grote, stevige madeliefachtige bloemen, zal deze inheemse prairie zich snel verspreiden in goede grond en in de volle zon. Vroeger waren roze paars of wit de enige keuzes in bloemkleur, maar hybriden hebben geel, oranje, bordeauxrood, crème en tinten daartussen geïntroduceerd.

Teunisbloem

Denny Schrock

Met schitterende gele, roze of witte kopjes of bekers, mooie teunisbloemen zijn zo gemakkelijk te kweken dat je ze langs de kant van de weg onverzorgd zult zien gedijen. Hun komvormige bloemen van verschillende grootte gaan overdag open en vele zijn heerlijk geurig. Maar let op: sommige verspreiden zich enthousiast en hebben controle nodig.

Tuinplannen voor bijenbalsem

Langbloeiend rotstuinplan

Illustratie door Mavis Augustine Torke

Deze kleurrijke rotstuin is ontworpen rond een paar zeer grote rotsblokken, maar kan gemakkelijk worden aangepast aan elke rotstuinomgeving.

Download dit tuinplan

Vlindertuinplan

Illustratie door Mavis Augustine Torke

Creëer een weelderig eilandvlindertuinbed met bloemen dat prachtige fladderende insecten naar uw tuin zal brengen.

Download dit tuinplan

Eenvoudig tuinplan aan de straatkant

Illustratie door Mavis Augustine Torke

Verander je hellestrook in een hemelse oase van kleur en bloei met zorgeloze inheemse planten.

Download dit tuinplan

Vogel- en vlindertuinplan zonder gedoe

Illustratie door Gary Palmer

Plant deze verzameling prachtige, gemakkelijk groeiende bloemen en uw tuin zal zeker gevuld zijn met vogels

Download dit tuinplan

Veel Gestelde Vragen

• Is bijenbalsem eetbaar?

  Bijenbalsem is een lid van de muntfamilie met bladeren en stengels die een bedwelmend parfum afgeven dat ruikt naar een kruising tussen oregano en munt (sommige soorten ruiken ook naar citrus). De bladeren en bloemen zijn eetbaar en kunnen rauw of gekookt gegeten worden. Bijenbalsem wordt soms aangeduid met de algemene naam Oswego-thee, omdat de inheemse Amerikaanse stammen van Oswego zijnleerde ooit kolonisten in de huidige regio van de staat New York hoe ze thee moesten zetten met de bladeren van de bijenbalsemplant.

• Zijn bijenbalsem en bergamot hetzelfde?

  Wilde bergamot is een andere veel voorkomende naam voor bijenbalsem, maar deze is een beetje misleidend. Als u bekend bent met Earl Grey-thee, weet u waarschijnlijk dat het kenmerkende citrusaroma en de smaak van de thee afkomstig zijn van de bergamotplant, maar dat bijenbalsem niet wordt gebruikt om Earl Grey te maken. In plaats daarvan wordt de populaire thee gemaakt van de Citrus bergamia boom. Beide planten verspreiden een kruidachtige citrusgeur, maar daar houden de overeenkomsten op. Bijenbalsem behoort tot de muntfamilie en draagt ​​geen vruchten. De bergamotboom draagt ​​ronde gele en groene vruchten die lijken op kleine sinaasappels (die te zuur zijn om vers gegeten te worden). De oliën, het vruchtvlees en de schil van de bergamotvruchten worden gebruikt om parfums, siropen, zepen, gebak, marmelade en natuurlijk thee te maken.

Heeft deze pagina je geholpen?Bedankt voor je feedback!Vertel ons waarom! Overige indienenBronnenBetter Homes & Gardens doet er alles aan om betrouwbare bronnen van hoge kwaliteit te gebruiken, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees over onze

Plant van de week: Scharlaken Beebalm (Monarda didyama L.). Amerikaanse bosdienst. Bosdienstschild. (n.d.).